Geconfronteerd met onvruchtbaarheid
Mensen die met onvruchtbaarheid worden geconfronteerd, kunnen gefrustreerd raken. Het is een echte bron van pijn voor degenen die ervan dromen ouders te worden.
De onmogelijkheid om dat natuurlijke verlangen te vervullen, kan zelfs hun eigenwaarde aantasten. Er zijn echter veel manieren om ermee om te gaan, zoals met alle problemen die iemand kan ervaren.
Onvruchtbaarheid is een steeds vaker voorkomend probleem. Schattingen geven aan dat één op de zes stellen momenteel met deze realiteit wordt geconfronteerd.
Meestal komt het nieuws dat een of beide partners niet vruchtbaar is als een verrassing. Bijna iedereen gaat ervan uit dat ze het vermogen hebben om zich voort te planten totdat een test anders aangeeft. Dit is waarom het in het begin niet makkelijk is om het te absorberen. Er zijn echter manieren om dit proces minder overweldigend te maken.
“Uiteindelijk kunnen we veel meer verdragen dan we denken dat we kunnen.”
-Frida Kahlo-
Algemeen advies over het omgaan met onvruchtbaarheid
Zoals met zoveel kwesties, is onvruchtbaarheid onderhevig aan de publieke opinie. Iedereen kent wel iemand die geen kinderen kon krijgen maar na een behandeling toch zwanger kon worden. Koppels die een onvruchtbaarheidsdiagnose hebben gekregen, komen soms op paden terecht die niet worden ondersteund door de wetenschap.
Een van de meest wijdverbreide mythes is dat de angst om een baby te krijgen precies is wat mensen ervan weerhoudt zwanger te worden. Dit is een vorm van slachtofferbeschuldiging die een extra last in de vorm van schuldgevoelens met zich meebrengt, wat absoluut niet nodig is.
Hoewel het waar is dat stress de vruchtbaarheid kan beïnvloeden, zijn de gevallen waarin het de bepalende factor zou kunnen zijn zeldzaam en wegen niet significant mee wat de statistieken betreft (Engelse link). Alleen als de arts een dergelijke verklaring geeft, dan kun je dit aannemen.
Het probleem van een koppel
Een van de meest directe gevolgen van een diagnose van onvruchtbaarheid is het begin van ongelijkheid binnen een relatie. Meestal is het zo dat slechts één van de partners onvruchtbaar is. Het heeft echter invloed op beide partners en het is een soort lakmoesproef voor de stabiliteit van hun relatie.
Vaak voelt de persoon met het vruchtbaarheidsprobleem zich schuldig en verantwoordelijk. De andere persoon wordt op zijn geconfronteerd met het belangrijkste dilemma of ze een andere partner moeten vinden als ze kinderen willen hebben. Als ze echter bij hun partner willen blijven, moeten ze die mogelijkheid dus opgeven.
Het is voor geen van beiden gemakkelijk. Echter, het is niet goed om te proberen het probleem alleen op individueel niveau op te lossen.
Het is duidelijk dat beiden hun eigen verhaal moeten opbouwen, maar het meest gepaste is dat ze het onderwerp open en eerlijk bespreken. Anders leidt het tot misverstanden en deze zullen op hun beurt leiden tot conflicten waar die er niet zouden moeten zijn.
Het is belangrijk om tijd en ruimte vrij te maken om dit met elkaar te bespreken. Het is echter niet aan te raden om er de hele tijd over na te denken en er over te praten. Misschien is het zelfs goed om samen een paar kleine projecten te beginnen. Het doel hiervan is om de communicatiekanalen open te houden en het stelt je in staat om gezamenlijke doelen te bereiken.
Alternatieven om met onvruchtbaarheid om te gaan
Wanneer iemand als onvruchtbaar wordt gediagnosticeerd, is dat meestal omdat de arts alle opties voor geassisteerde voortplanting (Engelse link) al heeft uitgeput.
Dit betekent dat beide partners waarschijnlijk al tekenen van emotionele uitputting vertonen wanneer ze met dit nieuws te maken krijgen. Ze zijn er echter ook wat beter op voorbereid, hoewel het het probleem niet bagatelliseert.
Er is geen onmiddellijke oplossing en het onderwerp verdient een reeks reflecties die rust en tijd vereisen. Het is één ding om over die mogelijkheid na te denken en een ander om het bevestigd te hebben. Het is het beste om de ander niet te dwingen de volgende stap te zetten.
Lees meer over de alternatieven die er zijn, zowel over het krijgen van een kind met het DNA van een van de twee relatiepartners als over adoptie. Natuurlijk is er altijd de mogelijkheid om de relatie te beëindigen. Dus als er te veel spanning, conflict of angst is, probeer dan ook relatietherapie.
Tot slot, het vader of moeder zijn gaat verder dan het delen van DNA. Het wonderbaarlijke en magische aan het krijgen van een kind is niet alleen wat er in het lichaam van de vrouw gebeurt, maar ook de fantastische transformaties die plaatsvinden in je geest en in je hart.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Palacios, B., Jadresic, M., Palacios, F., Miranda, C., & Domínguez, R. (2002). Estudio descriptivo de los aspectos emocionales asociados a la infertilidad y su tratamiento. Revista chilena de obstetricia y ginecología, 67(1), 19-24.