Vijf films over vrijgevigheid
De volgende films over vrijgevigheid zijn voorbeelden van hoe het levens verandert. In een hebzuchtige en individualistische wereld wordt de daad van delen een revolutionaire les. Het gaat niet alleen om het delen van iets materieels, maar ook om ervaringen en emoties.
In dit artikel worden vijf films over vrijgevigheid besproken. Deze waarde transformeert de levens van de hoofdpersonen volledig, van een dorp dat worstelt om een burgerrechtenbeweging te overleven tot een zwangere vrouw zonder financiële middelen.
De handeling van het delen is dus transformerend op individueel en groepsniveau. Cinema echoot dit in de volgende films.
“Het moment waarop we huilen om een film is niet wanneer de dingen verdrietig zijn, maar wanneer ze mooier blijken te zijn dan we hadden verwacht.”
Antonia’s Line van Marleen Gorris
Antonia’s Line staat hoog in de lijst van films over vrijgevigheid. Bovendien won deze Nederlandse film in 1996 de Academy Award voor Beste Internationale Speelfilm.
De niet-bejaarde Antonia (Willeke van Ammelrooy) ligt in bed en begint herinneringen op te halen aan haar leven. Het begint met de gebeurtenissen die plaatsvinden na de Tweede Wereldoorlog als ze met haar dochter Danielle (Els Dottermans) terugkeert naar het dorp waar ze geboren is.
Antonia’s overleden moeder liet haar een kleine boerderij na en ze vestigt zich daar en sluit zich aan bij een ongewone gemeenschap die een groot aantal mensen herbergt. Vervolgens wordt de oude boerderij de thuisbasis van een verscheidenheid aan personages met hun eigen bijzondere manier van leven.
De film is een familie-epos dat drie generaties onafhankelijke vrouwen overspant. Schrijfster en regisseur Marleen Gorris creëerde in feite een excentrieke film over de hoge waarde van vrouwelijke vriendschap, onafhankelijkheid, intuïtie en vrijgevigheid.
Tokyo Story van Yasujiro Ozu
De bejaarde Shukishi en zijn vrouw, Tomi, maken de lange reis vanuit hun kleine dorpje aan zee om hun kinderen in Tokio te bezoeken. Hun oudste zoon, Koichi (Sô Yamamura), een dokter, en dochter, Shige (Haruko Sugimura), een kapster, hebben weinig tijd om met hun ouders door te brengen.
Hun schoondochter, Noriko (Setsuko Hara), de weduwe van hun jongste zoon, die gesneuveld is in de strijd, houden de schoonfamilie gezelschap tijdens hun bezoek. De vrijgevigheid van iemand die geen bloedverwant is, redt het bejaarde echtpaar uiteindelijk van eenzaamheid en verlatenheid.
Tokyo Story is een momentopname van het naoorlogse Japan te midden van ingrijpende culturele veranderingen. De pijnlijke weergave van het uiteenvallen van de familie is de rode draad van de film. Een hard, moeilijk en realistisch portret van hoe ouders als “lastpost” worden behandeld als ze opgroeien. Ook hoe hun kinderen hen zien als een obstakel voor het behoud van hun volwassenheid.
Films over vrijgevigheid: Seven Samurai van Akira Kurosawa
Dit is een van de beste films om de waarde van vrijgevigheid in een bedreigde gemeenschap te begrijpen. Een samoerai reageert op een verzoek om bescherming van de inwoners van een 16e-eeuws boerendorp. Dit omdat ze moeilijke tijden doormaken. Een bende criminelen dreigt hun rijstoogst te stelen.
Het dorp heeft bescherming nodig tegen de bandieten, dus verzamelt de samoerai zes anderen om hen te verdedigen in ruil voor wat rijst, eer en vrijgevigheid. Tegelijkertijd zorgen de dorpelingen voor voedsel voor de soldaten voordat 40 bandieten het dorp aanvallen.
De samoerai nemen de taak op zich om een ongeschoolde en angstige bevolking “op te voeden” over bepaalde waarden. Kurosawa vangt de aanblik van een agrarische samenleving in perfecte ritualistische harmonie. Het gebeurt als de zeven krijgers hun eigen individualisme overstijgen om collectieve eer te bereiken.
Once Upon a Time, When We Were Colored van Tim Reid
Het verhaal, gebaseerd op het boek van Clifton Taulbert, speelt zich af in 1946 Mississippi. De jonge Cliff (Charles Earl Taylor Jr.), die bij Poppa, zijn overgrootvader, en overgrootmoeder Ma Pearl woont, begint de discriminatie jegens zwarten om hem heen op te merken. Zoals je je kunt voorstellen, is het leven niet prettig voor hen in het Amerikaanse zuiden.
Cliff raakt in de loop van 16 jaar vertrouwd met de rassenscheiding en het verdriet dat dat veroorzaakt. Er ontstaat echter hoop als hun vrijgevigheid tegenover elkaar hen als groep bij elkaar brengt om te vechten voor hun burgerrechten. De film laat zien hoe mensen samenwerken, leven en werken. Zo beseffen ze dat eenheid een krachtige kracht is om te vechten.
Films over vrijgevigheid: Solas (Alone) van Benito Zambrano
Deze speelfilm won de Panorama Publieksprijs op het filmfestival van Berlijn in 1999. Hij won ook vijf Asecan awards van de Andalusische cinema en behaalde elf nominaties en vijf Goya awards. Bovendien was het een cinematografische revolutie met een onmetelijke emotionele waarde.
Ana Fernández speelt María is een vrouw die in een sloppenwijk van de stad Sevilla woont. Bovendien is ze verslaafd aan alcohol en wordt ze vaak dronken tot ze flauwvalt. Dit omdat het haar helpt te vergeten. Haar emotionele redding komt van haar eigen moeder María (María Galiana), die een paar dagen in haar appartement verblijft terwijl haar man in het ziekenhuis ligt.
De moeder ontmoet tijdens dit verblijf een weduwe-buurman (Carlos Álvarez) die met zijn hond Aquiles woont. Uiteindelijk mondt de relatie die ze aangaan uit in een voorstel waarin vrijgevigheid en empathie hun leven voorgoed zullen veranderen.
