Hoe je emotioneel te bevrijden van je ouders

De banden die ons met onze kindertijd verbinden zijn diep. Denk maar eens na over hoe de herinneringen aan die tijd je laten voelen. Een van de belangrijkste aspecten hangt samen met je referentiefiguren en hoe ze je lieten voelen.
Hoe je emotioneel te bevrijden van je ouders

Laatste update: 04 september, 2022

Als er één grote verandering is die de laatste decennia duidelijk is geworden, dan is het wel het verschil tussen de generaties wat betreft denken, levenswijze, en vooral emotionaliteit. In feite zijn oorlogen tussen ouders en kinderen aan de orde van de dag en worden ze niet altijd onafhankelijk van elkaar opgelost. Daarom vragen veel mensen zich af hoe ze zich emotioneel van hun ouders kunnen bevrijden.

Hoewel het waar is dat geen enkel gezin volmaakt is, hebben familierelaties de neiging problemen op te leveren die niet opgelost worden. Eén ervan is de emotionele afhankelijkheid tussen ouders en kinderen. Het is een probleem dat een leven lang kan duren als het niet bewust opgelost wordt.

Volwassenen die aan hun ouders gebonden zijn

Er is een gevestigde en onbewuste overtuiging dat mensen, net als andere dieren, van nature volwassen worden en zich losmaken van hun ouders, zowel lichamelijk als emotioneel. Maar in tegenstelling tot de vogel die zijn kuiken uit het nest duwt of de primaat die weigert zijn kind op zijn rug te blijven dragen, blijven wij de band in stand houden.

Daar komen nog de conflicten bij die tijdens het broedseizoen niet opgelost werden. Deze kwesties en wrok produceren lijden en houden zo de ketenen stevig vast. Hoe is het mogelijk eraan te ontsnappen?

Moeder levert kritiek op haar dochter

Emotionele afhankelijkheid tussen ouders en kinderen

Deze vorm van giftigheid in relaties heeft meestal een onopgeloste onderliggende emotionele afhankelijkheid (Spaanse link). Het houdt een eindeloze cyclus van conflicten in stand. Hier zijn verschillende redenen voor:

  • Ouders die hun eigen verlangens projecteren op hun kinderen. Daarom willen ze alles wat ze zelf niet deden of bereikten, via hun nageslacht ervaren.
  • Een opvoeding die autonomie niet bevorderde en overbeschermend was. Kinderen niet voorbereiden om in de wereld te functioneren betekent dat ze zorg nodig blijven hebben en dat hun ouders niet in staat zijn op te houden voor hen te zorgen.
  • Kinderen die de veiligheid van thuis niet willen verlaten. Er zit inderdaad een enge kant aan het lanceren naar onafhankelijkheid die niet iedereen wil meemaken.
  • Kinderen die mantelzorger zijn (Spaanse link). In ongestructureerde gezinnen moeten de kleintjes vaak voor de groten zorgen. Als gevolg daarvan voelen ze zich uiterst schuldig als het erop aankomt afstand te nemen van hun ouders.

Zoals je je kunt voorstellen is het voor mensen een zware opgave om zich emotioneel van hun ouders te bevrijden als er een codependent dynamiek bestaat. Hoewel velen zich van dit probleem bewust zijn, is er meestal een zekere angst om er openlijk mee om te gaan.

Hoe je emotioneel van je ouders te bevrijden

Als je in deze situatie verkeert en een patroon van codependency ontdekt hebt, weet je dat het zowel voor jou als voor je ouders kwetsend is en wil je een eind maken aan het lijden. Maar waar moet je beginnen? Hier zijn wat nuttige tips.

1. Vergeef hen

Het is een ogenschijnlijk eenvoudige actie maar toch kan het jaren duren voor je ze uitvoert. Desalniettemin is alles wat je je ouders verwijt een touw dat je aan hen gebonden houdt en je laat lijden, dus probeer het los te laten.

Dat gezegd hebbende, moet je vergeven niet verwarren met rechtvaardigen. Niemand mag je vragen mishandeling goed te keuren die je misschien door toedoen van je ouders hebt ondergaan. Het veroordelen van dit soort gedrag is niet in strijd met het proces van emotionele bevrijding dat je nodig hebt om je van de invloed ervan te bevrijden.

2. Probeer ze niet te veranderen

Het gevoel dat je fundamentele aspecten van de persoonlijkheid van je ouders wilt veranderen, getuigt van onverdraagzaamheid van jouw kant tegenover het onbewuste idee dat je het de rest van je leven met ze zult moeten uithouden. Als je ouders niet willen veranderen, kun je ze niet dwingen. Het is beter dit feit te aanvaarden en je beslissingen dienovereenkomstig te nemen.

3. Je bent niet verantwoordelijk voor hen

Tegen de tijd dat je volwassen bent, zijn zowel jij als je ouders verantwoordelijk voor je eigen geluk. Zij hebben geen verplichting om jou gelukkig te maken en omgekeerd. Slachtofferschap, wrok en lijden worden uit dit soort dynamiek geboren.

4. Begrijp hun omstandigheden voorbij hun rol als ouders

Een andere manier om je emotioneel te bevrijden van je ouders is op te houden ze alleen maar als ‘kwekers’ te zien. Stop en analyseer ze als menselijke wezens met hun positieve eigenschappen en gebreken. Observeer hoe die hun rol als ouders beïnvloeden. Dit zal je helpen de redenen voor hun daden beter te begrijpen en oplossingen te vinden.

5. Waardeer wat ze voor je gedaan hebben

In conventionele gezinnen willen ouders, ondanks hun fouten, meestal gewoon een kind opvoeden dat gelukkig is. Een deel van het opgeven van de wrok die je aan hen bindt, bestaat uit het erkennen van dit feit. Bovendien geeft het je emotioneel evenwicht.

Moeder en dochter

Nog een laatste aanbeveling

Soms zijn introspectie en reflectie niet genoeg om een emotionele afhankelijkheid die zich een leven lang ontwikkeld heeft te overwinnen.

In deze gevallen kun je het beste een psychologisch professional bezoeken, vooral als je uit een gebroken gezin komt of geleden hebt onder misbruik. Het is nooit te laat om je emotionele onafhankelijkheid te herwinnen.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Resett, S., Moreno, J. E., & Mesurado, B. (2021). Dependencia parental, motivaciones ocupacionales y relación con padres y pares en adolescentes. Perspectivas en Psicología18(1), 56-69.
  • Huayamave, K. G., Benavides, B. B., & Sangacha, M. M. (2019). Estudio del rol de los padres de familia en la vida emocional de los hijos. Apuntes Universitarios. Revista de Investigación9(2), 61-72.
  • Selma, A. A. (2015). La influencia del consumo de drogas en la violencia filio-parental. Revista de Derecho de la UNED (RDUNED), (17), 165-202.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.