Zeven dingen die we kunnen leren van introverte mensen

Voor een groot deel van zijn jeugd werd Albert Einstein nu niet bepaald gezien als een briljante leerling, maar meer als een nogal introverte leerling. Naarmate de tijd voorbijging en zijn werk vorderde, heeft hij ons echter voorzien van een van de meest belangrijke wetenschappelijke nalatenschappen van de twintigste eeuw: een theoretische ontwikkeling op het gebied van de natuurkunde en tevens het zoveelste bewijs van zijn genialiteit.

Er zijn ontzettend veel biografieën geschreven over het leven van Einstein en over één ding zijn ze het in elk geval allemaal met elkaar eens: hij had een onmiskenbaar introverte persoonlijkheid. Net als over Einstein wordt over vele anderen die bekend staan om hun creativiteit en intelligentie gezegd dat ze introverte persoonlijkheden hadden, mensen zoals Bill Gates of Gandhi.

Onderzoeken naar introversie en extroversie

De eerste persoon die met de concepten introversie en extroversie werkte, was Carl Jung. In zijn boek Psychologische typen heeft Jung het over twee manieren van gedragen die elke persoon definiëren: gedragingen die gericht zijn op de buitenkant, op anderen en op de maatschappij, en gedragingen die gericht zijn op de privésfeer. Deze twee manieren van gedragen definiëren twee psychologische typen: extroversie en introversie.

Daarnaast associeerde hij de twee psychologische typen met twee archetypen. Jung associeert introversie met het archetype van Apollo (gekenmerkt door introspectie, rationaliteit en gematigdheid) en extroversie met het archetype van Dionysos (gekenmerkt door wanorde, de zoektocht naar nieuwe dingen en een interesse in gevoelens).

Later bestudeerde ook Duits psycholoog Hans Eysenck het onderwerp, maar hield zich hierbij aan de wetenschappelijke methode. Eysenck richtte zich op dat wat biologisch en genetisch gezien ten grondslag ligt aan de twee psychologische typen. Dat wil zeggen, hij richtte zich niet op dat wat geleerd wordt door middel van ervaring, maar op dat wat uitgedrukt wordt door middel van de manier waarop we ons aan onze omgeving moeten aanpassen.

Om deze reden stelt Eysenck dat de relatie tussen introversie en extroversie moet worden opgevat als een dimensie van het temperament dat in iedereen aanwezig is en dat gedefinieerd wordt door onze fysiologie, ons enthousiasmegehalte of onze remming ten aanzien van externe prikkels.

Wat we kunnen leren van introverte mensen

Harvard University voerde een onderzoek uit gericht op het analyseren van de mogelijke karakteristieke patronen in de hersenen van mensen die als introvert geïdentificeerd kunnen worden. Uit dit onderzoek bleek dat introverte mensen een grotere hoeveelheid grijze stof in de hersenen hebben en ook dat deze stof dikker is in bepaalde delen van de prefrontale cortex die gerelateerd zijn aan abstract denken en het nemen van beslissingen.

Dit zou de reden kunnen zijn waarom introverte mensen zich meer bezighouden met abstract denken en vaak omschreven worden als minder impulsief, oplettender op details en minder op hun gemak in situaties waarin ze sociale interactie niet kunnen vermijden of geen andere optie hebben dan in teamverband te werken. Hieronder zullen we enkele van de dingen analyseren die we kunnen leren van introverte mensen.

Weten hoe je kunt genieten van eenzaamheid

Iemand die introvert is, heeft er geen problemen mee om alleen te zijn en doet zijn voordeel met deze tijd door te lezen, naar de film te gaan, te schrijven, te winkelen, te reizen etc. Introverte mensen genieten van hun tijd en van alles wat ze leuk vinden. Ze hebben het niet nodig dat er andere mensen om ze heen zijn. Dit isolement heeft ook een bestaansreden: het geeft hen namelijk de tijd om hun batterij op te laden, wat ze doen wanneer ze alleen zijn.