Bruce Springsteen: de duisternis van de depressie overleven
Bruce Springsteen is open over zijn toestand. “Ik weet dat ik niet helemaal in orde ben,” verklaart hij. Hij is zich ervan bewust dat zijn strijd tegen depressie betekent dat hij elke dag probeert door te komen met, hopelijk, een mentaliteit die hoop verkiest boven duisternis. In feite heeft hij meer dan eens in de duisternis gevangen gezeten, en kwam er pas uit met behulp van medicijnen, therapie en zijn familie.
Born to Run (2016) was Springsteen’s autobiografische boek waarin hij veel van zijn intiemste problemen onthulde die naast zijn muzikale carrière liepen. Kunst, in al zijn uitingen, heeft de neiging gevoed te worden door het eigen bestaan van een kunstenaar, vooral door de onkinderlijke tijden. Muziek werkt als een catharsis. Ze dient inderdaad vaak als toevluchtsoord voor gevoelige en gekwelde zielen.
In zijn memoires straalt hij zowel oprechtheid als ook rauwheid uit. Hij legt uit dat hij vaardigheden heeft geleerd om met ‘het’ (depressie, die hij niet benoemt) om te gaan, maar geeft toe dat hij er nog steeds bang voor is. Het is een krachtig iets, legt hij uit, een aanwezigheid die opduikt uit onverklaarbare plaatsen. Voor Springsteen zijn die plaatsen verbonden met de genetica.
In feite leed zijn vader aan schizofrenie en ook zijn wijdere familie kende talrijke geestelijke gezondheidsproblemen.
Bruce Springsteen klaagt over het feit dat zijn vader niet in staat was voor zijn dood “Ik hou van je” te zeggen.
Bruce Springsteen en zijn donkere territoria
Bruce Springsteen is 72 jaar, heeft 20 Grammy Awards op zijn naam staan, en heeft meer dan 120 miljoen platen verkocht. Hij zingt, componeert, en staat bekend als The Boss. Maar achter de podia, de opnameruimtes, en zijn gitaar, ligt iemand anders. Iemand die de gewijde rock-‘n-roll-ster overstijgt door zich open te stellen over een aspect van zijn leven waarvan we ons eerder niet bewust waren.
De laatste tijd zien we hoe veel publieke figuren nu de sprong wagen en over hun geestelijke gezondheid praten. Sommigen zeggen dat het een fase is.
Maar eerlijk zijn en vertellen over de gevechten die ze met hun psychische problemen hebben gevoerd is een manier om ervaringen te collectiviseren. Ze maken ons ervan bewust dat we allemaal hetzelfde hebben meegemaakt of zouden kunnen meemaken.
Naast zijn autobiografie begon Springsteen iets meer dan een jaar geleden een podcast onder de titel Renegades: Born in the USA, met de vroegere president, Barack Obama. Hij sprak over zijn jeugd en zijn relatie met zijn vader.
“Mijn depressie spuwt als een olievlek over de prachtige turkoois-groene golf van mijn zorgvuldig geplande en gecontroleerde bestaan. Het zwarte slib ervan dreigt elk laatste levend deel van me te verstikken.”
-Bruce Springsteen-
Rock-‘n-roll en vertrouwde demonen
Bruce Springsteen’s vader leed aan schizofrenie (Spaanse link) en er was ook een lange geschiedenis van psychische problemen binnen de familie. Veel van die familieleden kregen zelfs nooit een diagnose. Sommigen vreesden gesloten ruimtes, anderen trokken hun haar uit.
Het is niet verwonderlijk dat opgroeien in een omgeving die gedomineerd werd door een ouder die voortdurend leed onder emotionele chaos en onevenwichtigheid, een litteken achterliet en alles in zijn leven veranderde. In feite werd Springsteen’s jeugd gedomineerd door een gewelddadige en onaantrekkelijke vaderfiguur.
Maar toen hij van muziek zijn leven maakte, aarzelde hij niet zich de demonen van zijn vader toe te eigenen om er zijn liedjes mee te maken. Hij gebruikte ze ook om zijn imago te creëren. Daarnaast koos hij arbeiderskleren en doordrenkte zijn muziek met duisternis. Hij bracht inderdaad hulde aan zijn identiteit en diende op zijn beurt als verteller van de geschiedenis van zijn land.
Zijn twee vlagen van depressie
De eerste keer dat hij oog in oog kwam te staan met depressie was toen hij 30 jaar oud was. Later, toen hij 60 was, stak het weer de kop op. In feite was hij pas op zijn 64ste in staat het weer los te laten. Zoals Bruce Springsteen zelf uitlegt, bouwde hij lange tijd hoge verdedigingswerken op om de stress van zijn jeugd te weerstaan.
Maar op een bepaald moment hielden al die interne constructies op van nut te zijn. Alles viel uit elkaar. Hij had gehoopt dat het in toom houden van zijn emoties de oplossing zou zijn, maar uiteindelijk kwam de instorting.
Het voelde als een treinlading nitroglycerine. Zoals hij in zijn memoires uitlegt, werd hij niet in het ziekenhuis opgenomen, maar dat had wel gemoeten. Vanaf die eerste crisis begon hij medicijnen te slikken.
Hij aanvaardt dat zijn depressieve en manische toestanden (Engelse link) voortkomen uit de band met zijn vader. Het is een duisternis die hem, volgens hem, dichter bij enkele echt duistere plaatsen brengt.
“Ik weet alleen dat naarmate we ouder worden, het gewicht van onze ongesorteerde bagage zwaarder wordt… veel zwaarder. Met elk voorbijgaand jaar wordt de prijs van onze weigering om dat sorteren te doen hoger en hoger…”
-Bruce Springsteen-
Hoe kwam Bruce Springsteen uit de duisternis?
The Boss weet dat hij nog niet helemaal uit dat depressieve gebied ontsnapt is. Hij gebruikt nog steeds medicijnen, maar heeft, dankzij therapie, waardevolle hulpmiddelen geleerd om met de meer ongunstige gedachten en gevoelens om te gaan en ze te verwerken. Zoals gedetailleerd in zijn boek, is het belangrijkste praten en benoemen wat pijn doet.
“Ik voel me slecht omdat…,” “Wat ik nu voel is,” “Wat me zorgen baart is…” We moeten allemaal in detail omschrijven wat we ervaren, de aanwezigheid van onze emoties erkennen en eraan werken.
Zelfs eenvoudig ze een naam geven, zonder onze verdediging op te heffen, bevrijdt ons. Bruce Springsteen zegt dat hij zich niet kan onttrekken aan de vraag of hij zo ziek zal worden dat hij meer op zijn vader gaat lijken dan hij zou willen.
Op dit moment is dat niet gebeurd en muziek blijft, net als de steun van zijn familie, zijn beste steun. Misschien is de duisternis die in hem verbleef aan de buitenkant en in veel van de teksten van zijn songs gebleven. Laten we het hopen.
Lead Image Editorial Credit: Antonio Scorza / Shutterstock.com
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Springsteen, Bruce (2018) Burn to Run. DeBolsillo
