Hoe kun je tieners met een technologieverslaving helpen?
Internetverslaving is nog geen officieel erkende psychische stoornis. Het staat (nog) niet vermeld in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5). De opname ervan is echter slechts een kwestie van tijd. Het probleem wordt inderdaad elke dag duidelijker. Deskundigen beraden zich over de beste behandeling van tieners en volwassenen met een technologieverslaving.
Jongeren zijn de meest getroffen groep als het gaat om verslaving aan het internet en nieuwe technologieën. In feite is hun pathologisch gebruik van sociale media, mobiele apparaten en computers niet langer een excentriciteit. Het is een echt probleem.
We gaan bekijken en overdenken wat sommige specialisten zeggen over de behandeling van tieners met technologieverslaving.
Hoe tieners met technologieverslaving te helpen
Volgens onderzoek (Engelse link) besteden tieners gemiddeld zeven uur en 22 minuten per dag aan interactie met nieuwe technologieën. In feite besteden ze er meer tijd aan dan aan slapen of naar school of college gaan.
Bovendien leidt het gebruik ervan voor velen tot episodes van verslaving. Verslavingen zijn pathologische, afhankelijke en hardnekkige gedragingen die ondanks hun negatieve effecten doorgaan.
De DSM-5 erkent de diagnose verslaving niet officieel (Engelse link). In plaats daarvan gebruiken ze het etiket, stoornissen in het gebruik van stoffen en gedragsverslavingen.
Bij het gebruik van stoffen gaat het onder andere om alcohol, cafeïne, cannabis, hallucinogenen, inhaleermiddelen, opioïden. Daarnaast kan het om kalmerende en anxiolytische middelen, stimulerende middelen en tabak gaan.
Bij gokverslavingen gaat het om .gokverslaving en internetspelstoornissen. Maar ondanks het feit dat technologieverslaving er niet onder valt, is het een probleem dat door bijna alle specialisten (Engelse link) erkend wordt.
Er zijn veel mogelijkheden om tieners met technologieverslaving te behandelen. In alle gevallen gaat de voorkeur uit naar psychologische hulp. Hoewel er geen gouden standaard is voor de behandeling van de stoornis, suggereren deskundigen cognitieve gedragstherapie (CGT) als de voorkeursoptie.
Daarnaast zijn motiverende stimulatietherapie en het aanpakken van tekorten in sociale vaardigheden geschikte alternatieven.
Young (1999) stelde acht therapeutische technieken voor die ook nu nog actueel zijn.
1. Beoefen het tegenovergestelde
Dit houdt in dat iemand de patronen van technologiegebruik vervangt door tegenovergestelde gedragingen of gewoonten. De meeste technologieverslaafden nemen hun toevlucht tot hun probleemgedrag binnen bepaalde patronen. Ze gebruiken bijvoorbeeld hun mobieltje meteen bij het ontwaken of vlak voor het slapengaan.
Door de gebruikspatronen en -schema’s van de tiener te ontdekken, wordt het dus mogelijk andere activiteiten op te nemen om hun gebruikelijke routine te onderbreken. Zo kunnen ze zich geleidelijk opnieuw aanpassen aan een nieuwe routine.
2. Externe stoppers
Een van de problemen die samenhangen met het ziekelijke gebruik van nieuwe technologieën door tieners is dat ze de tijd uit het oog verliezen. Daarom is het raadzaam dat ze externe stoppers gebruiken om aan te geven wanneer ze het aanbevolen gebruik overschreden hebben. Een echte wekker of eierwekker kan nuttig zijn.
3. Doelen stellen
Net als bij andere soorten verslaving is het stellen van realistische doelen essentieel om het probleem te overwinnen. Voor de tiener moet een schema of gebruiksprogramma worden ontworpen, onderbroken door korte pauzes wanneer hij andere soorten activiteiten verricht. Voor zover mogelijk moeten die buitenshuis zijn of een zekere mate van sociale interactie vereisen.
4. Onthouding van bepaalde apps
Vaak draait de verslaving van de tiener aan technologie om een voorkeur voor een bepaald programma of toepassing. Denk bijvoorbeeld aan Instagram, Facebook, TikTok, enz.
De app die het probleem veroorzaakt zou de focus van het behandelingsprogramma moeten zijn. De reden hiervoor is dat die het verslavende gedrag van de tiener verergert. Daarom moeten ze aangemoedigd worden om helemaal te stoppen met het gebruik van deze specifieke app.
5. Herinneringskaarten
Het is echt moeilijk voor wie in een spiraal van verslaving verstrikt zit om de gevolgen ervan en de bijbehorende voordelen van het volgen van welk behandelingsprogramma dan ook te begrijpen. De techniek van de herinneringskaarten is in dit verband nuttig.
De tiener moet vijf problemen die door zijn verslaving veroorzaakt worden opschrijven. Daarna moet hij of zij vijf voordelen van het stoppen ermee op een indexkaart opschrijven. Ze moeten deze kaart in hun zak, tas of portemonnee bewaren. Op gezette tijden moeten ze deze tevoorschijn halen als herinnering aan wat ze van plan zijn te bereiken.
6. Persoonlijke inventaris
Een persoonlijke inventaris is een compilatie van alle activiteiten die de tiener gestopt is te doen (of zou kunnen gaan doen) als de verslaving er niet was geweest. Het stelt hen in staat de catalogus van activiteiten die ze afslaan door de tijd die ze aan hun verslaving besteden in perspectief te plaatsen.
7. Steungroepen
Hoewel het niet altijd het geval is, ontwikkelen veel mensen die verslaafd zijn aan nieuwe technologieën hun pathologische gedrag om het gebrek aan sociale steun (vrienden, partners, en anderen) te compenseren. Steungroepen stellen hen in staat in contact te komen met anderen die in dezelfde situatie verkeren. Dat geldt ook voor mensen die erin geslaagd zijn om hun verslaving te overwinnen.
8. Gezinstherapie
Ten slotte kan gezinstherapie van essentieel belang zijn om de aanpak van het probleem te voltooien. Met dit soort hulp kunnen de relationele oorzaken die de ontwikkeling van de verslavingsspiraal motiveerden onderzocht worden. Het kan ook nuttig zijn als de verslaving de gezinsdynamiek op de een of andere manier verstoord heeft.
Er is geen eenduidige manier om verslaving aan nieuwe technologieën bij adolescenten te behandelen. Dat gezegd hebbende, als een bepaalde therapie of strategie niet werkt, kunnen altijd alternatieven gezocht worden. In elk geval is professionele hulp zoeken altijd de eerste stap die genomen moet worden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Bickham DS. Current Research and Viewpoints on Internet Addiction in Adolescents. Curr Pediatr Rep. 2021;9(1):1-10.
- Cash H, Rae CD, Steel AH, Winkler A. Internet Addiction: A Brief Summary of Research and Practice. Curr Psychiatry Rev. 2012 Nov;8(4):292-298.
- Grant JE, Chamberlain SR. Expanding the definition of addiction: DSM-5 vs. ICD-11. CNS Spectr. 2016 Aug;21(4):300-3.
- Sharma MK, Palanichamy TS. Psychosocial interventions for technological addictions. Indian J Psychiatry. 2018 Feb;60(Suppl 4):S541-S545.
- Young, K. S. Internet addiction: Evaluation and treatment. Bmj, 319(Suppl S4). 1999.
