Telekinese: pseudowetenschap of paranormaal begaafd?

Iedereen herinnert zich nog wel hoe Luke Skywalker met zijn geest objecten probeerde te verplaatsen. Heb je je ooit afgevraagd of daar een kern van waarheid in zit? Kan iemand echt telekinetische gaven hebben?

Telekinese, of psychokinese, verwijst naar het vermogen om fysieke objecten met de geest te beïnvloeden, te veranderen of te verplaatsen. Is het pure sciencefiction? Pseudowetenschap en bijgeloof, zoals de populaire Carl Sagan zei? Het antwoord is waarschijnlijk ja.

Als je aan telekinese denkt, denk je waarschijnlijk aan scènes van Jedi’s uit Star Wars, Carrie White uit de Stephen King-roman of Eleven uit Stranger Things. Nogmaals, pure fictie. Er is echter nieuwe informatie die je perceptie hierover kan veranderen.

Met de ontwikkeling van zogenaamde ‘neurotechnologieën’, zoals Neuralink, beweren innovators zoals Elon Musk dat mensen op het punt staan om te communiceren met elektronische apparaten via de geest…en een interface. Zoals Arthur C. Clark ooit zei: “magie is gewoon wetenschap die we nog niet begrijpen.”

Telekinese – wat weten we tot nu toe?

Het woord telekinese werd in 1914 bedacht, maar het duurde tot 1934 voordat parapsycholoog J. B. Rhine experimenteel onderzoek naar het fenomeen begon te doen. Tot nu toe heeft echter niemand kunnen aantonen dat mensen in staat zijn om externe gebeurtenissen of objecten mentaal te beïnvloeden zonder fysieke kracht uit te oefenen.

Ondanks het gebrek aan bewijs, is er nog steeds veel belangstelling voor het fenomeen. Het hoogtepunt van het onderzoek naar dit onderwerp vond plaats tijdens de Koude Oorlog.

In de jaren tachtig vroeg het Amerikaanse legeronderzoeksinstituut de National Academies of Sciences, Engineering and Medicine om een van de meest vooraanstaande onderzoeken naar telekinese uit te voeren. De resultaten van het onderzoek komen overeen met wat experts tegenwoordig over het onderwerp zeggen. Laten we ze eens analyseren.

Waarom is dit fenomeen onmogelijk?

De Britse natuurkundige John G. Taylor is waarschijnlijk de belangrijkste onderzoeker op het gebied van telekinese. Volgens Taylor zou geen enkel fysiek mechanisme psychokinese mogelijk maken. Hieronder leggen we uit waarom.

Het merkwaardige geval van Nina Kulagina

Nina Kulagina was het onderwerp van veel interesse en intriges voor wetenschappers die telekinese bestudeerden. Ze werd in 1926 in Rusland geboren en trad op 14-jarige leeftijd toe tot het Rode Leger.

In de Tweede Wereldoorlog maakte ze deel uit van het tankregiment. Het was echter pas na de oorlog dat ze vaardigheden begon te vertonen die buiten het normale bereik van een huisvrouw lagen.

Kulagina kon objecten verplaatsen zonder ze aan te raken. Toen dit eenmaal bekend werd, onderwierp een groep Sovjet-experts haar aan een spervuur van tests en experimenten.

Een van de meest bekende gevallen uit het tijdperk van de Koude Oorlog komt hier vandaan. Je kunt bijvoorbeeld nog steeds zwart-witopnames zien van Kulagina die eidooiers van eiwit scheidt en lucifers beweegt met haar geest.

Volgens Kulagina waren haar krachten intenser als ze boos was. Na deze vertoningen klaagde ze ook over uitputting, rugpijn en oogpijn. Uiteindelijk beweerde Kulagina dat ze haar vaardigheden door onweer was verloren. Ze zei namelijk dat de elektrische verschijnselen van het weer dit schijnbaar buitengewone vermogen beïnvloeden.

Dus, had Nina Kulagina eigenlijk wel telekinetische krachten? Tegenwoordig geloven de meeste experts dat het verhaal slechts Sovjetpropaganda was.

Kan telekinese in de toekomst nog steeds mogelijk zijn?

Degenen die beweren dat telekinese nog maar net komt kijken, hebben veel tegenstanders. Dit is logisch, gezien het feit onderzoekers decennia lang hebben besteed om aan te tonen dat het concept alles wat we weten over natuurkunde uitdaagt en dat het onmogelijk lijkt.

Zoals we eerder al zeiden, onthulde Elon Musk onlangs Neuralink, een bedrijf dat technologie ontwikkelt die bruggen zou slaan tussen de hersenen en machines. Maar wat is het doel? Het eerste is het behandelen van ziekten zoals blindheid, bewegingsproblemen en neurogeneratieve ziekten.

Het tweede doel is om grenzen te verleggen van wat we als vanzelfsprekend beschouwen. Misschien ontwerpen ze een auto die je met je hersenen kunt rijden. Die vorm van telepathie wordt mogelijk gemaakt door kleine interfaces die communicatie tussen jou en de computer van de auto mogelijk maken.

Het lijkt alsof technologie de ontbrekende schakel is om voorheen onmogelijke dingen binnen handbereik te brengen. We zullen zien wat de komende jaren nog gaan brengen.