Kinderen hebben emotionele expressie nodig

Volwassenen troosten kinderen die van streek zijn vaak met uitdrukkingen als: “niet huilen,” “grote kinderen zijn sterk” of “je moet dapper zijn”. Het lijkt of het werkt bij bepaalde kinderen, tenminste voor even. Het kan er echter toe lijden dat kinderen leren hun gevoelens voor zichzelf te houden. Dit heeft gevolgen voor de psychologische en sociale ontwikkeling van kinderen, want zij hebben emotionele expressie nodig.

Het negeren of ontkennen van de gevoelens van kinderen is gevaarlijk. Daarom is het een goed idee om dit niet te doen als je wil dat ze over een goede emotionele gezondheid beschikken. Het kan er ook invloed hebben op hun relaties met andere mensen.

Alleen het feit dat ze klein zijn wil niet zeggen dat hun gedachten en emoties niet belangrijk zijn. Het tegenovergestelde is zelfs waar.

De waarheid is dat hun wereld net zo belangrijk is als die van ons, net als hun gevoelens en ideeën. Onze taak is om hen zo hoed mogelijk te ondersteunen als zij zichzelf leren kennen.

Laten we eens verder kijken naar de prachtige taak van het leren van emotionele expressie aan kinderen, en het begrijpen van hun gevoelens.

Het gevaar van de onderdrukken van de emotionele expressie van kinderen

Woede, verdriet of irritatie zijn natuurlijke reacties van kinderen op verschillende situaties. Het kan zijn dat ze niet begrijpen wat er gebeurt of omdat ze niet kregen wat ze wilden. Misschien is het gewoon een driftbui. Wat de reden ook is, deze emoties hebben een boodschap die meer zegt dan gewoon “ik ben van streek.” Onze taak is het begrijpen van die boodschap.

Het eerste dat we moeten doen is het interpreteren van de tranen of de woede van het kind en erachter komen wat er aan de hand is. Als we in plaats daarvan de emoties afwijzen en er geen aandacht aan besteden, dragen we bij aan de negatieve emoties. Daarbij wijzen we ook hun identiteit af. We eisen gedrag dat ons goed uitkomt maar gebaseerd is op angst en emotionele afwijzing.

Als we de emoties van kinderen onderdrukken, leren ze als volwassenen niet om hun emoties te beheren. Dat geldt zowel voor henzelf als voor de relaties met anderen, en zal hun welzijn negatief beïnvloeden. Het limiteert ook de ontwikkeling van hun emotionele intelligentie. Zoals psycholoog Daniel Goleman zegt, zelfkennis en kennis van de eigen gevoelens is de pilaar van emotionele gezondheid. Het is de basis van de persoonlijke groei.

De emotionele expressie van kinderen

We hebben maar weinig ervaring met het leren van kinderen om zichzelf en hun emoties uit te drukken. Dat geldt vooral als we het hebben over negatieve emoties zoals woede, irritatie of verdriet. We denken zelfs dat kinderen die deze emoties uitdrukken onbeleefd, slecht opgevoed of agressief zijn.

Als we ze niet leren om verbinding te maken met hun emotionele zelf, zullen ze nooit leren zichzelf te begrijpen. Het resultaat is dat ze hun gevoelens nooit leren beheren.

Als we emotioneel intelligente en gezonde kinderen willen opvoeden moeten we hen emotionele zelfexpressie leren. Als we dit niet doen zullen ze steeds meer van streek raken, totdat ze zich op een andere manier gaan uitdrukken. Ze worden gevangenen van van hun emoties.

Het uitdrukken van irritatie of verdriet biedt opluchting en genezing. Het helpt ons ook vooruit te gaan en onszelf te begrijpen. Dat is waarom het zo belangrijk is. Als je kinderen een goede emotionele expressie leert van een jonge leeftijd worden ze emotioneel gezonde volwassenen. Het investeren in een emotionele opvoeding voor de kleintjes is een investering in de toekomst van volwassenen. Dit moeten we niet vergeten.

