De juiste straf kiezen is niet gemakkelijk
Je kind van twee jaar oud heeft een woedeaanval en slaat jou. Hoe moet je reageren? De waarheid is dat vele ouders in dit soort situaties er niet in slagen hun impulsen onder controle te houden. Ze beginnen te schreeuwen en te dreigen. En soms slaan ze hun kind zelfs. Maar is dat de oplossing? Nee, helemaal niet. Maar wat is dan wel de juiste straf?
Het kind heeft een vorm van straf voor zijn gedrag nodig. Daar twijfelen we niet aan. Maar welke soort straf? De juiste straf kiezen en het op de juiste manier uitvoeren is niet gemakkelijk. Maar lees zeker verder en ontdek hoe je de juiste straf kan kiezen!
Elk ongepast gedrag moet gevolgen hebben
Op slecht gedrag reageren ouders op veel verschillende manieren. Aan de ene kant kunnen we te toegeeflijk zijn en hen helemaal niet straffen. Meestal doen we dit om een woedeaanval te vermijden wanneer kinderen niet krijgen wat ze willen.
Maar op lange termijn werkt dit averechts. Want de kinderen zullen eraan wennen dat ze alles krijgen wat ze maar vragen. Het belangrijkste punt is dat ze begrijpen dat ze niet alles kunnen krijgen wat ze vragen. Want ze moeten inzien dat ze iets krijgen wanneer ze zich goed gedragen en op een goede manier met hun ouders communiceren.
Wanneer een kind zich op een slechte manier gedraagt, moeten er dus gevolgen zijn. Dit kan gebeuren door het kind te negeren of door gebruik te maken van een straf. Als we gaan straffen, dan moeten we er wel voor zorgen dat dit het kind geen lichamelijke of geestelijke schade toebrengt. Lichamelijke straffen zijn geen goed idee. Dat geldt ook voor schreeuwen, dreigen of het kind vernederen.
“Onderwijs is geen voorbereiding op het leven, onderwijs is het leven zelf”
Wat is de juiste straf?
Als de regel die ze overtreden hebben of als hun storend gedrag slechts iets klein is, dan kan uitdoving volstaan. Maar als ze kind iets ernstigers gedaan hebben of als ze voortdurend ongehoorzaam zijn, dan moet de straf bij hun leeftijd en bij hun ontwikkeling passen. Het idee is dat we hen willen laten inzien dat zich misdragen hen nergens brengt.
Bovendien moet de straf ook verbonden zijn met de regel die ze overtreden hebben. Op dit manier zal het kind nadenken over wat het verkeerd gedaan heeft. Het hoeft niet heel lang te duren. Want anders krijgen ze te veel aandacht. En dit werkt dan weer averechts.
Vanaf de leeftijd van zes of zeven kunnen we hen op een rationele manier de straf uitleggen en hen helpen om het te aanvaarden. Deze manier van aanpakken heeft onder andere het effect dat het de communicatievaardigheden en het vermogen om te onderhandelen van het kind verbetert.
We tonen het kind ook dat wij, de ouders, het recht hebben om op een gepaste manier behandeld te worden. We helpen hen om de regels te begrijpen waarover we het thuis eens zijn. Deze regels moeten natuurlijk voor alle betrokken partijen eerlijk zijn.
Tenslotte moet de straf ook zo veel mogelijk herstellend zijn. We bedoelen hiermee dat het de bedoeling is van de straf dat het kind op een of andere manier goedmaakt wat het verkeerd gedaan heeft. In het ideale geval is de straf dus verbonden met het gedrag waarvan wij niet willen dat ze het herhalen. Dit zal ook schuldgevoelens verminderen en eigenlijk het gezin sterker maken.
Hoe straf je op de gepaste manier?
Nu weten we dus wat een straf moet zijn en niet mag zijn. Hoe zetten we het dan om in de praktijk? Ten eerste is het belangrijk dat het kind weet wat de regels zijn en welke straffen er zullen zijn.
Wanneer we een straf opleggen, dan moeten we die helemaal uitvoeren. Dit is een belangrijk aspect. Want als ouders aarzelen, dan verliest de straf zijn effect. Wanneer het kind ziet dat de bedreigingen niet uitgevoerd worden, dan zal het begrijpen dat het toch niet echt nodig is om de regels te volgen. De ouders moeten dus consequent zijn en hun impulsen onder controle houden.
Om dit te doen moeten we proberen onze woede te beheersen en een straf bedenken die het kind niet kwetst maar hem wel laat nadenken. We moeten op een rustige manier de negatieve gevolgen overbrengen. Het resultaat is dan dat het kind genegenheid en aanvaarding zal ervaren in plaats van afwijzing. Een goede straf geven is een uitdaging. Maar als je dit advies volgt, dan zit je op de goede weg!
“Wie in woede een straf oplegt, corrigeert niet maar neemt wraak”
Uitgelichte afbeelding met dank aan Andrik Langfield, Gerome Viavant en Rene Bernal.
