Springen van de ene relatie naar de andere
Van de ene relatie naar de andere springen is een gangbare praktijk. Toch zijn de meeste psychologen het erover eens dat het nooit een goed idee is, hoewel er, zoals bij alles wat met mens te maken heeft, altijd uitzonderingen zijn. Het is echter meestal een gedrag dat spreekt van moeilijkheden met zichzelf, afhankelijkheden en verlangens om te ontsnappen.
Het is waar dat onze tijdswaarden en referenties tegenwoordig veel veranderlijker zijn dan vroeger. Onze omstandigheden kunnen inderdaad in een enorm tempo veranderen en ook het begrip tijd is getransformeerd. Toch is het problematisch om van de ene relatie naar de andere te springen.
Soms kan het natuurlijk en op een gezonde manier gebeuren, maar als het een gewoonte wordt, is het een goed idee om erachter te komen waarom.
“ Een man die niet door de hel van zijn passies is gegaan, heeft ze nooit overwonnen .”
Springen van de ene relatie naar de andere
Niemand wil vallen. Als je een zinvolle relatie hebt, veroorzaakt het verbreken altijd een zekere mate van pijn. Als dat niet het geval is, betekent dit waarschijnlijk dat het geen significante relatie was.
We leven in een tijd waarin het bijna ‘verplicht’ is om gelukkig te zijn en het verdriet dat volgt op een breuk is een proces dat veel mensen weigeren te doorlopen. In feite wordt aangenomen dat het het beste is om snel en efficiënt een ‘vervanger’ voor de ex-partner te vinden. Omdat er een leemte is die moet worden opgevuld.
Veel mensen beweren deze uitwisseling met succes te hebben gedaan. Er is niets bijzonders aan. In feite zien ze, bewust of onbewust, een potentiële partner in bijna iedereen die ze ontmoeten.
Het is ook gebruikelijk dat de nieuwe relatie in het begin helder schijnt. Misschien hield de vorige partner bijvoorbeeld niet van reizen, maar de nieuwe wel. Sterker nog, in een maand tijd hebben ze al twee reizen samen gemaakt. Waarom gebeurt dit?
De onbewuste schakels
Wanneer je een belangrijke relatie verlaat, komen je hart en je onbewuste (Spaanse link) er niet altijd achter. Dat komt omdat ze hun eigen ritmes en processen hebben. Je kunt niet van de ene op de andere dag veranderen. Je verandert je plannen, je dromen en je gedeelde verwachtingen niet zoals het veranderen van je kleding.
Misschien probeer je, zonder het te beseffen, of slechts gedeeltelijk te beseffen, de volgende pagina van het verhaal dat je had met je ex te schrijven. In feite probeer je de naam van de hoofdpersoon te veranderen voor een serie met hetzelfde script.
Bovendien wil je soms, maar zonder succes, doorgaan met hetzelfde plot. Je probeert van je nieuwe relatie een nieuwe aflevering uit dezelfde roman te maken.
Dit is echter de verkeerde weg. Het lukt je misschien om de situatie een tijdje te verlengen, maar uiteindelijk zul je hoogstwaarschijnlijk de relatie met je onbewuste verwachtingen en gevoelens boycotten.
Plots zul je merken dat je jaloers bent omdat je ex je heeft bedrogen. Of misschien lijkt iemand je buitengewoon aantrekkelijk omdat ze totaal anders zijn dan je ex. Het punt dat we hier maken, is dat je vorige relatie uiteindelijk je belangrijkste referentiepunt in je leven wordt.
Angstige gehechtheid
Onderzoek (Engelse link) heeft uitgewezen dat hechtingsstijlen nauw verbonden zijn met volwassen romantische relaties. Zo ervaren mensen die last hebben van angstige gehechtheid vaak emotionele afhankelijkheid. Dit vertaalt zich in de behoefte om altijd bij iemand te zijn omdat ze een sterke angst hebben voor verlating en eenzaamheid.
De relaties van deze mensen hebben echter de neiging om te mislukken. Bovendien zoeken ze na een breuk onmiddellijk een andere relatie om hun pijn en angst te verlichten.
Desalniettemin is het belangrijk om in gedachten te houden dat de hechtingsstijl van kinds af aan wordt gesmeed, in de interactie met onze belangrijkste figuren van genegenheid. Sterker nog, ze bepalen onze manier van omgaan met anderen naarmate we groeien.
Gelukkig kunnen we onze relatiepatronen altijd aanpassen. Hiervoor zal altijd psychotherapie het meest effectieve hulpmiddel zijn.
Leef door de pijn
Niemand wil vallen. Vallen hoort echter bij de levenscyclus. Of je het nu leuk vindt of niet, liefhebben betekent altijd omgaan met een zekere mate van ongeluk. Dit wordt meer voelbaar op het moment van scheiding. Het is de prijs van liefhebben. Zelfs als je probeert te vertrekken zonder de rekening te betalen, zal die schuld zich aan je hechten en met je meegaan, wachtend om te worden betaald.
Als je van de ene relatie naar de andere springt, kom je in een keten van teleurstellingen terecht. Misschien voel je je uiteindelijk cynisch en schreeuw je uit alle macht dat liefde niet bestaat. Of misschien voel je je verdoofd en maakt het je niet veel uit of het je gelukkig maakt of niet. Maar hoe dan ook, vroeg of laat zul je je angst voor eenzaamheid moeten beheersen.
Het ergste is dat je relaties die echt de moeite waard waren, verpest door simpelweg je ogen voor ze te sluiten. Inderdaad, het verlangen om verdriet te vermijden, nodigt uit tot bedrog. Je obsessieve behoefte om een partner te hebben, verhindert dat je van elke relatie leert en alles laat stromen wanneer het zou moeten.
De risico’s van het springen van de ene relatie naar de andere
Dit syndroom moet worden uitgeroeid, omdat het je zelfrespect alleen maar verzwakt. Ironisch genoeg proberen mensen die van de ene relatie naar de andere springen in feite hun zelfrespect te beschermen. In werkelijkheid richten ze zichzelf echter nog meer schade aan.
Ze geloven dat een andere relatie al hun verdriet zal verlichten, maar ze denken niet dat als die relatie mislukt, wat zeer waarschijnlijk is, ze uiteindelijk twee keer zullen lijden.
Op de lange termijn wordt hun zelfrespect dubbel beschadigd en zal hun angst om alleen te zijn niet verdwijnen. Als je je in een dergelijke situatie bevindt, moet je gaan werken aan eigenliefde en het ontwikkelen van gezonde relaties.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
García Palza, D. F. (2014). Narración del duelo en la ruptura amorosa. Ajayu Órgano de Difusión Científica del Departamento de Psicología UCBSP, 12(2), 288-307.