Bestaan wonderen echt?

Vanuit de oudheid heeft de mens verhalen verzonnen die echte feiten weergeven, maar tegelijkertijd ook buitengewoon zijn. Dit zijn verhalen die doorgaans door verschillende religies worden verspreid. Ze vertellen van onwaarschijnlijke situaties, die bijna altijd gerelateerd zijn aan de wonderen van genezing.

Alle religies, waaronder de meest reflexieve zoals het boeddhisme, omvatten dergelijke verhalen. Sommige van deze verhalen bevatten teleportatie, verschijningen, verdwijningen, profetische berichten, apocalyptische aankondigingen en nog veel meer.

Voor gelovigen betekenen al deze ‘wonderen’ de waarde van bewijs of een getuigenis van het bestaan van een goddelijkheid. Religie is een kwestie van geloof, en geloof is precies iets om te geloven wanneer er geen bewijs is. Gelovigen beschouwen dit soort vertellingen echter vaak als fundamenteel en feitelijk.

Filosofen en wetenschappers zijn sceptisch als het gaat om dergelijke manifestaties. Hun belangrijkste punt van kritiek is dat gelovigen systematisch weigeren om echte verificatiemethoden voor dergelijke fenomenen te accepteren. Degenen die deze bijna altijd bevestigen, zijn dezelfde religieuze mensen of gelovigen, en ze doen dit door middel van methoden die eigenlijk niet wetenschappelijk zijn.

Wonderen en Mariaverschijningen

Binnen de verhalen van wonderen die verspreid worden door verschillende media, vallen de zogenaamde ‘Mariaverschijningen’ op. Ongeacht de heilige waarde die de Maagd Maria voor gelovigen mag hebben, zijn de aard en de boodschappen die door deze verschijningen worden verspreid altijd opvallend.

Er zijn patronen die vaak voorkomen in de verhalen van Mariaverschijningen. Ze komen bijna altijd voor bij zeer bescheiden mensen met weinig opleiding en nooit bij kerkelijke of wetenschappelijke autoriteiten. Gelovigen zullen zeggen dat de Maagd de eenvoudigste mensen kiest omdat ze deugdelijker zijn. Maar dit feit mag niet over het hoofd worden gezien.

Aan de andere kant, als we rekening houden met de boodschappen die deze verschijningen hebben, moeten we concluderen dat de maagd een duidelijke politieke houding heeft. We hebben het over een gepolitiseerde maagd, die in 1917 duidelijk positie heeft genomen tegen de Sovjet Unie of voor de vrede in Bosnië-Herzegovina (Medjugorje). Mexicanen hebben ook aangegeven dat het uiterlijk van de Maagd van Guadalupe samenvalt met de grote inspanning van de catechisatie van de Spaanse kolonisatoren in Mexico.

Het feit blijft dat de maagd Maria alleen verschijnt in Amerika en Europa, nooit in Afrika, Azië of Oceanië, net als dat het een feit is dat de boodschappen van de Maagd eigenlijk bedreigingen zijn. Zij kondigen verschrikkelijke gebeurtenissen aan voor de wereld en dringen aan op verandering door middel van religie en gebed. Er zijn zelfs priesters die aan de echtheid van deze verschijningen twijfelen en ze zien als situaties die dichter bij het heidendom liggen dan bij de religie zelf.

Wonderen en het verlangen om te geloven

Religieuze overtuiging is een intiem onderwerp dat het hoogste respect verdient en dat deel uitmaakt van de vrijheid van geweten dat elke mens heeft. Er zijn honderden gevallen bekend van mensen die genezen zijn van een ziekte dankzij hun overtuigingen.

De religieuze mensen zullen zeggen dat het wonderen zijn, waarbij de interventie van God wordt geverifieerd. Niet-gelovigen zullen echter zeggen dat dit psychosomatische aandoeningen zijn, die direct invloed hebben op het zenuwstelsel. Met andere woorden: de ‘genezing’ is eigenlijk autosuggestie.

De meeste mensen die deze ‘wonderen’ melden, liegen niet. Ze ervaren echt wat ze claimen te ervaren. Er is echter wel een reden om te denken dat dit allemaal binnenin de geest plaatsvindt, in plaats van in de werkelijkheid zelf. Er zijn bijvoorbeeld gevallen van hysterische blindheid die inderdaad kunnen worden genezen net zoals ze ontstaan: door een sterke psychologische ervaring.

Er zijn ook gevallen waarbij een soort van fraude duidelijk is of in ieder geval een verlangen om te geloven dat het verder gaat dan het bewijs. Er zijn talrijke gevallen waarbij de religie moet toegeven dat er een fout is gemaakt waar de wetenschap op wijst. Zo moest de religie toegeven dat de theorieën van Copernicus, Galileo of Darwin waar zijn. Op zijn beurt heeft de wetenschap nooit zaken hoeven intrekken ten behoefte van  religieuze overtuigingen.

Iedereen moet een gelovige of een atheïst zijn, al naargelang wat het geweten dicteert. Echt geloof heeft echter geen wonderen nodig om duidelijk te zijn, en al helemaal geen angst om te blijven. Hetzelfde geldt voor atheïsten.

Misschien zouden we allemaal moeten begrijpen dat er dagelijkse wonderen zijn die veel sterker en waardevoller zijn dan buitengewone gebeurtenissen. Kunnen leven, ademen, liefhebben, lachen, lijden en slagen ondanks alles, zijn de grote wonderen die we allemaal elke dag zouden moeten vieren.