Genegenheid tonen is respect tonen

Je genegenheid tegenover iemand tonen is de beste manier om respect te tonen. Het is synoniem met goedheid, vriendelijkheid en liefde. Waarom zouden we de mensen van wie we houden niet onze genegenheid tonen?

Het lijkt overduidelijk, maar feit is dat we al snel vergeten hoe belangrijk het is dat we mensen subtiel behandelen. Nare antwoorden, gebrek aan respect, altijd een weerwoord hebben, schreeuwen, eisen… elk van deze reacties is vast en zeker maar al te aanwezig in onze relaties en de manier waarop we met elkaar omgaan.

Een emotionele band tot stand brengen

Een woord, een vraag, een gebaar, een blik, een aanraking. Elke expressie is een poging om een emotionele band met iemand te verwezenlijken. Hiermee zeggen we ‘ik wil me verbonden voelen met jou’. Afhankelijk van hoe anderen ons gebaar opvatten, zullen we een positieve of negatieve reactie krijgen op ons verzoek.

Als we er even bij stilstaan en bedenken hoe vaak we deze pogingen om verbintenis te creëren eigenlijk negeren of negatief opvatten, dan is dit werkelijk overweldigend. Vandaar dat het zo belangrijk is dat we leren om anderen te raken met genegenheid, om ze te raken met respect.

Onze pogingen om een band te creëren zouden veel meer vruchten afwerpen als we wisten hoe we de emotionele behoeften van anderen konden herkennen. Vele ruzies zijn het resultaat van misverstanden en een zekere afstand die ervaren wordt. Dit kunnen we voorkomen door te praten.

Door anderen niet respectvol te benaderen, zullen onze relaties verwelken en verslechteren. Als we het belang van verbintenis negeren, dan stimuleren we meestal onze eigen isolatie, ontevredenheid en instabiliteit.

Reageren op emotionele toenadering

Complete en bevredigende relaties worden niet van de ene op de andere dag tot stand gebracht. Nee, ze worden geleidelijk ontwikkeld door middel van meerdere gebaren die de fundering vormen van de stabiliteit en de liefde in onze gedragspatronen.

Elke dag en met elk kleine gebaar breiden we ons kasteel weer een stukje verder uit en uiteraard zijn deze uitwisselingen de pilaren van emotionele informatie die onze genegenheid voeden.

Positieve reacties leiden tot voortdurende en gezonde interactie. Ze zijn als die rake slag in een tafeltenniswedstrijd waaraan beide partijen met plezier deelnemen. Negatieve reacties daarentegen annuleren elke poging tot verbintenis. Dat wil zeggen, als jij de bal opgooit en de ander zijn batje niet beweegt, dan is het spel al snel voorbij.

Kortom, we kunnen op verschillende manieren reageren op mensen die verbinding met ons zoeken en soms kan de bal wel een tijdje heen en weer blijven gaan voordat verbintenis eindelijk bereikt is. Laten we eens zien hoe we kunnen reageren op gebaren van anderen:

• Empatisch reageren op de andere persoon. Lach bijvoorbeeld eens om diegene die een grappige opmerking maakt. Als we dit soort verbintenissen bevorderen, zullen we worden beloond met blijvende relaties en vervuld raken met goede gevoelens.
• Vijandig reageren. Mensen die vijandig reageren zouden weleens op oorlogspad kunnen zijn. Gebruik maken van dit soort reacties getuigt van sarcasme en minachting. Een voorbeeld zou zijn: ‘Ik wil graag een auto kopen’ en de vijandige reactie: ‘In je dromen ja, met jouw salaris.’
• De ander negeren. Dit staat gelijk aan het negeren van de houding van de ander, wat onze relaties overduidelijk zal verwoesten.

Dat we de mensen die we waarderen onze genegenheid tonen zou geen uitzondering moeten zijn, maar een regel. Vaak verwaarlozen we dit soort details echter en verzwakken we onze relaties, waardoor deze uiteindelijk onvermijdelijk zullen verslechteren.

Laten we ons dan ook bewust zijn van de manier waarop we in ons dagelijkse leven op anderen reageren. We zouden negatieve interactie nooit moeten voeden en we zouden degenen die een emotionele band met ons proberen op te bouwen moeten benaderen zoals het hoort, met respect en tolerantie.

NB: Wil je meer weten over dit onderwerp? Lees dan de boeken van auteurs zoals John Gottman of Deborah Tannen.

–Afbeeldingen met dank aan Puung en Claudia Tremblay–