Waarom is Lupin de meest bekeken tv-serie ooit op Netflix?
Het beste aan Lupin, de Franse serie op Netflix, is dat er de meest gelikte ontsnappingen in voorkomen en dat de kijker zich geen moment hoeft te vervelen. De show, gecreëerd door George Kay, is geïnspireerd op het Franse literaire personage Arsène Lupin. Geschreven door Maurice Leblanc, dateert dit verhaal uit 1905.
De hoofdrolspeler van Lupin, de Franse acteur Omar Sy, torent hoog boven zijn medeacteurs uit. Hij speelt Assane Diop, een oplichter met een hart van goud die in staat is zijn enorme gestalte in een handomdraai te laten verdwijnen. Hij is inderdaad een onvermoeibare meester in bedrog.
Het eerste seizoen van de serie bestond uit vijf afleveringen van elk ongeveer 43 minuten. Het was de tweede meest bekeken serie op Netflix, slechts een week na de release. Het is ook de meest bekeken Franse serie in de geschiedenis van het platform. Lupin bereikte in de eerste maand 70 miljoen huishoudens en overtrof daarmee The Bridgertons en Lady Gambit.
Waarom is Lupin zo populair buiten Frankrijk?
De serie zou altijd een hit worden in Frankrijk, waar de hoofdpersoon een culturele figuur is die bepaalde gelijkenissen vertoont met Sherlock Holmes. Daarnaast liep van 1971 tot 1974 een populaire televisieserie met dezelfde naam. Er is ook een film uit 2004 met Romain Duris in de hoofdrol.
Lupin is een grotendeels onbekend personage in de VS en toch is het succes van het programma daar ongekend – ondanks de algemene terughoudendheid van Amerikanen om ondertitelde beelden te bekijken. Het trad in de voetsporen van grote niet-Engelstalige wereldwijde hits zoals Money Heist ( La Casa de Papel) die in april 2020 al in 65 miljoen huishoudens werd bekeken.
Maar hoe werd het de meest bekeken tv-serie in de geschiedenis van Netflix? Hoe kon zo’n vreemd verhaal alleen al in de eerste maand meer dan 70 miljoen mensen aantrekken? Laten we dat eens van dichterbij bekijken.
Omar Sy, de hoofdpersoon
Een van de belangrijkste redenen waarom de serie zo’n succes is, is de wereldwijde wens om Omar Sy te zien. Zijn enorme succes in Les Intouchables maakte hem zelfs tot een fenomeen, niet alleen in Frankrijk, zijn thuisland, maar wereldwijd. Tot die tijd leidde Omar een rustig leven met zijn geliefde en hun vier kinderen.
Hij had meegedaan aan andere succesvolle series in Frankrijk, maar niets kon tippen aan het internationale succes van Les Intouchables. Vanaf dat moment begon hij te werken in zowel Franse als internationale producties. Hij was al beroemd, maar mensen wilden meer van hem zien.
Het karakter van Assane Diop kan ongemerkt overal in en uit glippen. Hij kleedt zich onberispelijk, wat de aandacht van eventuele getuigen op zijn misdaden afleidt. Hij kan zich echter niet verstoppen omdat hij meer dan 1.80 meter lang is. Hij heeft ook een grote glimlach, intens en breed.
Lupin: een verhaal over wraak en gerechtigheid
Er is geen limiet aan Sy’s natuurlijke charme en het feit dat hij een dief speelt die gerechtigheid zoekt, draagt alleen maar bij aan zijn aantrekkingskracht. Hij is een meester in vermomming en kan truc na truc uitvoeren. Arsène Lupin is een fascinerend literair personage voor Assane Diop (Sy). Hij zegt dat zijn vader hem het eerste boek gaf toen hij een tiener was.
Als volwassene gebruikt hij anagrammen van Arsène Lupin als pseudoniemen – Paul Sernine bijvoorbeeld – terwijl hij klus na klus doet. Zijn belangrijkste doel is om een halsketting te stelen die ooit eigendom was van Marie Antoinette.
