Carlo Rovelli, de Italiaanse theoretische natuurkundige
Hoewel vergelijkingen verfoeilijk zijn, vinden sommige mensen Carlo Rovelli en Stephen Hawking erg op elkaar lijken. Dat komt waarschijnlijk omdat ze allebei natuurkunde hebben gestudeerd, wetenschapscommunicator zijn geworden, en nogal lucide en inspirerende hedendaagse geesten zijn.
Een van de onderscheidende kenmerken van Carlo Rovelli is de brug die hij sloeg tussen de kennis van de natuurkunde en de literaire poëzie. Zijn boeken vormen een ruimte waarin wetenschap en lyriek zich vermengen. Bovendien hanteert hij enkele provocerende en fascinerende hypotheses uit de kwantumfysica, zijn studiegebied.
Sinds enige tijd is de natuurkunde een gebied geworden vol verrassingen en fantastische beelden. Carlo Rovelli is een van die natuurkundigen die verbazen met hun bevindingen over de werking van materie en het universum.
Net als Stephen Hawking wijdt Rovelli een groot deel van zijn studie aan een verschijnsel dat raadselachtig blijft: tijd.
“We zijn gemaakt van hetzelfde sterrenstof waarvan alle dingen zijn gemaakt, en wanneer we ondergedompeld zijn in lijden of wanneer we intense vreugde ervaren, zijn we niets anders dan wat we niet anders kunnen zijn: een deel van onze wereld.”
-Carlo Rovelli-
Wie is Carlo Rovelli?
Eerst en vooral heeft Carlo Rovelli duizenden of misschien miljoenen mensen verliefd gemaakt op de natuurkunde. Zijn boeken Seven Brief Lessons on Physics en The Order of Time zijn zo goed geschreven en leuk dat veel mensen zich afvragen waarom niemand op school de dingen zo eenvoudig uitlegde.
Rovelli groeide op in Verona, Italië, maar woonde ook in de Verenigde Staten en Frankrijk. Hij is een van de grondleggers van de theorie van de luskwantumzwaartekracht (Engelse link). Ook zijn werken zijn nu in meer dan 30 talen beschikbaar en wetenschappers en dichters genieten er evenzeer van.
Carlo schrijft ook over de geschiedenis en filosofie van de wetenschap. Hij is een kritisch denker die twee keer in de gevangenis belandde toen hij jonger was. Eén keer vanwege zijn subversieve opvattingen en de andere keer omdat hij weigerde militaire dienst te doen in Italië. In een van zijn vele interviews zei hij dat hij er ooit van droomde dakloos te zijn.
Tijd: een mysterieuze substantie
Carlo Rovelli heeft de tijd diepgaand geanalyseerd. Hij begint zijn presentaties meestal met het bespreken van de meest populaire en wijdverbreide westerse opvatting van tijd: lineariteit. Hij gebruikt zelfs een touw om het uit te leggen. Dan begint hij er kralen aan toe te voegen: een kraal is vandaag, een andere een maand geleden, een andere een jaar geleden, enzovoort.
Vervolgens doet hij met een ander touw hetzelfde, maar nu vooruitkijkend: een telling is morgen, een andere over een maand, een andere als hij sterft, een andere nadat hij dood is, enzovoort. Dit is hoe Newton de tijd opvatte: een ononderbroken lijn waarmee mensen gelijktijdig stroomden.
Toen kwam Einstein en de dingen veranderden. Om zijn bijdrage grafisch weer te geven, hangt Rovelli een doek aan touwen en zegt dat dit is hoe tijd is. Het is geen lijn, noch een touw, maar een oppervlak dat niet vlak is, maar gebogen en gaten heeft. Er bestaat dus niet zoiets als tijd als zodanig, alleen ruimte-tijd.
Volgens hem gaat de tijd lager op de curve langzamer voorbij. Op zijn beurt gaat hij sneller voorbij in de bolle gebieden of “daarboven.” Ten slotte gaat de tijd vrij snel voorbij in de gaten, maar niet aan de randen. De tijd gaat dus “met sprongen voorbij” in de wereld van het oneindig kleine.
Op dit punt vraagt Rovelli meestal: “Wat is tijd?” Zijn antwoord luidt: “We weten het niet.”
Natuurkundige en denker
Zoals we hierboven hebben uitgelegd, is Carlo Rovelli de auteur van de “theorie van de luskwantumzwaartekracht.” Zijn doel is een synthese tot stand te brengen tussen de relativiteitstheorie en de kwantummechanica. Dit zijn de twee grote openbaringen van de natuurkunde van de vorige eeuw.
Een ander facet van Rovelli is zijn benadering van de wetenschapsfilosofie. Hij verwijst ook naar het religieuze denken vanuit het perspectief van hoe dit veld vaak tegenover de wetenschap lijkt te staan.
In dit verband wijst hij erop dat er geen echte tegenstelling is tussen het aanhangen van de wetenschap en het geloven dat een goddelijke entiteit het universum heeft geschapen. Vooral omdat het een mysterie blijft en de wetenschap er nog lang niet uit is.
De echte tegenstelling is de positie van religie en wetenschap ten opzichte van de waarheid. Gelovigen beweren absolute waarheden te hebben over de werkelijkheid (Engelse link). De wetenschap is op haar beurt een eeuwige vraag en gaat uit van het idee van uiterste onwetendheid.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Rovelli, C. (2003). Loop quantum gravity. Quantum Gravity, Physics World.
Rovelli, C. (2018). El orden del tiempo. (Vol. 518). Anagrama.
