John B. Watson: biografie van de vader van het behaviorisme
John B. Watson blijft een van de belangrijkste figuren in de hele geschiedenis van de psychologie. Hij wordt zelfs beschouwd als de schepper van het behaviorisme en was een van de beslissende onderzoekers in de studie van de menselijke geest. Hoewel zijn naam niet aan controverse is ontsnapt, zijn zijn bijdragen aan de psychologie onmiskenbaar.
Velen beschouwen het artikel van John B. Watson, Psychology as the Behaviorist Views It, als het fundamentele werk van het behaviorisme. Hij was inderdaad een van de drie grote pijlers van die school. Andere leden waren Ivan Pavlov, vader van klassieke conditionering, en BF Skinner, vader van operante conditionering.
Het was echter John B. Watson die het behaviorisme echt populair maakte. Hoewel Pavlov en Skinner sterkere theoretici waren dan hij, bezat Watson zelfs een beter vermogen om te communiceren. Hij was verantwoordelijk voor de overdracht van het idee van het behaviorisme in de tweede en derde decennia van de twintigste eeuw.
“Mannen zijn gebouwd, niet geboren… Geef me de baby, en ik zal hem laten klimmen en zijn handen gebruiken bij het bouwen van gebouwen van steen of hout… Ik zal er een dief, een schutter of een goede vriend van maken. De mogelijkheden om iemand in elke richting te vormen zijn bijna eindeloos.”
-John B. Watson-
Het leven van John B. Watson
John B. Watson werd geboren in Travellers Rest, South Carolina (Verenigde Staten), op 9 januari 1878. Zijn vader, Pickens Butler Watson, leed aan alcoholisme en verliet het gezin om een nieuwe relatie te beginnen met twee Indiase vrouwen. Zijn moeder, Emma Kesiah Watson, was diep religieus en ongetwijfeld heeft het vertrek van haar man haar overtuigingen gesterkt.
Emma wilde haar zoon opleiden in strikte ascese. Ze verbood hem te roken, drinken en dansen. In feite doopte ze haar zoon John omdat een Baptistenpredikant die ze bewonderde die naam had. Haar hoop was dat haar jonge zoon met dezelfde naam ook de liefde voor het ambt zou erven.
In feite gebeurde het tegenovergestelde. Om te beginnen heeft de kleine John zijn vader nooit vergeven dat hij hem in de steek had gelaten. Hij kreeg zelfs gedragsproblemen na het vertrek van zijn vader, tot het punt waarop hij werd gearresteerd.
Aan de andere kant wekten de strenge beperkingen die zijn moeder oplegde alleen maar een sterke afkeer op van alles wat ook maar enigszins religieus klonk. In zijn volwassen leven werd hij inderdaad een atheïst.
Beroepsopleiding
John B. Watson studeerde eerst aan de Furman University en behaalde zijn BA op 21-jarige leeftijd. Later deed hij zijn postdoctorale graad aan de Universiteit van Chicago, waar hij een interessant onderzoek begon naar de leerprocessen van de witte rat (Engelse link). In feite ging zijn proefschrift, dat hij op 25-jarige leeftijd presenteerde, over dit onderwerp.
Watson werd de jongste student die een Ph.D. had van de Universiteit van Chicago. De afdelingshoofden waren onder de indruk van zijn studie en besloten hem aan te nemen als universitair docent. Na vier jaar ging hij werken aan de Johns Hopkins University. Sterker nog, meer toevallig dan verdienste, werd hij uiteindelijk de redacteur van de prestigieuze Psychological Review.
In dat tijdschrift publiceerde hij in 1913 het grondbeginsel van het behaviorisme. Een jaar later werd hij benoemd tot voorzitter van de American Psychological Association (APA). Echter, na een schandaal over een clandestiene romance, verliet John B. Watson de academie en ging in de publiciteit. Desalniettemin worden bijna al zijn werken beschouwd als echte klassiekers op het gebied van psychologie.
Een leven vol schandalen
Het leven van John B. Watson, dat op 25 september 1958 in New York eindigde, was omgeven door schandalen. Hij trouwde met Mary Ickes voordat hij promoveerde. Ze kregen twee kinderen die ze John en Mary noemden, naar zichzelf.
Later in haar leven probeerde zijn dochter Mary, zelfmoord te plegen. Op haar beurt leed haar dochter Mariette, aan psychische stoornissen. Ze schreef ze toe aan het feit dat ze was opgevoed volgens de richtlijnen van haar grootvader.
Toen Watson bij John Hopkins ging werken, begon hij een affaire met een assistente genaamd Rosalie Rayner. Met haar voerde hij het beroemde en controversiële kleine Albert-experiment uit.
Zijn vrouw ontdekte echter correspondentie van de psycholoog aan zijn geliefde en maakte deze openbaar. Daarom vroeg de universiteit Watson om te vertrekken. Hierna scheidde hij en trouwde met zijn assistente. Voor een deel herhaalde hij het levensverhaal van zijn vader.
Met Rosalie had hij twee andere kinderen, die hij volgens de principes van het behaviorisme opvoedde. Toen ze in 1935 stierf, trok John B. Watson zich terug op een boerderij in Connecticut en wijdde hij zich aan veldwerk. Daar bracht hij zijn laatste jaren door. Een van de zonen uit zijn tweede huwelijk, William, werd psychiater en pleegde later in 1963 zelfmoord.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Ribes, E. (1995). John B. Watson: el conductismo y la fundación de una Psicología científica. Acta comportamentalia: revista latina de análisis del comportamiento, 3(3).
