Het buitengewone verhaal van Soichiro Honda

Velen onder jullie hebben wellicht nog nooit van Soichiro Honda gehoord. Toch zijn er weinig mensen ter wereld die nog nooit van het merk “Honda” gehoord hebben. Soichiro is de oprichter van dat heel bekende bedrijf. Zijn geschiedenis buiten zijn werk als zakenman is een verbazingwekkend verhaal van vechten en overwinnen van ontberingen.

Soichiro Honda werd in een heel bescheiden familie geboren in een kleine Japanse provincie genaamd Komyo. De twintigste eeuw was pas net begonnen. De eerste keer dat er een auto door zijn stad reed, was hij nog heel jong.

De auto was een Ford. Soichiro vond het zien van die auto absoluut fascinerend. Hij vond het ongelooflijk wat deze enorme machine allemaal kon doen. Dit is de dag waarop hij begon te dromen om zijn eigen auto te ontwerpen.

Op 15-jarige leeftijd verhuisde Soichiro Honda naar Tokoyo en ging hij in een fabriek werken. Hij kon goed opschieten met zijn baas. Bovendien bezat hij vanaf de eerste dag een enorme passie voor zijn werk. Op een dag stelde de manager van de fabriek dus voor dat Honda enkele gewone stukken die verspreid lagen, zou nemen en met die stukken een race-auto zou proberen te maken.

Het begin van de legende van Soichiro Honda

Een auto bouwen was de grootste droom van Soichiro Honda. Dat was ook precies de reden waarom hij zelfs geen seconde aarzelde toen zijn baas hem het idee voorstelde. Hij combineerde industriële technieken met handwerk.

Op die manier slaagde hij erin om zijn eerste model te ontwerpen. Hij maakt ook de meeste onderdelen zelf. De spaken in de houten wielen van de auto sneed hij met zijn eigen handen uit.

Dit is hoe het ‘Curtis’-model ontstond. Het was een buitengewone auto die ze onmiddellijk naar de races stuurden. In 1924 won deze auto eindelijk het Japanse kampioenschap. Op dat moment was Soichiro Honda nog maar 18 jaar oud.

Hij blonk ook niet alleen uit als een gepassioneerde, volhardende monteur. Hij werd ook een autoracer. Dit is nog een andere plek waar hij echt opviel. Hij slaagde erin om een snelheidsrecord te bereiken door zijn auto tot 120 km/uur te laten halen. Dit record is in Japan gedurende 20 jaar niet verbroken geweest.

Een weg van volharding

Toen Soichiro Honda 21 jaar was, besloot hij naar zijn geboortestad terug te keren. Gedurende 6 jaar werkte hij als fabrieksarbeider. Toen was hij klaar om de volgende stap te zetten. Het jaar daarop startte hij zijn eigen bedrijf: ‘Toukai Bedrijf voor Precisiemachines’. De voornaamste functie van dit bedrijf was auto-onderdelen maken en dan vooral zuigerveren.

Het verhaal gaat dat het ontwerpen van deze onderdelen een hoge tol van hem eiste. Toch zette hij door. Het bleef hem lukken om onderdelen van een uitstekende kwaliteit te maken. Ze waren zo goed dat het autobedrijf Toyota zijn klant werd. Het waren hun zaken die hem vele, vele jaren drijvend hielden.

Toen hij jonger was, haatte Soichiro Honda studeren. Hij had het over hoe alle leerkrachten in de wereld uitvinders zouden zijn als dingen weten jou creativiteit verschafte.

Met het voorbijgaan van de jaren begon hij het onderwijs echter te zien als een manier om te groeien. Hij nam dus de beslissing om zich in te schrijven in de Hamamatsu Technische School. Ze zetten hem echter buiten de deur. Hij weigerde om naar het eindexamen te komen omdat hij het zinloos vond.

Een overlever

Soichiro Honda was getuige van beide wereldoorlogen en de militaire conflicten tussen China en Japan. De nasleep van de Tweede Wereldoorlog had het lang volledig verwoest en gedemoraliseerd achtergelaten. Honda verloor alles wat hij tot dan opgebouwd had als gevolg van alle bombardementen.

Dat was echter het moment waarop hij besloot om een jaar verlof te nemen. In zijn huis bouwde hij een distilleerderij voor whiskey. Gedurende dat hele jaar deed hij niets anders dan likeur maken voor zichzelf en voor zijn vrienden.

Waarschijnlijk gebruikte hij deze tijd ook om zijn volgende stappen uit te werken. Hij was immers alles kwijtgeraakt. Zijn plannen moeten toen heel slim geweest zijn want na dat jaar begon hij succes te behalen.

In 1946 richtte Soichiro Honda een nieuw bedrijf op dat hij het Honda Technisch Onderzoeksinstituut noemde. Wagenparken waren er in Japan in feite nog niet. Hij besloot dus om zich te richten op het maken van motorfietsen. Die waren goedkoper en konden in deze nieuwe omstandigheden handig zijn.

Hij had de juiste keuze gemaakt. Hij slaagde erin een lichte motor te maken die veel minder lawaai maakte dan de andere modellen. Dit heeft hem in een oogwenk succes gebracht.

In 1973 stopte Soichiro Honda met in zijn eigen bedrijf te werken. Hij creëerde de ‘Honda Stichting’ die zich wijdde aan de bescherming van het milieu. Vanaf dat jaar stak hij al zijn inspanning en toewijding in die opdracht. Hij stierf in augustus 1991 maar niet vóór hij erkenning kreeg als de grootste fabrikant van motorfietsen ter wereld.