Vuurlopen: een nieuwe maar gevaarlijke motivatietechniek

Vuurlopen betekent dat je op gloeiend hete kolen loopt. Het is een omstreden motivatietechniek die de laatste paar jaren populair geworden is. Maar vele mensen hebben er problemen mee. Sommige mensen zien het als een enigszins doeltreffende methode. Maar volgens anderen is het complete onzin.

Mensen maken reclame voor het vuurlopen alsof het een nieuwe techniek is. Maar het feit is dat de vroegste verwijzingen naar deze praktijk van het lopen op brandende kolen dateren van meer dan 4.000 jaar terug. In India bestond een vergelijkbaar religieus ritueel. Het maakte deel uit van ceremonies voor heling, inwijding, zuivering, aanroepingen voor een goede oogst en veel meer dingen.

We weten dat er oude bevolkingen zijn die de praktijk van lopen op brandende kolen nog steeds toepassen, zoals de Kahunas (priesters) in bepaalde inheemse groepen op Hawaï. Tegenwoordig lopen ze op brandend lava. De inheemse bevolking in de Kalahariwoestijn in Afrika heeft gelijksoortige rituelen.

Vuurlopen is dus allesbehalve nieuw. Wat gebeurd is, dat het opnieuw zijn opmars gemaakt heeft in de Verenigde Staten in de jaren 70. Toen begon het populair te worden. De voornaamste voorstander was Tolly Burkan. Hij zei dat hij in Scientific American een artikel over fysicia had gelezen en dat hij sindsdien zonder problemen over hete kolen loopt. Hij heeft ook boeken uitgegeven. Buitenaardse wezens zouden hem ontvoerd hebben.

De fundamenten van vuurlopen

De voorstanders van vuurlopen zeggen dat het een motivatietechniek is die persoonlijke groei aanmoedigt. In hun geest is het een handig instrument om je zelfvertrouwen te verhogen, de confrontatie met je angsten aan te gaan en je motivatie te stimuleren. Ze leiden dit alles af van het idee dat als je erin slaagt op brandende kolen te lopen, je je bekwamer zal voelen. Je zal een beter beeld van jezelf hebben.

Ze zeggen dat bijna iedereen bang is om op kolen te lopen. Maar de mensen die die angst overwinnen en de eerste stap zetten, zullen in staat zijn om ook alle volgende stappen te zetten. Blijkbaar zal het verder vloeien naar hun dagelijks leven. Het is een ‘radicale verandering’ die negatieve overtuigingen uitroeit en de positieve soort ontwikkelt.

Er zijn ook enkele levenscoaches die grote voorstanders en beoefenaars van vuurlopen zijn. Meestal gebruiken ze metaforen om je positieve overtuigingen over jezelf eigen te maken of ze te versterken. Lopen op brandende kolen zou dus een metafoor zijn voor wat er met de rest van de uitdagingen waarmee je geconfronteerd wordt, gebeurt.

Lopen op kolen

Mensen die vuurlopen promoten, zeggen dat zowel de successen als de mislukkingen die hierbij optreden, je geestelijke programmering zullen beïnvloeden. Hiermee bedoelen ze je waarden en overtuigingen. En zodra dat gebeurt, zal je een beeld creëren van waartoe je in staat bent. Dit beïnvloedt dan je zelfvertrouwen.

Ze zeggen dat lopen op kolen van 480°C je helpt om je geest te herprogrammeren. Als je deze gevaarlijke uitdaging kan verslaan, zal je zeker in staat zijn om je zelfbeeld te veranderen.

In het proces van vuurlopen zijn er drie stappen. Dit zijn ze:

• Identificatie. Dit bestaat erin dat je jouw beperkende gedachten onderzoekt. Je bepaalt je persoonlijke doelstellingen. Je gaat na welke van je geestelijke programma’s je tegenhouden om je doelen te behalen.
• Leren. Het doel van vuurlopen is je te helpen om je angsten te overwinnen en op jezelf te leren vertrouwen. Zo kan je verder gaan.
• Verandering. Bij deze stap voed je jouw verlangen naar verandering. Want het betekent dat je leert om de barrières tussen jou en je doelen te doorbreken.

De hoop die achter het vuurlopen ligt, is dat het mensen helpt om moeilijke situaties onder ogen te zien. Ze willen dat de ervaring van het lopen op hete kolen jou helpt om het idee te verinnerlijken dat je als je niet vooruit gaat, verbrand zal worden. Als je niet blijft lopen, dan zal je meer blessures krijgen. Je moet ook met vertrouwen lopen en wat er ook gebeurt, blijven doorgaan.

