Kinderen gebruiken om een echtgenoot te manipuleren

Sommige mensen met kinderen hebben problemen en lossen deze op binnen het raamwerk van die relatie, maar anderen denken dat het gebruik ervan een eerlijk spel is. In feite is het gebruikelijk dat een van hen, of allebei, de confrontatie externaliseert en hun nakomelingen gebruikt als middel om de ander onder controle te houden.

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Gema Sánchez Cuevas.

Laatste update: 30 november, 2023

Helaas is het gebruiken van kinderen om een echtgenoot te manipuleren een veelvoorkomende praktijk tijdens huwelijksconflicten, zelfs als deze niets te maken hebben met de problemen van hun ouders. Het eerste wat je moet weten is dat dit een vorm van misbruik is.

Soms is de wrok tussen ouders sterker dan de liefde en verantwoordelijkheid die ze geacht worden uit te stralen naar hun kinderen. Daarom gebruiken ze uiteindelijk hun kroost om hun echtgenoot te manipuleren, ondanks de ernstige schade die dit kan veroorzaken.

Meestal zijn deze pogingen een manier om hen als bondgenoten te krijgen om de echtgenoot te kwetsen of alleen om hun eigen belangen te bevorderen. Ouders moeten zich ervan bewust zijn dat dit een vorm van geweld tegen hun kinderen is.

Je kinderen gebruiken om je echtgenoot te manipuleren heeft zelfs negatieve gevolgen voor de psychologische ontwikkeling van kinderen. Vaak zullen deze kinderen hun leven lang met de gevolgen van dit soort situaties moeten omgaan (Engelse link).

Kinderen gebruiken om een echtgenoot te manipuleren

Er zijn veel manieren om kinderen te gebruiken om een echtgenoot te manipuleren. Soms zijn ze subtiel, terwijl andere expliciet zijn.

Veel psychologen, professoren en auteurs definiëren deze ouders als “vervreemdend.” Op basis van verschillende onderzoeken (Spaanse link) wijzen ze erop dat verschillende gedragingen typerend zijn voor dit type ouder. De meest voorkomende zijn:

• Weigeren om informatie over de kinderen te geven.
• De andere ouder devalueren en beledigen waar de kinderen bij zijn.
• Beslissingen nemen over de kleintjes zonder overleg met de andere ouder.
• De school betrekken bij gezinsproblemen.
• Voorkomen dat de kinderen met de andere ouder praten of hem zien.
• Familieleden of vrienden betrekken bij een campagne om de andere ouder in diskrediet te brengen.
• Kinderen bedreigen als ze een gunstige houding hebben ten opzichte van de andere ouder.
• Bijdragen of geschenken van de andere ouder devalueren.
• Het kind gebruiken om boodschappen naar de andere ouder te sturen.
• Het kind slachtofferen zodat het zich tegen de andere ouder keert.

In het algemeen gaat het om het beperken van de mogelijkheden van een kind om een gezonde relatie met de andere ouder op te bouwen. Het gaat ook om het bereiken van individuele doelen door gebruik te maken van het effect dat kinderen hebben op een ex-echtgenoot.

De motivaties van manipulatieve ouders

Het is duidelijk dat de intentie om een echtgenoot te manipuleren, vooral via de kinderen, niet ontstaat in de context van een gezonde relatie. Meestal gebeurt dit soort gedrag tijdens een relatiebreuk. Maar iemand kan het ook uitvoeren om een verslechterde relatie in stand te houden.

In het eerste geval heeft de manipulatieve ouder meestal een diepe wrok tegen zijn voormalige echtgenoot. Soms omdat het de ander was die de relatie beëindigde. Ook omdat ze het gevoel hebben dat ze financieel benadeeld zijn en de nieuwe regelingen niet eerlijk zijn. Misschien zijn ze jaloers omdat de ander een nieuwe partner heeft.

Het tweede type persoon denkt meestal dat ze de kinderen gebruiken om de echtgenoot te manipuleren “voor een goed doel.” De situatie is dus complexer. Dit komt omdat de kinderen zich emotioneel verbonden voelen met het gemeenschappelijke doel om de relatie tussen hun ouders niet te laten eindigen.

De gevolgen van het gebruik van kinderen om een echtgenoot te manipuleren

In het eerder genoemde rapport staat wat er gebeurt als een ouder probeert zijn kinderen bij de ander weg te houden. Dat wil zeggen, gevoelens van angst, ontworteling, eenzaamheid en frustratie steken de kop op. In de ernstigste gevallen ontstaan depressieve neigingen, zelfmoordgedachten, woede, impotentie, desoriëntatie en chronische gezondheidsstoornissen.

Bovendien zijn de gevoelens niet zo verschillend als de kinderen niet fysiek van de andere ouder gescheiden zijn en een rol spelen in de crisis. In dit geval kan er echter sprake zijn van een sterk schuldgevoel. Voornamelijk omdat ze denken dat ze de opdracht hebben om te voorkomen dat hun ouders uit elkaar gaan.

Vaak gaan ze haat voelen voor de andere ouder als een uitweg uit het labyrint waarin ze zich bevinden. Dit leidt vaak tot problemen in hun volwassen leven als het gaat om het identificeren en uiten van hun gevoelens. Ook hebben ze de neiging om deze instabiliteit over te dragen op hun eigen toekomstige relaties.