Dieetcultuur: de psychologische gevolgen voor de geestelijke gezondheid
Er zijn bepaalde ideeën die ons het hele leven vergezellen. Een daarvan is ongetwijfeld de dieetcultuur. Inderdaad, ons dieet, hoeveel we wegen, of hoe slank we eruit zien, zijn thema’s die net zo doordringend zijn als weten hoeveel geld we hebben, wat we doen, of hoeveel kinderen we willen hebben.
De dieetcultuur is zo ingebakken in de westerse wereld dat het aanvallen of ontmantelen ervan niet alleen enkele van ‘s werelds machtigste bedrijven ten val zou kunnen brengen, maar ook echte levensstijlen en schoonheidsidealen.
Behalve hoe schadelijk de dieetcultuur kan zijn voor het lichaam, is ook de geestelijke gezondheid er al vele jaren op gericht. In feite is het vaak de eerste stap naar de ontwikkeling van giftig eetgedrag.
Lichamelijke intimidatie
Je besteedt waarschijnlijk veel tijd aan het nadenken over hoe je lichaam eruit ziet en hoe het er beter uit zou kunnen zien. Sinds je klein was, denk je er misschien al over om het te veranderen zodat het meer lijkt op degenen die je in de media ziet.
Je wilt het veranderen om het ‘mooier’ te maken. Zo raakt het concept dieet geïntegreerd in je leven, in je behoefte om er beter uit te zien en je beter te voelen.
Terwijl je naar steeds meer berichten kijkt die inspireren tot afwijzing van je lichaam en luistert naar afslankadviezen die je een beter leven zouden moeten geven, kun je jezelf afvragen: waarom denk ik dat bepaalde veranderingen in mijn lichaam me gelukkiger zullen maken?
En waarom zie je zo’n duidelijk verband tussen gewicht en gezondheid, maar laat je andere variabelen, die net zo belangrijk zijn, buiten beschouwing?
De dieetcultuur geeft niet om je gezondheid, ze geeft alleen om je gewicht
De dieetcultuur of het rampzalige ideaal van een samenleving die lijdt het stigmatiseren van dik zijn heeft je van jongs af aan beheerst. In feite zijn zowel de druk om slank te worden als het gevaar van eetstoornissen bijna exclusieve kwesties voor vrouwen. Tenminste, dat waren ze tot voor kort.
Het idee van afvallen is overal. Je voelt je verplicht om op dieet te gaan als je maar een paar extra kilo’s aankomt. Het is echter niet om gezondheidsredenen, maar om esthetische redenen. Controle hebben over je leven heeft veel te maken met controle hebben over je gewicht.
Maar in alle toespraken die slankheid bepleiten als het toppunt van schoonheid en gezondheid, de toespraken die je lange tijd geaccepteerd en zelfs geïnternaliseerd hebt, zit ook het idee dat je geen controle hebt. Toch spreekt je lichaam een veel rijkere taal dan calorische wiskunde.
De minder gewicht, meer geluk boodschap wordt zo goed onderhouden dat we er allemaal in geloven. Sterker nog, het is overal. In de bioscoop, op tv, in discussies en in de woorden van je geliefden. Of het nu subliminaal of expliciet is, deze boodschap is genormaliseerd en bijna onmiskenbaar: om mooi te zijn, moet je mager zijn!
Onthulling van de gebroken beloften van de dieetcultuur
De dieetcultuur voedt bodyshaming en lichaamsdiscriminatie. Ze moedigt ook eetstoornissen aan. In feite wekt ze het valse geloof dat het eten van bepaald voedsel en het leven in een slanker lichaam je waarde verhoogt.
Bestaand onderzoek schat dat ongeveer een derde van de Amerikaanse bevolking iemand kent die bodyshaming heeft meegemaakt. Bovendien beschouwt ongeveer 85 procent van de mensen fatshaming als een ernstig probleem. Deze statistieken maken duidelijk hoe belangrijk het is dat hulpverleners zich inzetten om de dieetcultuur te ontmantelen.
