Hebben jouw hersenen een "gelukszone?"
Een recent onderzoek heeft nieuwe inzichten verschaft over de menselijke hersenen. Wetenschappers lijken namelijk een “gelukszone” ontdekt te hebben in de hersenen. Die zone reageert op elektrische stimulatie. Deze ontdekking opent de deur voor meerdere mogelijkheden in de behandeling van een verscheidenheid aan pathologieën.
Het onderzoek begon eigenlijk met een project waarbij men elektrische stimulatie gebruikte om de hersenen van patiënten met epilepsie in kaart te brengen.
De onderzoekers stelden echter vast dat stimulatie van de cingulumbundel bij de proefpersonen altijd lachen of glimlachen veroorzaakte. Het leek ook gevoelens van welbevinden, plezier en rust op te wekken.
Wetenschappers wisten al dat het stimuleren van bepaalde hersendelen kon leiden tot een onbeheersbare drang om te lachen. Dit is echter de eerste keer dat ze in staat waren om één van die hersenzones te identificeren. Ze ontdekten ook dat de prikkeling van dat gebied in de hersenen angstgevoelens op een aanzienlijke manier kon verminderen.
Het onderzoek dat leidde tot de ontdekking van de gelukszone
Het team van neurowetenschappers van de Emory University School of Medicine in Atlanta in Georgia bestudeerde dus patiënten met epilepsie. Hierbij gebruikten ze kleine elektroden om bepaalde delen van de hersenen elektrisch te stimuleren. Hun doelstelling was om informatie te verkrijgen over de bron van de aanvallen van de patiënten.
Ze kwamen echter voor een volledige verrassing te staan toen ze de cingulumbundel van de hersenen van één van de proefpersonen stimuleerden (de cingulumbundel is een kanaal van witte materie dat de verschillende hersengebieden met elkaar verbindt).
Ze merkten namelijk dat de patiënt op een onbeheersbare manier begon te lachen. Een tijdje later vertelde de proefpersoon bovendien dat hij zich ontspannen en rustig voelde.
Daarna besloten ze om de proefpersoon een reeks gelaatsuitdrukkingen te tonen. Ze stelden vast dat de patiënt de uitdrukkingen hoger scoorde op de geluksschaal wanneer de cingulumbundel gestimuleerd werd. Dat is dus een aanwijzing dat de patiënt in een beter humeur was.
Bovendien hebben ze het cognitief niveau van de patiënt gemeten terwijl ze de cingulumbundel stimuleerden. In dit verband werkte de proefpersoon geheugen-, aandachts- en taaltesten af.
De onderzoekers konden geen meetbaar verschil in de cognitie zien tijdens de elektrische stimulatie. Dit betekent dus dat het de cognitie blijkbaar helemaal niet verstoort.
De wetenschappers hebben ook de rest van de proefpersonen getest. Die vertoonden dezelfde reacties op de elektrische stimulatie. Ze vermeldden ook allemaal een gevoel van rust en lachten op een onbeheerste manier.
Waarom beïnvloedt dit hersengebied het gemoed?
De cingulumbundel bevindt zich onder de hersenschors en is gekromd rond de middenhersenen. Deze gelukszone ligt in het bovenste frontale gedeelte. Het is een deel van de hersenen waar vele verschillende hersengebieden die met complexe emoties te maken hebben, zich met elkaar verbinden.
De witte materie die de cingulumbundel doorkruist, verbindt de verschillende hersenkwabben. Wanneer je de cingulumbundel stimuleert, dan kunnen dus ook andere netwerken geraakt worden die zich uitstrekken tot in de verschillende delen van de hersenen. Het lijkt inderdaad met andere woorden dat dit een tussenschakel is naar de andere hersenzones.
Jon T. Willie was één van de wetenschappers in het team. Hij vergelijkt de “gelukszone” met een supersnelweg die veel op- en afritten heeft. Het team gelooft dat ze wellicht een toegangspoort gevonden hebben tot verschillende netwerken die het gemoed, de sociale interactie en de emoties regelen.
Wat betekent dit voor de toekomst?
Wat is één van de meest opwindende mogelijkheden van deze ontdekking? We zouden de elektrische stimulatie van de cingulumbundel kunnen gebruiken om angstgevoelens, depressie of zelfs chronische pijn te behandelen.
Nog een andere mogelijke toepassing is dat we deze techniek kunnen gebruiken tijdens neurochirurgische ingrepen. Het zou deze ingrepen immers tot een aangenamere ervaring maken voor de patiënten die tijdens de ingreep wakker moeten blijven.
Het grote publiek zal echter moeten wachten. De reden is dat deze behandeling op dit moment een ernstige en ingrijpende chirurgische ingreep vereist. De elektroden moeten namelijk rechtstreeks op de hersenen geplaatst worden. Dit betekent dus dat je een risicovolle indringende ingreep moet ondergaan.
Toch is dit een heel belangrijke ontdekking. Het brengt ons namelijk een stap dichter bij het inzicht in de menselijke hersenen. Hopelijk kunnen wetenschappers deze nieuwe informatie gebruiken om in de toekomst de tussenkomsten die met de gemoedstoestand te maken hebben, te verbeteren of te vervangen.
