Edmonia Lewis, baanbreker van haar lot

In een wereld van blanke mannen onderscheidde Edmonia Lewis zich als de zwarte en vrouwelijke stem. Ze verbond de wereld van het beeldhouwen met zijn Afro-Amerikaanse en inheemse wortels.

Beoordeeld en goedgekeurd door de psycholoog Gema Sánchez Cuevas.

Geschreven door Camila Thomas

Laatste update: 27 december, 2022

Mary Edmonia Lewis was een Amerikaanse beeldhouwster. Het grootste deel van haar carrière werkte ze echter in Rome in Italië. Edmonia Lewis werd in vrijheid geboren in New York.

Ze was de eerste Afro-Amerikaanse vrouw die internationale roem verwierf. Bovendien was ze de eerste Afro-Amerikaanse die als beeldhouwer erkenning kreeg in de wereld van de kunst.

Veel Amerikaanse kunstenaars van de negentiende en de twintigste eeuw verwierven en genoten roem in eigen land. Edmonia Lewis is één van de weinige uitzonderingen.

Vandaag zullen we het over haar leven en werk hebben. Ze overwon de hindernissen die de maatschappij haar oplegde. Tegen alle verwachtingen in verwierf ze ook wereldwijde erkenning.

De kinderjaren van Edmonia Lewis

Edmonia Lewis werd als vrije zwarte vrouw geboren in Greenbush, New York in 1844. Zij had een broer die als volwassene rijk werd dankzij zijn deelname aan de goudmijnen.

Kleine Edmonia was de dochter van een zwarte dienstknecht van een “heer.” Haar moeder, ook een zwarte vrouw was van Ojibwa en Afrikaanse afkomst. (De Ojibwa zijn één van de grootste inheemse volkeren van Noord-Amerika samen met de Cherokee en de Navajo).

Op de leeftijd van tien jaar verloor Edmonia haar ouders. Later beweerde ze dat ze grootgebracht was door een Ojibwa-familie nabij de Niagara-watervallen.

Hoewel Mary Edmonia Lewis weinig opleiding had, ging ze naar het Oberlin College in Ohio. Daarbij kreeg ze de steun van haar succesvolle oudere broer. Van 1860 tot 1863 studeerde ze daar. Ze ontpopte zich als een uitzonderlijk getalenteerd kunstenaar.

In die tijd was de abolitionistische beweging actief op de campus van Oberlin. Dit had dus een grote invloed op de daaropvolgende artistieke loopbaan van Edmonia.

De prijs van het succes

De jonge vrouw moest talrijke obstakels overwinnen om een gerespecteerd kunstenaar te worden. Ze werd valselijk  beschuldigd van een poging tot vergiftiging van twee klasgenoten aan het Oberlin College.

Daarna werd ze gevangen genomen en geslagen door een blanke menigte. Lewis herstelde van de aanval. Nadat de aanklachten tegen haar ingetrokken waren, trok ze vervolgens naar Boston.

In Boston raakte Lewis bevriend met de abolitionist William Lloyd Garrison en met de beeldhouwer Edward A. Brackett. Edward leerde Lewis beeldhouwen. Hij hielp haar ook om haar eigen studio te promoten.

In het begin van de jaren 1860 begon Lewis bepaalde prijzen te krijgen voor haar werk. Op die manier sloeg ze dus een bres in de kunstwereld. Haar medaillons van klei en gips met de afbeeldingen van Garrison, John Brown en andere abolitionistische leiders openden een kleine deur naar een matig commercieel succes.

Toen ontwierp Lewis in 1864 een buste van kolonel Robert Shaw. Hij was een held uit de Burgeroorlog die aan het hoofd van het 54th Massachusetts Volunteer Infantry Regiment gestorven was. Dankzij dit werk verwierf ze haar eerste aanzienlijke commerciële succes.

Met de verkoop van kopieën van de buste verdiende ze geld. Dat maakte het haar mogelijk om naar Rome te verhuizen. Ze besloot naar Rome te verhuizen omdat het al de thuishaven was van verschillende Amerikaanse expat-kunstenaars. Daartoe behoorden meerdere vrouwen die in deze stad toegekomen waren op zoek naar mogelijkheden.

Haar leven in Rome

In Italië bleef Lewis werken als kunstenaar. Haar werk had voornamelijk te maken met het thema van haar Afro-Amerikaanse culturele erfenis en op de tweede plaats met het katholicisme, haar religie.

Eén van haar meest befaamde werken was Free Forever (1867). Het is een beeldhouwwerk dat een zwarte man en vrouw afbeeldt die opstijgen uit de onderdrukking van de slavernij. Lewis maakte ook bustes van Amerikaanse presidenten, onder andere van Ulysses S. Grant en van Abraham Lincoln.

In The Arrow Maker (1866) kunnen we nog een andere voorbeeld bewonderen van de band met haar erfenis. De inspiratie voor dit stuk was haar inheemse origine. Het werk beeldt een vader uit die zijn kleine dochter leert hoe ze een pijl moet maken.

Eén van haar beroemdste werken was de afbeelding van de Egyptische koningin Cleopatra, met de titel  The Death of Cleopatra. Toen het stuk in 1876 tentoongesteld werd op de Centennial Exposition in Philadelphia en twee jaar laten in Chicago, kreeg ze erkenning van de critici.

Het beeldhouwwerk van twee ton is nooit naar Italië teruggekeerd. De reden was dat Lewis de buitensporige kosten van de verscheping niet kon betalen. Ze was dus gedwongen om het op te bergen. Vele tientallen jaren na haar dood heeft iemand het opnieuw ontdekt.

De laatste jaren en de nalatenschap van Edmonia Lewis

Net als over haar kinderjaren is er niet veel informatie over de laatste jaren van Edmonia Lewis. We weten wel dat ze haar werk blijven tentoonstellen is tot in de late jaren 1890. Bovendien weten we ook dat ze in Rome bezoek kreeg van Frederick Douglass en dat ze nooit getrouwd is en geen kinderen had. Er is weinig informatie over de laatste 10 jaar van haar leven.

Sommigen speculeren dat Lewis aar laatste jaren in Rome doorbracht. Recent heeft iemand echter haar overlijdensdocumenten ontdekt. Die tonen aan dat ze in 1907 in Londen overleden is op de leeftijd van 63 jaar.

Ondanks haar “status” als zwarte vrouw is zij er toch in geslaagd om lof te oogsten voor haar werk terwijl ze nog leefde. De echte erkenning kwam er echter pas na haar dood. Op dat moment gaf de kunstwereld zich eindelijk over aan haar prachtige werken.

Op het einde van de twintigste eeuw hebben het leven en het werk van Edmonia Lewis postuum lof gekregen. Haar werk is bovendien op vele plaatsen tentoongesteld.

Sommige van haar beroemdste stukken maken nu deel uit van vaste collecties van het Smithsonian American Art Museum en van het Metropolitan Museum of Art. Sommige van haar werken worden ook tentoongesteld in het Cleveland Museum of Art en in de Howard University Gallery of Art.