De familie Pellegrini veilde deze ketting en de vermeende diefstal zette Assane’s vader in de gevangenis. De gevangenschap bracht hem ertoe kort daarna zelfmoord te plegen.
Het gaat echter niet alleen om de ketting, het gaat om het blootleggen van de waarheid. Bovendien, de echte crimineel laten boeten voor de dood van zijn vader door hem eindelijk voor de rechter te laten komen.
Lupin: een Senegalese interpretatie van een Franse literaire klassieker
Assane is een Senegalese immigrant en zijn ras speelt een belangrijke rol in het verhaal. Zijn vader was een zwarte man, ‘vers van de boot’, aldus de politie. Dit maakt het moeilijk voor hem om zijn onschuld te beargumenteren tegen een rijke blanke man (die naar hem verwijst als een “aap”).
Dit alles maakte zijn zaak schijnbaar onmogelijk. Assane maakt echter gebruik van het feit dat de (meestal) blanke mensen die hij bedriegt, van racisme kunnen worden beschuldigd als ze hem aanklagen in zijn zoektocht naar gerechtigheid. De serie is ingenieus in het blijven verdraaien van de plot.
De wereld (of in ieder geval de machthebbers) heeft Assane altijd in de steek gelaten en het idee om een stijlvolle dief te zijn spreekt hem aan. Dit komt omdat hij gelooft dat het gerechtvaardigd is zijn toevlucht te nemen tot illegale methoden om dingen voor elkaar te krijgen en gerechtigheid te verkrijgen.
Lupin, een elegante dief met Parijs op de achtergrond
De stijlvolle serie, gecreëerd door George Kay in samenwerking met François Uzan, heeft Louis Leterrier in de regisseursstoel. Alles heeft een designer touch. Assane zit bijvoorbeeld in een stoel in de vorm van een gigantisch masker in zijn schuilplaats in een van de scènes.
Het landschap is adembenemend, vooral de lichtstad op de achtergrond. Ook heel charmant is het café waar Assane zijn vrouw Claire (Ludivine Sagnier) in de eerste aflevering ontmoet. De echte naam is L’Appartement Saint-Martin en het kijkt uit over de 17e-eeuwse Porte Saint-Martin.
Ook de vlooienmarkt waar de beste vriend van Assane een antiekwinkel heeft, is een sfeervol decor. In werkelijkheid is het in Marché Biron, ten noorden van Parijs. De vijfde aflevering neemt de kijker mee van Parijs naar Le Havre, een stad aan de Normandische kust waar eigenlijk een jaarlijks festival is gewijd aan Arsène Lupin, wanneer iedereen zich verkleed als hij.
Het soort intriges waardoor je blijft gissen
De maker van de serie, George Kay, is geen onbekende in het schrijven van intriges. Hij heeft trouwens aan veel misdaadthrillerseries gewerkt, zoals Criminal: UK, Criminal: France. Hij is ook een schrijver voor de series, The Tunnel en Killing Eve.
Kay neemt het bronmateriaal als basis voor het hoofdpersonage, maar ondermijnt het en werkt het bij om het geschikt te maken voor het moderne publiek. Hij handhaaft het idee van creatieve en avontuurlijke criminelen die het systeem ontwijken.
Hij wist echter dat het net zo belangrijk was om alles wat hij leuk vond aan de boeken te nemen, het te ondermijnen, het bij te werken en een echt scherp verhaal te creëren. Zijn vaardigheid bracht frisheid in de plot.
Een parallel verhaal loopt naast de hoofdplot waarbij Assane en het detectiveteam betrokken zijn, in het bijzonder Youssef Guedira (Soufiane Guerrab), die culmineert in de vijfde aflevering van dit eerste seizoen. Het draagt bij aan de algehele mix en maakt deze serie zowel gemakkelijk als leuk om naar te kijken.
