Wanneer een kind wordt beroofd van zijn kindertijd
De kindertijd is de periode waarin een persoon zijn identiteit begint op te bouwen. Elk trauma, elke verwaarlozing of elk misbruik in wat voor vorm dan ook zal enorme gevolgen hebben. Eén van de ergste dingen die een kind kunnen overkomen, is dat hij wordt beroofd van zijn kindertijd.
Er zijn twee situaties die vaak voorkomen. De eerste is het gevoel dat je helemaal geen kindertijd gehad hebt. Het is net alsof je het nooit meegemaakt hebt en onmiddellijk overgestapt bent naar volwassenheid. De tweede situatie heeft te maken met een leegte in jezelf. Iets ontbreekt maar je weet niet precies wat.
“Als de ouders niet aan de wonden uit hun kindertijd werken, dan zullen hun kinderen dezelfde pijnlijke kindertijd ervaren.”
-Anoniem-
Een kind beroofd van zijn kindertijd door gebeurtenissen in de familie
Meestal zijn het de verzorgers of de naaste verwanten. De familie van een kind en wat ze doen, beïnvloedt de kinderen meer dan ze zich ooit kunnen voorstellen. Laten we enkele verhalen uit het echte leven bekijken en het proberen te begrijpen…
Natalia was slechts vijf jaar oud toen haar vader haar vertelde dat niemand van haar hield en dat ze zou eindigen als een prostituee. Haar vader, haar oom en de vriend van haar moeder hadden haar allemaal misbruikt tot ze op de leeftijd van elf jaar één van haar vrienden vertelde dat ze wellicht zwanger was. Dat bracht een proces op gang dat uiteindelijk alles duidelijk maakte wat Natalia was overkomen.
De psycholoog die Natalia behandelde zei “Ik doe dit beroep al vele jaren en zij is de patiënt die het meest geleden heeft onder de gevolgen van misbruik. Ze kon niet spreken en verloor voortdurend de verbinding. Ze praatte of bewoog niet.”
Nu heeft Natalia een normale relatie en kinderen. Toch stort ze in als je haar iets vraagt over haar verleden. Het is een verleden dat nog steeds pijn doet. Haar kindertijd werd haar ontnomen. De daders waren haar eigen familie.
“Ze maakte niet langer een onderscheid tussen genegenheid en seksueel contact. Ze had een heel geseksualiseerd gedrag.”
-de psycholoog van Natalia-
Dit is het verhaal van Patricia, een kind beroofd van haar kindertijd. Ze zag hoe haar vader haar moeder mishandelde tot ze uiteindelijk scheidden. Haar vader kreeg echter de voogdij over Patricia en haar jongere broer. Zij was slechts zes jaar oud en haar broer was vier. Dit zijn haar eigen woorden:
“Hij heeft ooit gedreigd de auto te pletter te rijden terwijl wij erin zaten, hij dreigde altijd dat hij ons in een tehuis zou achterlaten. Dan deed hij net alsof hij iemand opbelde. Hij zei dan tegen mij ‘Pak je koffers, ze komen je halen want dat is de plaats waar ze kinderen brengen die niemand wil.'”
De gevolgen wanneer iemand volwassen is
Deze verhalen zijn hartverscheurend. Helaas zijn er veel meer verhalen: het kind op een jonge leeftijd uithuwelijken, manipulatie, emotioneel misbruik, verwaarlozing, kinderen achterlaten. In al deze gevallen werd het kind beroofd van zijn kindertijd en zullen de gevolgen voor zijn volwassen leven ernstig zijn.
Wanneer iemand zegt dat hij geen kindertijd gehad heeft of dat hij zich nauwelijks dingen herinnert van toen hij jong was, dan mist hij meestal een stevige basis waarop hij zijn identiteit kan bouwen. Misschien kregen ze onstabiele ondersteuning of was de steun er helemaal niet. En de trieste waarheid is dat velen het allemaal met zich zullen meedragen terwijl ze opgroeien.
Wanneer een kind wordt beroofd van zijn kindertijd, dan is emotionele afhankelijkheid in zekere mate vaak het gevolg. Vooral mensen die achterlating ervaren hebben, vertonen deze afhankelijkheid. Anderen ontwikkelen een verscheurende angst voor het andere geslacht. Of ze zijn zoals bij Natalia niet in staat om een onderscheid te maken tussen genegenheid en seksueel contact.
Bij volwassenen die beroofd werden van hun kindertijd zien we bepaalde houdingen. Daartoe behoren emotionele onderdrukking, niet in staat zijn de mensen te benoemen die hen pijn gedaan hebben, en ontkenning.
Om deze emotionele wonden te genezen zijn jaren van hard werken nodig. In de meeste gevallen zal de hulp van een beroepsdeskundige van fundamenteel belang zijn. Het vereist een enorme inspanning om de stukken van een versplinterde, vertrappelde en gehavende kindertijd opnieuw in elkaar te zetten.
“Iedereen heeft enkele pijnlijke wonden die in hun hart begraven liggen. Eigenlijk zijn ze in staat verder te gaan en uiteindelijk zullen ze ongevoelig worden voor pijn.”
-Kim Book Joo-
Wanneer een kind wordt beroofd van zijn kindertijd is dat een heel ernstige misdaad. Volwassenen zijn de daders. Het zijn volwassenen die denken dat kinderen niets onthouden. Ze geloven dat ze met kinderen alles kunnen doen wat ze maar willen. Voor hen zijn kinderen alleen maar voorwerpen om mee te spelen. Ze beseffen niet dat ze echte emotionele schade aanrichten. Het zal gedurende een lange tijd een open wonde blijven. Het zal een litteken zijn dat misschien nooit verdwijnt.
