Bi-afhankelijkheid: een gevangene van de situatie
Bi-afhankelijkheid verwijst naar twee soorten afhankelijkheid. De eerste is gekoppeld aan een drug of een situatie. Bijvoorbeeld alcohol, marihuana (cannabis) of seks. De andere heeft betrekking op de afhankelijkheid van een verslaafde van een ander individu. Dit is meestal de partner, hoewel niet noodzakelijk.
Technisch gezien is bi-afhankelijkheid een secundaire afhankelijkheid die uitgaat van of voedt met verslavingsstoornissen. Het staat ook bekend als dubbele afhankelijkheid en wordt geclassificeerd als een sociopathische stoornis of inschikkelijke relatie. De patiënt wordt geconditioneerd door een gebrek aan autonomie.
Aan de andere kant van de in deze afhankelijkheid gevestigde dyade ligt iemand die zich gedraagt als een medeverslaafde. Met andere woorden, hij begunstigt of bevordert de situatie. Deze persoon ziet zijn gedrag ook als sterk geconditioneerd en beperkt, maar kan het gevoel hebben dat het onmogelijk is de relatie te veranderen.
“Codependency verschilt van bi-afhankelijkheid in die zin dat de niet-verslaafde persoon een afhankelijkheidsrelatie aangaat met het verslaafde subject (alcoholist, heroïneverslaafde, enz.), terwijl -omgekeerd- bidependence de relatie is die een verslaafde onderhoudt met betrekking tot een andere persoon of personen.”
-Carlos Sirvent-
Het definiëren van bi-afhankelijkheid
Formeel gezien is bi-afhankelijkheid het geheel van houdingen, gedragingen en emoties die een verslaafde aanneemt in relatie tot een andere persoon van wie hij afhankelijk is. Degenen die aan deze stoornis lijden doen bewust afstand van hun autonomie en nemen gewoonten van passiviteit aan, behalve in situaties die te maken hebben met het in stand houden van hun primaire verslaving.
Dit betekent dat de bi-afhankelijke alleen beslissingen neemt over zijn primaire verslaving. Sterker nog, ze nemen alleen op dat gebied ooit het initiatief en tonen aan anderen deze voorkeuren en verlangens.
Voor al het andere nemen ze echter zo’n passieve houding aan dat ze zelfs zover kunnen gaan dat ze zichzelf ontkrachten. In feite laten ze de ander voor hen beslissen in elk ander aspect van hun leven.
Bepaalde mensen die verslaafd zijn aan drugs of voorwerpen lijden aan deze stoornis. Men zegt dat het sociopathische trekken impliceert. Dat komt omdat ze verwachten dat de ander hun lasten voor hen draagt en geen rekening houden met wat ze zelf nodig zouden kunnen hebben. Ze zien dit vaak als ‘liefde’.
De kenmerken van bi-afhankelijkheid
Naast het bovenstaande zijn er nog andere kenmerken van bi-afhankelijkheid, gespecificeerd door de Sentimentele Afhankelijkheden Test (TDS) (Spaanse link), ontworpen door Sirvent en Moraal in 2007. Deze zijn als volgt:
- De patiënt zoekt obsessief naar een partner en heeft de neiging die te idealiseren.
- Ze zijn zich er niet van bewust dat ze een probleem hebben.
- Ze ervaren sterke gevoelens van leegte en de onmogelijkheid om aan hun situatie te ontsnappen.
- De relatie die ze aangaan met de persoon van wie ze afhankelijk zijn lijkt sterk op een verslaving.
- Ze zoeken in hun partner sensaties die lijken op die welke ze met de drug ervaren.
Al deze eigenschappen worden gespecificeerd in de volgende gedragingen:
- Emotionele chantage.
- Parasitisme in de relatie.
- De eis van onvoorwaardelijke liefde.
- Afwisselende dominantie en onderwerping.
- Angsten en het obsessief vermijden van verlating.
- Extreme reacties op verandering of het onbekende.
- De schuld van de moeilijkheden bij zichzelf of anderen leggen.
- Sentimentele manipulatie van de ander, door verwijten en schuldgevoelens.
De gevangenis van bi-afhankelijkheid
Bi-afhankelijkheid verandert het beloningssysteem in de hersenen. In feite zorgt het ervoor dat bepaalde bekrachtigers hun waarde verliezen ten opzichte van die welke voor het individu het belangrijkst worden. In deze context ervaren ze een behoefte aan een ander op een obsessieve en gepassioneerde manier. Als de relatie eindigt, gaan ze daarom vaak snel op zoek naar een vervanger.
In het geval van mannen hebben ze de neiging hun partner op dezelfde manier te gebruiken als de drug. Vrouwen vertonen onderdanigheid en zelfdestructieve neigingen zonder te begrijpen waarom. De meest illustratieve situatie doet zich voor bij sekswerkers die optreden als pooiers.
Je zou kunnen zeggen dat de autonomie van de bi-afhankelijke extreem is aangetast. Ze zien onafhankelijkheid als gevaarlijk terrein waar ze zich niet aan willen wagen. Ze hebben een irrationele angst voor eenzaamheid, maar kunnen geen emotionele relatie bedenken of aangaan die hun eigen parasitisme overstijgt. In feite zoeken ze een terugkeer naar de baarmoeder en willen ze niet volwassen worden.
Bi-afhankelijkheid is niet gemakkelijk te behandelen met psychotherapie. Bovendien hebben patiënten de neiging hun eigen herstel te boycotten. Als het werk echter gericht is op het herstructureren van hun identiteit en het beeld dat ze van zichzelf hebben, kunnen ze vooruitgang boeken.
Momenteel beschouwen deskundigen dit probleem niet als een klinische entiteit als zodanig, maar als een substraat van verslaving.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Chávez Bedregal., LeónGarcía, C. (2018). Procesos de rehabilitación en sujetos ex-adictos a Sustancias Psicoactivas. Repositorio Institucional de la UNAS. http://repositorio.unsa.edu.pe/handle/UNSA/7518
- Moral Jiménez, M., Sirvent Ruiz, C. (2008). Dependencias sentimentales o afectivas: etiología, clasificación y evaluación. Revista Española de Drogodependencias, 33(2). http://www.aesed.com/descargas/revistas/v33n2_2.pdf
- Sirvent, C. (2000). Las dependencias relacionales (DR): dependencia emocional, codependencia y bidependencia. In I Symposium nacional sobre adicción en la mujer (pp. 144-256).
