De jongen die ons toonde dat lezen een medicijn is

De bedoeling van dit artikel is om een kleine ode te brengen aan Rubén Darío Ávalos. Deze Paraguayaanse jongen stierf op de leeftijd van twaalf jaar in Sevilla aan een vreemde aandoening genaamd histiocytose. Deze kleine engel schreef verhalen en las bovendien de geschriften van Plato. Hij probeerde zo zijn ziekte te vergeten. Het bestaan van Rubén was eigenlijk een wonder. Zijn naam lag altijd op de lippen van de gezondheidsdeskundigen en vrijwilligers van de Spaanse Vereniging tegen Kanker. Die organisatie steunt kinderen en hun families op de kinderafdeling oncologie. Zijn hele leven is dus een getuigenis van het feit dat lezen een medicijn is.

Rubén publiceerde ook vier boeken met verhalen en een historische roman. Dit zijn ze:

• Ontmoetingen met Rubén (2015),
• Het gevoel van puurheid (2015),
• De brieven en andere onvoorspelbare verhalen (2016),
• Het voornaamste medicijn (2016)
• De Tiara (2017).

Omdat Rubén Darío Ávalos een gebrek aan afweermechanismen had, vond hij zijn redding in boeken.

Nu Rubén overleden is, denk ik dat diegenen die zijn verbazingwekkende verhalen moeten leren kennen, niet alleen andere kinderen net als hij moeten zijn. Maar ook jonge mensen en volwassenen die hetzelfde ervaren, moeten kennismaken met dit verhaal. Rubén vocht tegen alle tegenslagen dankzij het lezen van boeken, de troost van het schrijven en zijn enthousiasme om te leren.

Het kind dat niet op hoefde te groeien om volwassen te zijn

Tijdens een interview in 2015 vertelde Rubén hoe lezen hem gered had. In dat interview legde hij uit hoe lezen en schrijven voor hem een reddingsmiddel waren om met zijn ziekte om te gaan. Omdat de ziekte pas laat vastgesteld werd, werd het chronisch. Voor de rest van zijn leven moest hij chemotherapie krijgen.

Rubén geloofde dat lezen een medicijn is. De boeken waarvan hij hield, waren:

• “Honderd jaren eenzaamheid”
• “Platero en ik”
• “De familie van Pascual Duarte”
• “De President”
• “De gedaanteverwisseling”
• “Schatteneiland”
• “Zoon der mensen”
• “Ficties”
• “Rond de wereld in 80 dagen” 
• “Oorlog der Werelden” 

Als gevolg van zoveel verscheidenheid in wat hij las hebben zijn eigen romans en verhalen geen specifieke stijl. Elk verhaal dat hij verzonnen heeft is volledig anders.

Hij hield zoveel van lezen omdat het hem de mogelijkheid gaf zich onder te dompelen in andere werelden. In die werelden reisde hij naar andere plaatsen en andere tijden. Hij leerde andere mensen kennen en maakte nieuwe vrienden. Deze vroegrijpe schrijver verzamelde de verhalen die hij op verschillende leeftijd geschreven had, vanaf de leeftijd van twee jaar tot twaalf jaar. Hij hoefde niet op te groeien om volwassen te zijn. Zijn erfenis aan woorden en kracht zal in zijn boeken blijven bestaan.

Rubén toonde ons dat lezen een medicijn is

Om zijn personages te creëren vond Rubén inspiratie in de mensen die hij ontmoette. Hij kwam ze tegen in zijn dromen, in de boeken die hij had gelezen of bijvoorbeeld gewoon in zijn verbeelding. Hij probeerde altijd om hen een erg goed omschreven persoonlijkheid te geven en om van hun leven een boodschap te maken. In het algemeen stelde hij zowel hun deugden als hun tekortkomingen voor. Hij toonde hoe deze gebreken ook een deel van onze doos met deugden kunnen worden, als we eraan werken. Hij voedde het zelfvertrouwen van dappere mensen en gaf hen de vastberadenheid om op die manier te leven.

De historische roman die hij schreef ging volledig over misbruik van dieren en pesten. Zijn favoriete werk is “Het Beste Medicijn van Allemaal”. Hij geloofde dat lezen een medicijn voor de ziel is, vandaar de naam van het boek. De verhalen in dit boek heeft hij op verschillende leeftijden (twee, vier, zes, acht, tien jaar en verder) geschreven. Elk idee is dus op een verschillende manier ontstaan.

Hij gebruikte de publicatie van deze boeken met korte verhalen om een deel van zijn verblijf in Sevilla te betalen, waar hij behandeling kreeg. Zijn filosofie in het leven was dat we altijd de positieve kant van de dingen moeten zien. Het maakt niet uit hoe slecht de situatie is. Het is onze missie om de positieve kant zien en er dankbaar voor zijn. Onthoud dus dat lezen een medicijn is.