De vertekende lens plaatst blanke cisgender vrouwen als het voornaamste doelwit van de druk en leugens van de dieetcultuur. Toch worden ook veel andere bevolkingsgroepen en individuen getroffen.
Laten we eens kijken naar enkele van de belangrijkste uitgangspunten van de meest verbreide dieetcultuur.
Als je afvalt, zul je gezonder, gelukkiger en succesvoller zijn
De meeste beloften die diëten doen draaien om bovenstaande uitspraak. Als je de centrale belofte van het dieet niet in twijfel trekt, zou je dergelijke leugens voor jezelf en voor je sociale kring kunnen accepteren.
In de meeste gevallen falen diëten als het gaat om afvallen. Uit onderzoek blijkt zelfs dat 80 procent van de diëten op den duur mislukt.
In wezen schaadt diëten je stofwisseling, omdat je biologie niet geprogrammeerd is om in de hongermodus te gaan. Bovendien vergroot diëten de kans op eetbuien, een manier van het lichaam om te zeggen: “Hé jij! Ik sterf van de honger! Geef me nu eten!” Hoewel de dieetcultuur anders beweert, is het belangrijk dat we naar ons lichaam luisteren.
Diëten beeldhouwen harmonieuzere lichamen
Streven naar conformiteit met de voorstelling van de maatschappij van de ideale lichaamsvorm en -grootte vergroot de kans op het ontwikkelen van bodyshaming. Dit wordt ook in verband gebracht met eetstoornissen of body dysmorphic disorder.
Eetstoornissen treffen mensen van alle lichaamsgrootten, niet alleen wat wij als lichamen met ‘overgewicht’ zouden beschouwen. Ze correleren negatief met maatstaven van geluk en gezondheid.
Eetstoornissen correleren zelfs met een veelheid aan ongunstige gezondheidsresultaten. Bijvoorbeeld gastro-intestinale problemen, menstruele onregelmatigheden, hartafwijkingen, osteoporose, mond/tandcomplicaties en comorbide psychische stoornissen.
Ontmanteling van de dieetcultuur
Gezien de schadelijke gevolgen van de dieetcultuur, hoe kunnen we beginnen met de ontmanteling ervan? Aan de positieve kant is de dieetcultuur niet geworteld in onze biologie. Zoals alle aspecten van cultuur is ze aangeleerd, wat betekent dat ze afgeleerd kan worden.
Dit afleren gebeurt echter bij verschillende mensen op verschillende manieren. We worstelen immers allemaal met onze identiteit, waarvan sommige ons privileges geven en andere nadelen in een wereld die besmet is met de dieetcultuur.
Gezondheid staat niet gelijk aan het ene of het andere gewicht. Alle lichamen zijn geldig. Als je echter wilt afvallen moet je naar een voedingsdeskundige gaan, maar niet specifiek om af te vallen, maar zodat je lichaam, door hoe je het voedt, zijn vitale functies beter kan uitvoeren. Om je vrijer te voelen.
Als mensen, en vooral vrouwen, niet voortdurend slachtoffer waren van hun lichaam, gewicht, huid of omvang, zouden ze waardevolle tijd winnen om aan andere interesses te besteden.
De dieetcultuur maakt van ons allemaal lichamen die alleen waarde hebben in hun blootstelling aan anderen.
Het grootste deel van de bevolking valt in deze val. Degene die dat niet doet is gelukkiger, gezonder en zorgelozer. Ze zijn ook minder geneigd om opgelicht te worden.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Garner, D.M., Garner, M.V. & Van Egeren, L.F. (1992). Body dissatisfaction adjusted for weight: The body illusion index. International Jour – nal of Eating Disorders, 11, 263-271.
- Raich, R. M. (2011). Una perspectiva desde la psicología de la salud de la imagen corporal. Avances En Psicología Latinoamericana , 22(1), 15-27. Recuperado a partir de https://revistas.urosario.edu.co/index.php/apl/article/view/1261
