Drie drogredenen die ons belemmeren zonder dat we het doorhebben

Drogredenen worden gedefinieerd als affirmaties of ideeën die waar lijken te zijn, maar dit in werkelijkheid niet zijn. Soms hebben we ze zelf in elkaar gezet, maar soms zijn het ook algemene overtuigingen die iedereen gewoon maar voor lief neemt. Het is niet zo makkelijk om drogredenen op te merken, aangezien ze vaak niet absurd of triviaal zijn. Hoewel ze niet waar zijn, zijn ze meestal wel logisch.

Een goed voorbeeld van een drogreden is een vooroordeel. Stel je bijvoorbeeld eens voor dat iemand betrapt is op een leugen. Vervolgens beweert deze persoon weer iets, maar zegt de andere persoon dat hij hem niet kan geloven omdat hij een leugenaar is. Met andere woorden, uit een bepaalde situatie wordt een algemene conclusie getrokken en deze wordt klakkeloos toegepast. Hoewel het vorige gegeven klopt, klopt de beredenering erachter niet.

Drogredenen ontstaan niet alleen in relatie tot andere mensen; ze kunnen ook gecreëerd worden om toegepast te worden op onszelf. Dit foutieve denken is echter helemaal niet goed voor ons gevoel van welzijn. Hieronder delen we drie veelvoorkomende drogredenen die ons ervan weerhouden de beste versie van onszelf te zijn.

1. Drogredenen over controle

Er bestaan twee grote drogredenen in relatie tot het controleren van situaties en andere mensen. De eerste zou de ‘drogreden van hulpeloosheid’ kunnen worden genoemd. Hiermee wordt verwezen naar al die voorbeelden die we opnoemen om de aanname dat we zelf niets kunnen doen wanneer we geconfronteerd worden met een bepaalde situatie, te onderbouwen, terwijl deze aanname helemaal niet klopt.

Dit zorgt er echter voor dat we ons gebrek aan handelen rechtvaardigen in de veronderstelling dat we nergens controle over hebben. Deze drogreden steekt de kop op in situaties waarin je ‘ik kan het niet’ zegt en deze verklaring toeschrijft aan een onvermogen dat buiten jou ligt. Bijvoorbeeld: ‘Ik kon niets zeggen, anders zou hij namelijk woedend zijn geworden.’

De andere drogreden over controle is precies het tegenovergestelde: wanneer je ervan uitgaat dat alles en iedereen afhankelijk is van jou. Dat alles en iedereen onder jouw verantwoordelijkheid valt. In dit geval probeer je geen enkel detail over het hoofd te zien en probeer je juist alles onder controle te houden. En doordat dit nu eenmaal onmogelijk is, geef je jezelf uiteindelijk natuurlijk overal de schuld van.

2. Drogredenen over rechtvaardigheid

‘Rechtvaardigheid’ is een van de meest onnauwkeurige concepten die er bestaan. Wat goed of fout is, hangt af van de cultuur en de persoon die ermee te maken heeft. Er zijn maar zeer weinig situaties waarin we een ‘universele rechtvaardigheid’ zouden kunnen toepassen. Er zijn altijd bepaalde factoren die we in overweging zouden moeten nemen die dit concept iets genuanceerder maken.

Toch zijn er genoeg mensen die de taak op zich nemen om te beslissen wat goed en fout is. Het probleem is echter dat deze mensen alleen rekening houden met hun eigen perspectief, hun eigen behoeften, hun eigen angsten en verlangens, zonder het perspectief, de behoeften en de angsten en verlangens van anderen in overweging nemen. Daarom blijven ze continu herhalen dat alles wat hen overkomt oneerlijk is.

Ze vinden dat de hele wereld zich hoort te bekommeren om wat zij verdienen, en dat dat wat ze verdienen hen ook moet worden aangeboden. Dit is echter een fantasie die deze mensen uiteindelijk alleen maar zal kwellen, aangezien niemand voortdurend bezig is met wat andere mensen wel of niet horen te krijgen. In deze wereld wordt goed gedrag nu eenmaal niet altijd beloond en slecht gedrag ook niet altijd afgestraft.

3. Drogredenen over verandering

Drogredenen aangaande verandering zorgen ervoor dat we geloven dat alles eerst moet veranderen voordat we gelukkig kunnen zijn. Als we niet tevreden zijn met onze baan, dan moeten de werkomstandigheden veranderen. Als we geen geld hebben, dan zou het systeem moeten veranderen. Als onze sociale relaties niet helemaal op en top zijn, dan zouden alleen anderen moeten veranderen en attenter moeten zijn, begripvoller, of gewoon anders op een andere manier.

Uitgaande van deze drogreden, komt het idee dat misschien wijzelf wel degenen zijn die zouden moeten veranderen nooit in ons op. Dat het misschien wel ons onvermogen om ons aan te passen is dat ervoor zorgt dat onze werkplek een onaangename plek is waar we moeilijk mee om kunnen gaan. Of dat de reden waarom we niet genoeg geld hebben is dat we niet goed met onze financiën om kunnen gaan. Of dat als juist wij iets socialer, vriendelijker en begripvoller zouden zijn, we ook hetzelfde terug zouden krijgen van anderen.

Iemand zei ooit eens, “Het is makkelijker om pantoffels aan te trekken dan om de hele wereld te bekleden met vloerbedekking.” Voor degenen die gevoelig zijn voor deze drogreden gebeurt juist precies het tegenovergestelde: de wereld zou zich aan hen moeten aanpassen, niet zij aan de wereld.