Hoe kunnen we kinderen leren hun emoties uit te drukken?

Er zijn veel manieren voor kinderen om uit te drukken hoe ze zich voelen, en hun negatieve energie te kanaliseren. Dit gaat van tranen tot het proces van het stap voor stap leren identificeren van hun emoties.

Het belangrijkste is om ervan bewust te zijn dat dit een noodzakelijk proces is voor hen. Reageer nooit met woede, kritiek of bedreigingen. We moeten de controle nooit verliezen. We moeten hen tijdens die momenten steunen, omdat ze hun eigen problemen nog niet kunnen oplossen. Dat geldt vooral voor de eerste levensjaren. Kinderen hebben een rustige omgeving nodig, zonder mensen die hun woede voeden.

Onze houding met kinderen moet ontstaan vanuit een plaats van liefde, luisteren en empathie. Op die manier kunnen we hen leren erachter te komen wat de oorzaak is van hun emoties, en hoe ze die kunnen uiten. Dit proces zal hen ook helpen met de vaardigheid hun emoties te beheren.

Iets om te vermijden is het proberen te redeneren met een kind dat boos of overrompeld is. We kunnen voorstellen dat ze uitdrukken hoe ze zich voelen, maar het loont zich vaak om een paar minuten te wachten tot ze gekalmeerd zijn.

Dat is het beste moment voor een goed gesprek. We kunnen ze aanmoedigen om uit te drukken wat ze voelen. Het is ook belangrijk dat we ze leren begrijpen dat ze zich op de juiste manier gedragen als ze zich uitdrukken. Het is belangrijk dat ze niemand kwetsen of pijn doen.

De stoplichttechniek

Een populaire techniek om kinderen emotionele expressie te leren is de stoplichttechniek. Het doel is om kinderen te leren om hun emoties en gedrag te koppelen aan de kleuren van een stoplicht. Om dit te doen tekenen we een stoplicht en leggen we het volgende uit:

• Rood licht: We associëren deze kleur met stoppen. Dus als je je boos of nerveus voelt, of je wilt schreeuwen of vechten, denk er dan aan dat het licht op rood gaat en je moet stoppen. Het is alsof je de bestuurder van een auto bent en je moet stoppen voor een verkeerslicht. De boodschap is dat je stopt, kalmeert, en nadenkt.
• Geel licht: Deze kleur betekent dat je moet stoppen en nadenken over wat het probleem is, en wat je voelt. Bij een geel licht stoppen de bestuurders, kijken om zich heen, en gaan op zoek naar oplossingen om weer verder te gaan. In dit geval is de boodschap dat je nadenkt over oplossingen en gevolgen.
• Groen licht: Deze kleur betekent dat je door mag gaan. Kies de beste oplossing en laat het gebeuren. De boodschap is nu dat je doorgaat en de beste oplossing kiest.

Een andere techniek die vaak werkt met kinderen die van streek zijn is vragen of ze hun woede kunnen tekenen. Praat daarna met ze over alles wat ze nodig hebben. Dan mogen ze de tekening kapot scheuren. Dit is een symbolische manier om hun woede los te laten nadat ze hun boodschap hebben overgebracht.

Ze kunnen ook tot tien tellen, een tijdje alleen doorbrengen of diep ademhalen. Later reflecteer je samen over waarom ze zich zo voelden. Praat over hoe ze hun gevoelens kunnen kanaliseren en hun problemen kunnen oplossen. Dat laatste deel zal hun bewustzijn en emotionele expressie aanmoedigen.

Zoals we kunnen zien kunnen kinderen negatieve emoties uitdrukken. Vaak weten ze echter niet goed hoe ze dit moeten doen. Onze taak is om ze te helpen zich uit te drukken met een positieve emotionele opvoeding, gebaseerd op begrip en liefde.