De 1-minuutregel: een manier om luiheid tegen te gaan
Veel mensen maken goede voornemens. Elke dag sporten, elke avond lezen, of op de een of andere manier je levensstijl aanpassen. De 1-minuutregel is één van de manieren die je helpen je goede voornemens vol te houden.
In het Westen hebben we de slechte gewoonte om grote veranderingen snel door te willen voeren. We denken dat het een kwestie van wilskracht is en hierdoor kan het gebeuren dat we ons dingen voornemen die we uiteindelijk niet kunnen waarmaken.
We willen van de ene op de andere dag veranderen en als dat niet lukt, voelen we ons schuldig en gefrustreerd. Het punt is dat we misschien wel voldoende wilskracht hebben, maar dat we mogelijk niet de juiste manier gebruiken. Dan is het het juiste moment om enkele trucs te gebruiken, zoals de 1-minuutregel: het is gratis, eenvoudig, en degenen die het in de praktijk hebben gebracht zeggen dat het zeer doeltreffend is.
Wat is de 1-minuutregel?
Zoals de naam al aangeeft, de 1-minuutregel is een methode gebaseerd op een minimale tijdseenheid. Het komt uit Japan en is zowel in aspecten van het beroepsleven gebruikt als in situaties van meer persoonlijke aard.
Oosterlingen hebben het voordeel dat ze begrijpen dat alles een proces is en dat grote prestaties het resultaat zijn van langdurige, onafgebroken inspanning, waarbij verschillende stadia moeten worden afgelegd. Hun grootste deugd is het begrijpen dat snelheid ons bijna nooit ergens brengt.
De 1-minuutregel zegt dat je moet beginnen met het introduceren van een verandering in je leven gedurende slechts één minuut. Als dat wat je wilt het volhouden van een reeks oefeningen is, moet je beginnen met je één minuut per dag hieraan te wijden. Hetzelfde geldt voor elke gewoonte die je wilt invoeren in je leven of veranderen. Let wel, je mag geen enkele dag overslaan.
Is de 1-minuutregel efficiënt?
Degenen die de regel hebben toegepast verzekeren dat de 1-minuutregel buitengewoon doeltreffend is om de veranderingen te bereiken waar we zo’n moeite mee hebben. De belangrijkste vijand is de geestelijke, lichamelijke en emotionele luiheid, die zich aandient als we iets moeten doen wat meer inspanning vereist dan we hebben.
We voelen dat iets heel moeilijk te volbrengen is omdat ons brein weerstand biedt aan veranderingen. We hebben al vooraf vastgestelde manieren van doen en door deze elke dag te herhalen gaan we op een praktische manier met routine om, zonder dat we te veel rationaliseren over wat we gaan doen.
Daarom is de 1-minuutregel zo efficiënt. Die stelt onze hersenen in staat een kleine verandering te accepteren, zonder dat we het gevoel hebben dat we een enorme inspanning voor deze aanpassing moeten doen. Een minuut gaat snel voorbij, maar de afdruk blijft: op deze manier wordt de verandering in levensstijl geconsolideerd, terwijl we er nauwelijks iets van merken.
Van de minuut naar het leven
Het beste is om de regel gedurende 60 dagen achter elkaar toe te passen. Dat is voldoende om iets wat voorheen volkomen vreemd in onze routine was, vertrouwd te laten worden. En als we het voor elkaar krijgen om de nieuwe bezigheid als ‘normaal’ te ervaren, zal de weerstand om deze uit te voeren verdwijnen.
Oosterlingen weten dat alles op zijn tijd komt en dat grote veranderingen geleidelijk plaatsvinden. De 1-minuutregel is slechts een initieel hulpmiddel, waarmee lichaam en geest worden voorbereid op het nieuwe. Maar, het is duidelijk dat het niet eenvoudig bij een minuut kan blijven. Het is noodzakelijk dat de oefentijd van de nieuwe bezigheid beetje bij beetje wordt uitgebreid: van één naar vijf minuten, van vijf naar tien, en zo achtereenvolgens.
De cycli kunnen 60 dagen zijn, maar dit is altijd afhankelijk van elk afzonderlijk geval. Sommige mensen kunnen beter tegen veranderingen en kunnen daardoor sneller van de ene fase naar de andere overstappen. Anderen hebben echter meer dagen nodig om de oefentijd van de nieuwe bezigheid te vermeerderen. Zelfkennis is dus belangrijk om te kunnen bepalen hoeveel tijd je voor het proces nodig hebt.
De 1-minuutregel is ideaal voor dingen die ons niet echt motiveren of waar we helemaal geen zin in hebben. Een voorbeeld hiervan is regelmatig sporten, maar de regel kan ook worden toegepast op wat voor soort gewoonte dan ook die we ons eigen willen maken. Denk maar: het is zo eenvoudig, waarom zou ik het niet proberen?