Tegenwoordig is vuurlopen een techniek die vooral vaak gebruikt wordt in de zakenwereld met de bedoeling te proberen om de werknemers te ’empoweren’. Dit zijn enkele voorbeelden van bedrijven die deze techniek geprobeerd hebben: onder andere Microsoft, American Express en Coca-Cola.

Wat gebeurt er wanneer mensen op kolen lopen?

Het hele idee is dat personen geestelijk zo sterk zijn dat ze op brandende kolen kunnen lopen en zonder verwondingen de overkant halen. Dat zal de deelnemer tonen dat hij of zij sterker en bekwamer is dan hij denkt. Maar vanuit een lichamelijk standpunt zijn er enkele dingen de we niet kunnen negeren.

Alfonso Gámez heeft kritiek op vuurlopen en is de auteur van het artikel ‘254 € om op kolen te leren lopen’. Volgens hem is er niets geweldig aan vuurlopen. Hij zegt dat eigenlijk iedereen het kan doen. Je hebt geen enkele voorbereiding nodig. En je hoeft absoluut niemand te betalen die je kan tonen hoe je dit moet doen. Deze beweringen baseert hij op lichamelijke feiten. We vatten ze hier samen:

• Op hete kolen lopen is net als een brandende kaars tegen je vingers houden. En eigenlijk is de kaarsvlam heter dan de kolen. Want die kan temperaturen bereiken tot 815 °C.
• De sintels van de kolen zijn niet zo dicht als het menselijke lichaam. Ze geleiden dus niet veel hitte.
• Het proces waarbij je voet verhitten, verloopt heel langzaam. De temperatuur is ook heel laag wanneer je je voet optilt om verder te gaan.
• De promotoren van vuurlopen leggen een dikke laag as bovenop de sintels. Dit blokkeert de overdracht van hitte.
• Gámez zegt dat deze zogenaamde levenscoachingtechniek niets anders is dan oplichterij om van mensen geld te krijgen. Hij heeft het over de scepticus John Nevil Maskelyne. Die zei dat “mensen met veel geld en geen hersenen perfect zijn voor de mensen met veel hersenen en geen geld.”

Een interessant experiment

Richard Wiseman is een Engelse psycholoog die deze omstreden motivatietechniek aan een test wou onderwerpen. In zijn show op de BBC, Tomorrow’s World, deed hij een eenvoudig experiment.

Hij maakte een tapijt van brandende kolen. Maar deze keer gebruikte hij niet de gewone norm van het vuurlopen die de lengte van 3 meter bepaalt. Hij maakte daarentegen een tapijt van 20 meter lang. Hij nodigde twee bekende promotoren van het vuurlopen uit om de kolen live op televisie over te steken.

De eerste persoon stapte op de kolen en haalde het tot bijna 7 meter. Maar hij moest van de kolen afspringen omdat hij verbrandde. Precies hetzelfde overkwam de tweede persoon. De derde persoon wilde niet langer deelnemen. De eerste twee mensen hadden medische hulp nodig. Want ze hadden tweedegraads brandwonden op de voetzolen.

Wiseman was er dus in geslaagd om te bewijzen wat hij zich tot doel gesteld had: “geestelijke kracht” eindigde op ongeveer een 7 meter. Dat is de reden waarom de goeroes van het vuurlopen die korte afstanden gebruiken. Ze zijn nagegaan hoe lang ze precies het tapijt kunnen maken vóór mensen verbrand raken. Geen enkele positieve gedachte zal je helpen zodra je voorbij de 7 meter aan brandende kolen gaat.

Een “trucje” dat uiteindelijk nog steeds werkt

De meesten van ons houden ervan te dromen en te denken dat buitengewone dingen mogelijk zijn. Er bestaan vele mythes over ‘de kracht van de geest’. Ze kunnen behoorlijk groot zijn maar niet genoeg om de wetten van de fysica te buigen. En absoluut niet na een sessie met richtlijnen die soms slechts 3 uren duurt.

Maar er zijn nog steeds vele mensen in de wereld die beweren dat ze onvoorstelbare resultaten van het vuurlopen gezien hebben. Ze zeggen dat hun leven op een radicale manier veranderd is. Sommige bedrijven doen uitspraken waarbij ze zeggen dat hun werknemers na het lopen op brandende kolen hun prestatie verbeterd hebben. Uiteraard zijn er ook veel mensen die met brandwonden uit de ervaring komen. Dan zeggen ze “ik was er niet klaar voor.”

We eindigen met deze opmerking. Eén van de grootste krachten van de menselijke geest is de kracht om te geloven, zelfs tegen alle bewijzen in. Als je iets wil geloven en het helpt jou om een bepaald ongemak te regelen, dan zal je dat voor waar nemen. Hetzelfde gebeurt bij het placebo-effect. Als het jou een beter gevoel geeft, wie zijn wij dan om het in vraag te stellen?