Een latrelatie - is het een goede oplossing?

Een latrelatie is een relatie waarbij koppels die een relatie hebben, tegelijkertijd hun onafhankelijkheid bewaren. Is het mogelijk om zo'n relatie te onderhouden? Wat is het nut ervan? Lees verder om er meer over te weten te komen.

Hoewel een Nederlandse journalist de term “living apart together” (latrelatie) voor het eerst gebruikte in 1978, duurde het tot 2000 voordat Amerikaanse academici en journalisten zich de term toe-eigenden. Ze gebruikten het om paren aan te duiden die een intieme relatie hebben, maar apart wonen. Ze brengen sporadisch wel veel tijd bij elkaar thuis door – in het weekend of tijdens vakanties.

Vandaag de dag zijn de modellen van interpersoonlijke en familiale relaties aan het veranderen. Het is echter waarschijnlijk dat dit soort relatiemodellen al een tijdje bestaan, maar in de loop van de geschiedenis enigszins onzichtbaar waren. Daarentegen komen er nu relatiemodellen aan het licht die niet aansluiten bij de traditionele gezinsstructuur.

Deze reeks veranderingen, en in het bijzonder de paren die apart leven, is een van de thema’s die in de gezinssociologie onder de loep worden genomen. Sommige auteurs zijn van mening dat deze paren traditionele modellen zijn die niet hoeven samen te wonen om de typische redenen, zoals moeilijke toegang tot huisvesting, de arbeidsmarkt of mate van verbintenis.

Anderen beschouwen het als een nieuw relatiemodel dat gebaseerd is op emotionele, individuele en intieme vrijheid. Voor hen is de latrelatie een persoonlijke beslissing. Bij deze paren blijft de verbintenis tegenover elkaar bestaan ondanks het feit dat zij geen woning delen. Terwijl het samenleven, bij traditionele koppels, uiteindelijk hand in hand zou gaan met hun verbintenis.

In welke context ontstaat dit soort relatie?

Onderzoekers zijn geïnteresseerd in het vinden van individuele, demografische, of culturele kenmerken. Het soort dat mensen in staat stelt dit soort relaties beter te begrijpen.

Maar je moet het contextualiseren in een maatschappij die veranderingen ondergaat die invloed hebben op relatiemodellen zoals:

• problemen met vruchtbaarheid
• moeilijkheden op het gebied van de stabiliteit van de arbeidsmarkt
• groei in opleidingsniveau en aandacht voor gendergelijkheid

Ook ontstaan er momenteel andere nieuwe modellen als gevolg van ideologische veranderingen, zoals open relaties, polyamorie of swingers (Spaanse link).

Dit is een tijdperk waarin zelfs nieuwe technologieën een nieuwe definitie geven van hoe mensen zich verhouden. Dus hoe een relatie begint en het belang van afstand. In die zin is het duidelijk dat het concept van liefde en leven als koppel nu subjectiever is dan ooit.

Waarom kiezen voor een latrelatie?

Dit soort relatie komt in alle leeftijdscategorieën voor. De redenen om ze in stand te houden lijken echter te verschillen naar gelang van de leeftijd.

Het profiel is meestal dat van studenten die nog bij hun ouders wonen, onder de 18 tot 24-jarigen. De redenen voor jongeren om dit soort relatie in stand te houden, liggen dus vaak buiten hun macht. Het hangt af van variabelen zoals afhankelijkheid van de ouders, zorgtaken of studies.

In feite geven zij vaak aan dat ze met hun partner zouden samenwonen als hun omstandigheden dat toelieten. In deze leeftijdsgroep is de belangrijkste reden dus dat zij zich in een overgangsfase bevinden op weg naar een grotere verbintenis en een daaropvolgend samenleven.

Voor volwassenen ouder dan 30 is een latrelatie een manier om intimiteit te delen en tegelijk van hun eigen autonomie te genieten. Daarom neemt de intentie om een relatie naar een meer traditioneel punt te tillen (huwelijk of samenwonen) af met de jaren. Bovendien is de duur van de relaties aanzienlijk langer dan die van jongeren.

Kan zo’n relatie standhouden?

In een aantal studies werden deze relaties in de tijd geobserveerd. Bovendien bestudeerden zij ook de toekomstplannen van hun leden.

Uit bepaalde onderzoeken blijkt dat tussen 20-30% van de latrelatie zo blijft of van plan is zo in de toekomst door te gaan. Blijkbaar hangt deze intentie samen met de leeftijd, waarbij jongeren tussen 25 en 29 jaar de meeste kans hebben om uiteindelijk samen te gaan wonen en te trouwen. Daarentegen willen de meeste 60-plussers apart blijven wonen.

Ook de duur van een relatie lijkt een rol te spelen. De intentie om te trouwen neemt toe vanaf het eerste jaar tot het derde jaar van een relatie, terwijl bij relaties van meer dan drie jaar de intentie om in dezelfde situatie te blijven, overheerst.

Over het algemeen speelt, ongeacht de leeftijd, sociale druk een belangrijke rol bij de intentie om al dan niet apart te blijven wonen. De familie en vrienden vinden dus eigenlijk dat ze moeten samenwonen en daar vaak vragen over stellen of opmerkingen over maken. Het doet de partners van een relatie nadenken over waar ze in de toekomst naartoe willen.

Is samen apart wonen een goede oplossing?

Samengevat besluiten partners in een latrelatie om twee belangrijke redenen om een dergelijke relatie in stand te houden: ofwel door een gebrek aan middelen, ofwel door een vrijwillige keuze op basis van autonomie.

Het kan ook zijn dat het een keuze was om te proberen bepaalde problemen of moeilijkheden op te lossen die zich tijdens het samenwonen kunnen hebben voorgedaan. Bijvoorbeeld de verdeling van taken of kinderen uit vorige relaties.

Het is gebruikelijk dat het belangrijkste voordeel het behoud van iemands autonomie en privacy is, evenals het voorkomen van mogelijke verliezen (economisch, andere relaties of geld). Dit zal duidelijk worden bepaald door de houding of de ideeën die men erop nahoudt ten opzichte van romantische relaties.

Het kan ook een reeks nadelen met zich meebrengen, vooral voor diegenen die een ambivalente houding hebben tegenover latrelaties. In dat geval kan de flexibiliteit van deze relaties leiden tot ontevredenheid of gevoelens van onveiligheid omdat de andere persoon niet met zijn partner wil samenleven.

Of het kan zijn dat samenwonen in het algemeen meer mogelijkheden biedt voor intimiteit en voor instrumentele en emotionele steun.

Kortom, of dit een oplossing is om al dan niet aan je eigen behoeften te voldoen, hangt uitsluitend af van je eigen persoonlijke waarden en voorkeuren en van de redenen die je ertoe hebben gebracht deze beslissing te nemen.