Assertiviteit zonder agressiviteit
Assertiviteit wordt niet altijd begrepen en mensen verwarren het vaak met agressiviteit. Maar je hoeft niet te vechten om assertief te zijn. Assertiviteit is een sociale vaardigheid die mensen in staat stelt om ideeën en verlangens over te brengen en voor hun rechten op te komen.
Zo kan een assertief persoon “nee” zeggen als dat precies is wat ze willen zeggen. Ze kunnen het ook oneens zijn en politiek incorrect zijn als dat nodig is. Daarnaast weten ze hoe ze ergens oprecht en duidelijk om moeten vragen.
Met andere woorden, een assertief persoon is iemand die weet hoe hij iets moet vragen, weigeren en ruilen, of onderhandelen met anderen. het is belangrijk om assertiviteit niet te verwarren met oprechtheid of agressiviteit.
“Het verschil tussen succesvolle mensen en echt succesvolle mensen is dat echt succesvolle mensen tegen bijna alles nee zeggen.”
De assertieve, de passieve en de agressieve
Assertiviteit is een van de draaikolken van een driehoek, waarbij de andere twee uiteinden passiviteit en agressiviteit zijn. Passieve mensen die vermijden om te zeggen wat ze denken of niet voor hun rechten kunnen opkomen, zijn een van de uitersten. Ze vinden het moeilijk om dingen te vragen en geloven dat mensen zich ongemakkelijk voelen als ze dat doen.
Agressieve mensen zijn precies het tegenovergestelde. Ze vragen niet om dingen, maar eisen ze op. Deze mensen uiten hun gevoelens niet en roepen wat ze willen zonder rekening te houden met anderen. Dit komt omdat deze mensen echt geloven dat ze het recht hebben om te zeggen en te doen wat ze willen.
Assertiviteit is niet het midden tussen deze twee uitersten, maar een andere benadering van communicatie. Er is genoeg zelfrespect om niet te zwijgen als dat nodig is en genoeg respect voor anderen om rekening met hen te houden.
Assertiviteit zonder agressiviteit
Uitdrukken wat je denkt, voelt of verlangt kan botsen met anderen, omdat het vaak onvermijdelijk is. Niemand vindt het bijvoorbeeld leuk om een uitnodiging geweigerd te zien. Ongemak wanneer een ondergeschikte het niet eens is met een bepaalde richtlijn en dit tot uitdrukking brengt, komt ook vaak voor in hiërarchische relaties.
Maar dit verzet hoeft niet agressief te zijn en te eindigen in een conflict.
Hier zijn enkele manieren om het te vermijden:
- Bekijk de dingen collectief. Het is het beste om je eigen perspectief en dat van anderen te analyseren wanneer je met een situatie omgaat. Je moet nadenken over hoe je het probleem gaat oplossen.
- Houd rekening met de mogelijke reactie van anderen en anticipeer erop als je iets gaat zeggen dat hen kan beledigen of van streek kan maken. Benader het niet oppervlakkig, maar begrijp dat iedereen anders is en dat wat je zegt ook een verschillende impact heeft.
- Blijf bij de feiten en onderbouw ze met gegevens. Verdedig je ideeën door concrete feiten aan te halen in plaats van te speculeren. Dit is niet alleen het meest redelijke om te doen, maar het zal je ook geloofwaardigheid geven.
- Zeggen wat je voelt is veel beter dan raden hoe anderen zich voelen en wat hun bedoelingen of motivaties zijn. Zoals je ziet kun je door te zeggen hoe een bepaalde situatie je laat voelen beter communiceren.
- Wees beleefd tegen anderen en begrijp dat hun standpunt je eigen standpunt kan verbreden. Sommige mensen zijn het waard om naar te luisteren. Je hoeft ze dus niet uit te dagen of in de verdediging te schieten.
- Evalueer je motivaties. Het is belangrijk om na te denken over de geldigheid van je motivaties als je iets zegt dat botst met anderen of een recht verdedigt. Op deze manier zul je niet automatisch reageren en niet het gevoel hebben dat je iemand moet aanvallen.
- Wees overtuigend. Na het analyseren van je overtuigingen heb je je gerealiseerd dat ze steviger zijn dan ooit, ook al lijken ze voor anderen onredelijk. Je moet ze dus precies en duidelijk overbrengen. Assertief zijn gaat niet over jezelf opdringen aan anderen.
Je moet je zelfvertrouwen een boost geven om assertief te kunnen zijn, zonder respectloos of agressief te zijn.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
González, L. G., & Kasparane, A. G. (2009). Asertividad: un análisis teórico-empírico. Enseñanza e investigación en psicología, 14(2), 403-425.