Iemands ware essentie is meer waard dan zijn uiterlijke schoonheid
Ik hou van mensen die een boek niet beoordelen op zijn omslag, mensen die verder kijken dan uiterlijke schoonheid. Ik hou van mensen die nieuwsgierig, gepassioneerd, enthousiast en geduldig genoeg zijn om elke pagina van een roman te proeven. Mensen die de tijd nemen om de essentie en magie ervan te ontdekken. Ik houd van de ware essentie van mensen.
De mooiste schatten zijn te vinden als je verder kijkt dan uiterlijke schoonheid, dan gezichten en kledingstijlen. Soms verschuilt de meest verbazingwekkende persoon zich achter een verlegen facade.
Natuurlijk is het makkelijk om zoiets te zeggen. Het is een perfecte slogan, die je je kunt voorstellen op de omslag van een zelfhulpboek. Maar we weten allemaal dat veel mensen hun mening vormen op basis van vooroordelen en stereotypen.
De klassieke overtuiging dat mooi hetzelfde betekent als goed, aantrekkelijk hetzelfde als nobel, en dat voor altijd jeugdig blijven elke prijs waard is. Deze ideeën betekenen dat we in een hypocriete samenleving blijven leven.
“Het binnenleven heeft een comfortabel huis en een goede keuken nodig.”
Het is niet makkelijk om de ware essentie van een persoon te zien door alleen maar te kijken. En het kost niet alleen tijd. Echt, je moet de vooroordelen ontmantelen die je worden ingeprent door de maatschappij.
Boven alles moet je de wil hebben om te zien. Je hebt een verlangen nodig om voorbij de uiterlijke schoonheid te graven, om voorbij de lichamelijke verschijning en ‘waarheden’ te gaan die geen uitzonderingen toestaan.
Omdat we ons vaak in situaties bevinden waar iedereen zijn uiterste best doet om iets te zijn wat hij niet heeft. Mensen doen alsof ze over waarden beschikken die ze niet hebben, en verbergen hun ware schoonheid onder lagen van make-up en aandoeningen zoals boulimia.
Dit soort gedrag is ongezond en ellendig. In plaats daarvan moet je naar de ware essentie zoeken in jezelf en in anderen. Je moet de perfecte balans vinden tussen wie je bent en wat je voelt, en wat je aan de buitenwereld laat zien.
Waarom willen mijn hersenen zo snel conclusies over mensen trekken?
We zijn te druk, te geprikkeld en te veel afgeleid om details op te merken. Nou, dat is precies de kern van het probleem. Daarom oordeelt 90% van ons over iemand door alleen naar zijn uiterlijke schoonheid te kijken: we maken een snelle beoordeling zodat we weten hoe we moeten reageren.
De hersenen zijn een geboren computer. We weten dat de computer metafoor oud is, maar of je het nu leuk vindt of niet, dit ‘bijna’ perfecte orgaan werkt net zo. Het verwerkt gegevens, komt tot een conclusie en genereert een antwoord.
Dus als we met iemand anders in contact komen, bestempelen onze hersenen hem als ‘onbetrouwbaar’. Of het nu een buitenlander is, iemand met een andere cultuur, iemand met een andere huidskleur, enzovoort. Voor veel mensen betekent ‘anders’ nog steeds ‘gevaarlijk’, dus de hersenen sturen discreet signalen uit om afstand te nemen.
De hersenen hebben echter een voorgeschiedenis om tot dit soort conclusies te komen. Onze opvoeding, eerdere ervaringen en persoonlijkheid zijn enkele factoren die het hersenfilter vormgeven.
Deze factoren zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor de manier waarop we op verschillen reageren. Ze beïnvloeden of we toegeven aan onze vooroordelen of onze stereotypen terzijde schuiven en openheid en interesse tonen naar de persoon die voor ons staat.
Hoe zien we dan de ware essentie van een persoon? Dat kunnen we bereiken door onze perceptie te verbreden, onze filters uit te breiden. Probeer de stereotypen die de maatschappij je inprent te ontkrachten. Alleen bekrompen en inflexibele mensen met tunnelvisie gebruiken deze arbitraire etiketten zonder na te denken.
Zorg voor je uiterlijke schoonheid, maar respecteer je eigen ware essentie
Tot nu toe hebben we het gehad over het belang om verder te kijken dan wat onze zintuigen ons vertellen. Op die manier kunnen we dieper ingaan op dingen die onder de lichamelijke verschijning zitten.
Weinigen van ons zullen die reis echter kunnen maken als we niet eerst onze eigen ware essentie onderzoeken. Op die manier kunnen we de wereld laten zien wie we werkelijk zijn. We kunnen ons ware zelf presenteren, zonder vervormingen of onwaarheden.
“We zijn blij als er voor alles in ons ook iets buiten ons is.”
-William Butler Yeats-
Het is niet gemakkelijk om dat te doen. Je valse zelf is echt een verdedigingsmechanisme. Je gebruikt het om je onzekerheid, angst en misschien zelfs trauma te verbergen. En we mogen niet vergeten dat de invloed van genderrollen ons ertoe aanzet om bepaalde paden te blijven volgen.
Vrouwen worden verondersteld mooi te zijn en voor altijd jong. Mannen daarentegen worden verondersteld sterk en zelfverzekerd te zijn. Het is dus moeilijk om jezelf te zijn, in een wereld die je van begin af aan vertelt hoe je ‘zou moeten zijn’.
Het was Carl Gustav Jung die zei dat niets moeilijker te bereiken is dan individuatie. Dat wil zeggen, de ruimte waar we in staat zijn om te verbinden met en te leven volgens onze eigen essentie.
Volgens de Zwitserse psychiater zal deze reis naar uniciteit wat strijd vergen. We moeten strijden tegen vooroordelen en stereotypen die onze complexe (en soms egoïstische) gemeenschap in de loop van de geschiedenis heeft opgebouwd.
Alleen dan zal men onze ware innerlijke essentie kunnen waarderen en er in harmonie mee kunnen leven. Tegelijkertijd zullen we in staat zijn om de ware essentie van anderen te respecteren. De reis, en het resultaat, zijn het meer dan waard.
