Het brein van een individualist is anders
Uit een onderzoek blijkt dat een individualist de neiging heeft om dingen anders te zien. In feite nemen ze beslissingen op een andere manier dan anderen. Bovendien ervaren individualisten minder activiteit in het gebied van de hersenen dat verband houdt met het beloningssysteem. Het is echter nog niet bekend wat er eerst gebeurt: de isolatie of de verandering in activering.
Een eenling kan eenzaam zijn door eigen keuze of door anderen. Iemand kan bijvoorbeeld zeggen dat ze zich beter voelen als ze het grootste deel van hun tijd weg zijn van het gezelschap van anderen. Aan de andere kant kunnen ze misschien gewoon niet iemand vinden om hun tijd mee door te brengen. Hoe dan ook, hun brein heeft er veel mee te maken.
“Wie geniet van eenzaamheid is of een wild beest of een god.”
Beloningen en het eenzame brein
Volgens een rapport in de Journal of Cognitive Neuroscience is het gebied van de hersenen dat bekend staat als het striatum, minder actief bij een individualist. Deze zone wordt geassocieerd met bepaalde dagelijkse beloningen, zoals geld en voedsel.
In dit onderzoek werden 23 universiteitsstudenten gegroepeerd. Ze werden een reeks vragen gesteld om te onderscheiden in welke mate ze zich sociaal geïsoleerd voelden en beschouwden dat ze eenlingen waren. Ook in hoeverre ze sociaal contact genoten en wilden.
De onderzoekers scanden vervolgens de studenten terwijl ze naar foto’s van gelukkige mensen keken. Ze ontdekten dat bij die studenten die geen intens sociaal leven hadden, de beloningsruimte minder oplichtte, een teken van minder activering.
De steekproef die voor het onderzoek werd genomen, was echter klein en uiterst beperkt in termen van de variabiliteit van bepaalde parameters, zoals leeftijd, toewijding en geslacht. Daarom vroegen de auteurs om het te interpreteren met de voorzichtigheid die de studiefout bepaalde.
“De sterkste mannen zijn het meest alleen.”
-Henrik Ibsen-
De wetenschappers die verantwoordelijk waren voor het experiment stelden de volgende hypothese voor. Een eenling is minder afhankelijk van de samenleving. Daarom wekken de beloningen die verband houden met deze context niet veel enthousiasme bij hen op.
Eenzaamheid, introversie en perceptie
Er zijn nog onvoldoende studies uitgevoerd om de kenmerken van de hersenen van een individualist met succes te definiëren. Ondanks het feit dat de literatuur op dit gebied niet uitgebreid is, hebben onderzoekers enkele merkwaardige resultaten gevonden.
Zo is aangetoond dat er een nauwe relatie bestaat tussen introversie, creativiteit en originaliteit. Bovendien genieten individualisten meer plezier of voldoening wanneer ze resultaten behalen met hun ‘mentale inspanningen’.
Volgens Amanda Guyer, een psycholoog aan het National Institute of Health in Maryland (VS), zijn sociaal teruggetrokken mensen gevoeliger voor zintuiglijke en emotionele interacties. Dit betekent dat interactie meer effect op hen heeft.
Om tot deze theorie te komen, ontwierp Guyer een onderzoek met twee groepen kinderen, van wie sommigen teruggetrokken waren en anderen niet. Iedereen moest meedoen aan een spel waarin ze, als ze op een knop drukten, geld wonnen. Er was tot drie keer meer hersenactiviteit in de striata van de gereserveerde kinderen dan leden van de andere groep.
Er is meer activiteit in de hersenen van een individualist in situaties van sociaal contact
Soms bevinden individualisten zich in een vergadering, op een feest of evenement waarbij ze dicht bij andere mensen moeten zijn. Op die momenten verhogen bepaalde delen van de hersenen de bloedstroom aanzienlijk, waardoor een soort overmatige opwinding ontstaat. Dit kan een van de redenen zijn waarom individualisten niet graag socializen.
“Ze zeggen dat ik een held ben. Ik ben zwak, timide, bijna onbeduidend. Als ik was zoals ik ben, deed ik wat ik deed, stel je voor wat jullie allemaal samen kunnen doen.”
Aan de andere kant suggereren studies dat het brein van een individualist het vermogen heeft om zich aan te passen aan verschillende ervaringen dankzij de extra gevoeligheid. Hierdoor kunnen ze sneller reageren op momenten dat er een grote maatschappelijke vraag is. Bijvoorbeeld bepaalde noodtoestanden.
Ten slotte is het de moeite waard om te zeggen dat indivuidualisten goed zijn in het waarnemen van subtiliteiten of details die de rest van ons meestal negeert. Daarom zijn het meestal goede schrijvers, schilders of getuigen, omdat hun hersenen hen erop voorbereiden. In feite is genialiteit niet alleen geassocieerd met een zekere mate van waanzin, maar ook verbonden met eenzaamheid.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Cacioppo, J. T., Norris, C. J., Decety, J., Monteleone, G., & Nusbaum, H. (2009). In the eye of the beholder: individual differences in perceived social isolation predict regional brain activation to social stimuli. Journal of cognitive neuroscience, 21(1), 83-92.
- Spreng, R. N., Dimas, E., Mwilambwe-Tshilobo, L., Dagher, A., Koellinger, P., Nave, G., … & Bzdok, D. (2020). The default network of the human brain is associated with perceived social isolation. Nature communications, 11(1), 1-11.
