Vasthouden brengt meer schade aan dan loslaten

Denk even na en stel jezelf de volgende vraag: Denk je dat er iets in je leven is dat jou gelukkig maakt en dat je nodig hebt om te kunnen functioneren? Je kunt het ook op een andere manier vragen: Is er iets wat je denkt nodig te hebben, om zin te geven aan je leven?

Als je antwoord op beide vragen ‘ja’ was, dat ben je waarschijnlijk een slaaf van verslaving. Wanneer we ergens verslaafd aan zijn, dan denken we dat de band die we hebben opgebouwd met iets of iemand ons zal voorzien van de drie dingen waar alle mensen altijd al naar op zoek zijn.

Eén daarvan is geluk, dat langverwachte gevoel van welzijn en plezier, zonder echt te weten waar het vandaan komt. Wanneer we geobsedeerd zijn door iets of iemand, denken we vaak onterecht dat het geluk dat we ervaren te danken is aan dat- of diegene. We denken dat het van buitenaf komt, in plaats van in te zien dat het juist vanuit onszelf komt.

Wanneer we daarentegen gehecht zijn aan iets of iemand, dan denken we dat we volkomen veilig zijn. Het is alsof datgene waar we verslaafd aan zijn ons kan beschermen tegen mentale rampen, zoals eenzaamheid, financiële onzekerheid of een onaangenaam leven.

Dit zien we terug in verschillende ongelukkige relaties, waarbij een van de partners erg afhankelijk is van de ander, terwijl ze eigenlijk alleen maar ruzie maken en de liefde ver te zoeken is. De afhankelijke partner houdt de relatie in stand vanwege zijn irrationele angst om alleen te zijn in deze grote wereld. Beiden partners hebben samen een ramp gecreëerd die hen blokkeert en hen ervan weerhoudt een keuze te maken op basis van logica en hun eigen welzijn.

Naast geluk en zekerheid klampen we ons ook vast aan dingen waarvan we denken dat ze ons leven zin geven. Zouden we deze dingen ooit verliezen, dan zou het leven daarna onmogelijk nog aangenaam kunnen zijn, zouden we onze weg kwijtraken en al onze hoop verliezen.

Natuurlijk is dit niets meer dan een fantasie die we creëren in onze eigen geest. En deze fantasie zorgt ervoor dat we overdreven veel lijden. Je aan iets of iemand vastklampen veroorzaakt een hoop pijn, angst en rusteloosheid. Wanneer we geobsedeerd raken, zullen we altijd angstig worden vanwege de mogelijkheid dat we datgene wat we met zo veel moeite bij ons weten te houden en waarvan we denken dat het betekenis geeft aan ons bestaan kunnen verliezen.

Bovendien zouden we waarschijnlijk zeer depressief worden als we onze houvast ooit zouden verliezen. Aangezien we namelijk denken dat ons geluk en welzijn voortkomen uit die persoon, dat voorwerp of dat idee, denken we waarschijnlijk dat we daarna nooit meer zo gelukkig kunnen worden.

Hoe weet ik of ik verslaafd ben?

Ergens verslaafd of gehecht aan zijn kan lange tijd onopgemerkt blijven, omdat we als mensen heel goed in staat zijn om onszelf voor de gek te houden. Leer daarom enkele tekenen die erop wijzen dat je je ergens te veel aan vastklampt herkennen:

• Als je merkt dat je geobsedeerd bent, dan heb je last van emotionele gehechtheid of verslaving en merk je dat je verlangens veranderd zijn in behoeften die je niet kunt bevredigen. Je hebt steeds meer nodig om jezelf goed te kunnen voelen. Je hebt niet langer ergens een voorkeur voor, maar je hebt het nu nodig om erg dicht bij de bron van jouw geluk te zijn zodat je adequaat kunt functioneren in het leven. Het is soortgelijk aan een drugsverslaving. Iemand die verslaafd is aan drugs heeft steeds meer nodig om hetzelfde genot te kunnen voelen.
• Je hebt een gebrek aan zelfcontrole: mensen die zichzelf ergens aan vastklampen zijn niet in staat om hun eigen gedrag te reguleren en handelen dus dwangmatig zonder logisch te redeneren. Het is alsof je je buiten je eigen lichaam bevindt en ineens een slaaf bent geworden van de buitenwereld. Je hebt geen controle meer over je eigen leven en je bent afhankelijk geworden van hetgeen je verslaafd aan bent.
• Je ervaart veel pijn wanneer datgene waar je verslaafd aan bent niet bij je in de buurt is: je krijgt in je lichaam als het ware last van bepaalde ontwenningsverschijnselen. En dit komt allemaal doordat hetgeen je verslaafd aan bent niet binnen handbereik is.
• Je houdt deze obsessieve band in stand, ook al weet je dat het je kwaad doet: als je weet dat deze band jou pijn bezorgt en je toch vrijwillig in dezelfde situatie blijft hangen, zonder op zoek te gaan naar de kracht om ervan weg te lopen, dan ben je geobsedeerd en denk je dat er geen enkele andere manier bestaat om je leven te leiden… Je hebt het mis door te denken dat je leven slechter zal worden door weg te lopen van deze situatie. In werkelijkheid zorgt je verslaving ervoor dat je niet in staat bent in te zien wat het leven je eigenlijk allemaal te bieden heeft. Je bent geblinddoekt en bent je zicht verloren.

Leer los te laten

Om emotioneel te kunnen groeien en jezelf een sterkere, vrijere en onafhankelijke persoon te voelen, moet je de filosofie van losmaking beoefenen. Dit betekent niet dat je alles wat je leuk vindt of waar je plezier aan beleeft uit je leven moet bannen. Het betekent gewoon dat je datgene waar je geobsedeerd door bent moet verbannen, of datgene wat je denkt nodig te hebben om gelukkig te zijn en naar behoren te functioneren.

Het gaat er niet om dat je een slaaf bent van iets of iemand. Het gaat erom dat je je eigen heerser bent, de baas over je eigen leven. Om dit te kunnen bereiken is het belangrijk om de volgende stappen op te volgen:

• Verander de woorden ‘nodig hebben’ in ‘willen’.
• Wees je ervan bewust dat niets of niemand ons bezit is en dat daardoor ook niets of niemand ons toebehoort. We kunnen alleen genieten van hetgeen we op het huidige moment hebben.
• Wees gepassioneerd en raak opgewonden zonder eronder te lijden, omdat je het eigenlijk niet echt ‘nodig hebt’.
• Beoefen elke dag losmaking: doe dingen die je bijna niet gebruikt weg, verbreek het contact met mensen die jou kwaad doen… wees dapper!

En onthoud… soms brengt vasthouden veel meer schade toe dan loslaten!