Leer anderen te accepteren zoals ze zijn
Ik houd van mensen die anderen accepteren zoals ze zijn, die niet oordelen en bekritiseren. Ik houd van deze mensen, omdat ze hun eigen grenzen kennen en omdat ze weten dat iedereen goede eigenschappen heeft die gevierd zouden moeten worden.
Dit is het enige dat logisch is in deze wereld vol onvolmaaktheden. We verdienen allemaal genegenheid en acceptatie. Door dit te begrijpen en het in de praktijk te brengen, worden we vanzelf betere mensen, niet alleen in de ogen van anderen, maar ook in onze eigen ogen.
Ons vermogen om met de wereld mee te leven heeft veel te maken met de innerlijke dialoog die we in onszelf voeren in relatie tot de mensen om ons heen. Dat wil zeggen: als we in staat zijn om het belang van het gedrag van anderen in te zien en hun positieve eigenschappen te herkennen, dan zal het licht dat we uitstralen onze eigen weg in het leven verlichten.
Probeer mensen niet meer giftig te noemen
Steeds meer mensen hebben er iets op tegen als je het woord ‘giftig’ gebruikt om te verwijzen naar mensen die moeilijk zijn om mee om te gaan. Ook al is dit een makkelijke, duidelijke en universele manier om over te brengen wat je bedoelt, toch is het belangrijk om voorzichtig te zijn in de manier waarop je de mensen om je heen bestempelt.
We zouden ook kunnen stellen dat er geen giftige mensen bestaan, maar slechts mensen die met bepaalde problemen kampen. Deze problemen kunnen soms ook invloed hebben op ons, maar misschien zal iemand een ‘giftig persoon’ noemen er alleen maar voor zorgen dat het nog moeilijker wordt om met deze persoon om te gaan.
De eerste persoon die beïnvloed wordt door het idee van giftige mensen is de persoon die de term gebruikt. Waarom? Omdat wij zelf, een familielid, een ouder, een kind of een vriend wel de ‘giftige persoon’ zouden kunnen zijn. Bovendien is het zo dat wanneer je giftige mensen afwijst, je ze niet accepteert zoals ze zijn.
Of beter gezegd: de giftig/niet-giftige dualiteit kan gevaarlijk zijn, omdat hiermee gezegd wordt dat sommige mensen slecht zijn en dat de rest een slachtoffer is. Dit weerhoudt ons ervan om op een verantwoordelijke, standvastige en meedogende manier met deze mensen om te gaan. Het zorgt ervoor dat we doelloos en krankzinnig in de rondte blijven rennen. Waardoor we voortdurend tegen dezelfde emotionele muren op zullen rennen, muren die we eigenlijk juist proberen te vermijden.
We hebben allemaal problemen en donkere kanten; we zijn allemaal mensen
Mensen zijn niet ofwel acceptabel, ofwel onacceptabel. We zijn allemaal slechts mensen, in al onze glorie en complexiteit. We zijn allemaal acceptabel in de zin dat we er allemaal naar streven om succes te behalen in plaats van de tekortkomingen van anderen te stigmatiseren.
In plaats van anderen op hun fouten te wijzen of bij onszelf alleen maar onze fouten te zien, zouden we misschien moeten proberen om hun problemen te herkennen en begrijpen en aan de hand van dit begrip te handelen.
Mensen die anderen accepteren zoals ze zijn, zijn tenslotte goed in staat om mensen te zien, met ze mee te leven en een helpende hand te bieden in plaats van in de slachtofferrol te treden en een agressieve of defensieve houding aan te nemen.
We weten allemaal hoe het is om afgunst te voelen en we weten allemaal hoe destructief dit gevoel kan zijn. Hebben we onszelf niet allemaal weleens met een ander vergeleken of een bepaalde vorm van blijdschap of genoegdoening gevoeld wanneer iemand anders een fout maakte?
Het is menselijk om soms dit soort gevoelens te ervaren en het is ook menselijk om soms tegen je eigen waarden in te gaan. Sommige mensen worden krankzinnig jaloers, wat uiteindelijk veel pijn kan veroorzaken. En als medemensen kunnen wij hen helpen om deze jaloezie te overwinnen.
Natuurlijk zijn we niet allemaal voortdurend afgunstig en erop uit om anderen te manipuleren en bedriegen. Maar we veranderen wel allemaal van tijd tot tijd in deze verschrikkelijke ‘giftige mensen’. We bekritiseren onszelf en anderen allemaal, we zijn allemaal weleens egoïstisch en we treden allemaal weleens in de slachtofferrol.
We houden niet van mensen die anderen niet helpen of accepteren. Wanneer we echter niet van dit soort mensen houden, veranderen we eigenlijk zelf in hetgeen we afkeuren (hoe ironisch!).
Bescherm jezelf als dit nodig is, maar ren niet vanuit angst zo hard als je kan de andere kant op wanneer je iemand tegen het lijf loopt die problemen heeft of die jou zijn minder positieve kanten laat zien. Accepteer deze persoon zoals hij is en probeer hem te helpen zijn problemen en pijn zonder kritiek of oordeel op te lossen.
Doe je dit namelijk niet, dan wordt je zelf de persoon voor wie je zo hard wegrent. Onthoud dat we allemaal een mate van duisternis in ons hebben. Als je bereid bent dit te accepteren, dan zal deze duisternis grotendeels verdwijnen. Dan, en alleen dan, zul je in staat zijn om de schoonheid van iedereen om je heen te waarderen.