Enkele merkwaardige feiten over woede

Woede is als een vreugdevuur dat hitte veroorzaakt en de omgeving transformeert, of als een vuurpijl die alles vernietigt wat het aanraakt. Het verschil zit hem in de manier waarop we omgaan met de energie die het ons geeft. In dit artikel zullen we het hebben over enkele merkwaardige feiten die verband houden met deze emotie.
Enkele merkwaardige feiten over woede
Sergio De Dios González

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Sergio De Dios González.

Geschreven door Edith Sánchez

Laatste update: 19 mei, 2023

Woede is een van de basisemoties. Bovendien is het er een die ons aanzet tot actie. In feite kan het, net zoals het ons ziek kan maken als het niet goed gekanaliseerd wordt, ook de vonk worden die een noodzakelijke actie in gang zet. Daarom kunnen we, ook al heeft ze een negatieve valentie (ze geeft ons geen goed gevoel), niet zeggen dat ze onaangepast is. Geen enkele emotie op zich is dat namelijk.

De agressieve instincten van onze voorouders waren een evolutionair voordeel. Als ze geen middelen hadden bedacht om zich te beschermen tegen roofdieren, in het soort gevechten dat gekenmerkt werd door het idee van doden of gedood worden, hadden ze misschien niet overleefd.

Mensen zijn immers kwetsbaar en de natuur kan vijandig zijn. Daarom hadden ze meer nodig dan alleen een verlangen om te blijven leven om de gevaren van het leven in die tijd het hoofd te bieden.

Woede uiten is echter geen positieve optie. Dat komt omdat een boze geest geen goede berekeningen maakt, noch ideeën goed verwerkt. Dit leidt vaak tot grillig of verkeerd gedrag. Idealiter moeten we een evenwichtspunt vinden. Laten we eens kijken naar enkele merkwaardige feiten over woede.

“Erken je boosheid, en wacht dan een paar uur of een dag, en bedenk hoe je die constructiever kunt opbrengen.

-David Lebel-

Woede: een tikkende tijdbom voor het lichaam

Woede is een van de emoties die de meeste lichamelijke reacties in het lichaam veroorzaakt. Volgens deskundigen (Spaanse link) leidt het tot sterke spierspanning, evenals een versnelling van de hartslag. Het leidt ook tot tandenknarsen en verhoogt het gevoel van warmte en zweten. Inderdaad, het is een hele fysiologische cocktail.

Alsof het bovenstaande nog niet genoeg was, zorgt woede er net als bij angst voor dat de bijnieren het lichaam overspoelen met de stresshormonen cortisol en adrenaline. Dit komt omdat ook de vecht-of-vluchtinstincten worden geactiveerd. Bijgevolg zorgen de hersenen ervoor dat het bloed wordt omgeleid naar de spieren, want zo bereidt het lichaam zich voor op lichamelijke activiteit.

Onderzoek (Engelse link) gepubliceerd in het European Heart Journal geeft aan dat woede gevaarlijk kan zijn voor de gezondheid van het hart. Volgens het onderzoek verdubbelt het risico op een hartaanval binnen twee uur na een woede-uitbarsting. Het verhoogt ook het risico op het krijgen van een beroerte. Beide zijn uitstekende redenen om boze uitbarstingen te vermijden.

Boze vrouw in de auto
Stresshormonen overspoelen het lichaam als we episodes van woede ervaren.

De redenen voor woede

Enige tijd geleden werd een onderzoek gedaan naar voorouderlijke gemeenschappen, dat zich richtte op woede. De onderzoekers ontdekten dat de kinderen van jager-verzamelaars die moord pleegden, vaker boze uitbarstingen en gewelddadig gedrag hadden ervaren.

Op basis van deze en andere analyses kwamen nieuwe onderzoeken(Engelse link) tot stand. In feite identificeerden ze een woede-gen, bekend als MAOA.

Deze informatie moet echter met een korreltje zout genomen worden. Er zijn namelijk nog steeds geen sluitende gegevens over de genetische componenten van woede.

In het geval van die voorouderlijke gemeenschappen zou het hebben van een moordzuchtige vader kunnen betekenen dat er aspecten in hun opvoeding waren die hen voorbestemden tot meer gewelddadige reacties. In feite had het niets te maken met genetica.

Wat wel bewezen is, is dat een van de belangrijkste triggers voor woede frustratie is. Inderdaad, proberen een doel te bereiken en er niet in slagen veroorzaakt ergernis. Dit kan gemakkelijk leiden tot een agressieve reactie. Anderzijds reageert niet iedereen zo. Perfectionisten, obsessieve of narcistische personen zijn bijzonder kwetsbaar.

Stel maakt ruzie
Versnelde hartslag, knarsetanden en spierspanning zijn enkele fysieke effecten op momenten van woede.

De goede kant van woede

Hoewel niet velen zouden durven zeggen dat woede positieve kanten heeft, is de waarheid dat dat wel het geval is. In feite kan een goede dosis woede, wanneer het niet te ver gaat, sommige mensen ertoe aanzetten hun rechten op te eisen. Anders zouden ze passief blijven en het dictaat van anderen moeten volgen.

Agressie kan ook positief zijn in sportwedstrijden. Het is meestal een factor die motiveert en leidt tot meer fysieke inspanning. Vanuit een ander perspectief voerden onderzoekers Heather Lench en Linda Levine een interessant onderzoek (Engelse link) uit naar de effecten van woede op creativiteit.

Deze wetenschappers vroegen een groep mensen een reeks complexe puzzels op te lossen. Na het geprobeerd te hebben, faalden velen. Degenen die zich daar verdrietig over voelden stopten met proberen.

Degenen die woede voelden, bleven echter herhaaldelijk proberen tot ze erin slaagden vooruit te komen en meer puzzels op te lossen. Bijgevolg stelden de onderzoekers vast dat deze emotie een echt positieve motor kan zijn voor prestaties.


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Lench, H., & Levine, L. (2005). Effects of fear on risk and control judgements and memory: Implications for health promotion messages. Cognition & Emotion, 19(7), 1049-1069.
  • Mostofsky, E., Penner, E. A., & Mittleman, M. A. (2014). Outbursts of anger as a trigger of acute cardiovascular events: a systematic review and meta-analysis. European heart journal, 35(21), 1404-1410.
  • Pantoja, C. A. (1940). Fisiología de la Emoción. Revista de la Facultad de Medicina, 9(6), 402-409.
  • Peters, E. J., Slager, S. L., McGrath, P. J., Knowles, J. A., & Hamilton, S. P. (2004). Investigation of serotonin-related genes in antidepressant response. Molecular psychiatry, 9(9), 879-889.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.