Internetgamingstoornis: waar gaat het eigenlijk over?

We zien de laatste tijd dat mensen een behandeling vragen voor tieners die problemen hebben met internetgebruik. De reden is dat het niet ongebruikelijk is om jonge mensen te zien die leiden aan stoornissen zoals de internetgamingstoornis.

Jonge mensen gebruiken het internet namelijk om door middel van verschillende toestellen toegang te krijgen door allerlei soorten informatie. Wanneer ze op het web surfen, dan is hun voornaamste doel nieuwe vrienden maken, plezier hebben of leren.

De laatste paar jaren hebben meerdere onderzoeken echter aangetoond dat ongepast of buitensporig internetgebruik negatieve gevolgen kan hebben. De gevolgen beïnvloeden het dagelijks leven van de persoon of van zijn familie. Ze hebben ook een impact op andere interpersoonlijke relaties of op hun emotionele stabiliteit.

Is een internetgamingstoornis echt?

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) stelt dat een internetverslaving op zich niet als een geestelijke stoornis geklasseerd kan worden. Het vermeldt echter wel het bestaan van een internetgamingstoornis. (American Psychiatric Association, 2013)

Dit heeft aanleiding gegeven tot verschillende studies. Dankzij deze onderzoeken is er dus voldoende bewijs om te bevestigen dat een buitensporig gebruik van videogames ergere of even negatieve gevolgen kan hebben als die van elke andere bekende verslaving.

Diagnostische criteria

We geven je hier een overzicht van de diagnostische criteria. Deze kenmerken zijn volgens de DSM-5 vereist om iemand te kunnen diagnosticeren met een internetgamingstoornis.

We omschrijven deze stoornis als volgt: herhaaldelijk spelletjes gebruiken op basis van het internet, vaak met andere spelers en dat leidt tot problemen die klinisch aanzienlijk zijn. Vijf (of meer) van de volgende criteria moeten zich in de loop van 12 maanden voordoen.

1. Zich vooral bezig houden met internetgaming

Het individu denkt dan aan een vorige activiteit gamen of kijkt al uit naar het volgende spel. Internetgaming wordt ook de overheersende activiteit van het dagelijks leven. Opmerking: Deze stoornis verschilt van internetgokken, wat een variant is van een gokverslaving.

2. Ontwenningsverschijnselen wanneer het internetgamen hen afgenomen wordt

Typische symptomen zijn prikkelbaarheid, angstgevoelens of verdriet. Er is echter geen sprake van lichamelijke tekenen zoals bij farmacologische ontwenning.

3. Tolerantie

De behoefte bestaat om steeds meer tijd te besteden aan gamen op het internet.

4. Mislukte pogingen om het onder controle te houden

De persoon slaagt er niet in om de deelname aan games op het internet te beheersen.

5. Verlies van interesse in vroegere hobby’s en amusement

Dit is het resultaat van het internetgaming. Tegelijkertijd is gamen ook de enige vorm van vermaak.

6. Aanhoudend buitensporig gamen op het internet

Ondanks dat iemand op de hoogte is van de psychosociale problemen, blijft hij of zij gamen op het internet.

7. Bedrog

De persoon heeft tegen familieleden, therapeuten of andere gelogen omtrent hoe vaak hij games op het internet speelt.

8. Internetgaming als ontsnapping

Het individu gebruikt het gamen op het internet om te ontsnappen aan een negatieve gemoedsgesteldheid of het te verlichten (dat kunnen bijvoorbeeld gevoelens van hulpeloosheid, een schuldgevoel of angstgevoelens zijn).

9.  Relaties of kansen verliezen

De persoon heeft een belangrijke relatie, een baan of kansen op vlak van opleiding in gevaar gebracht of is die kwijtgeraakt als gevolg van de deelname aan games op het internet.

Deze stoornis omvat alleen internetgames die niets te maken hebben met gokken. Bovendien behoort het gebruik van het internet om activiteiten uit te voeren die in een zaak of in een beroep vereist zijn, niet tot deze stoornis.

Het is ook niet de bedoeling om andere recreatieve of sociale toepassingen van het internet als onderdeel van deze stoornis te beschouwen.

De internetgamingstoornis lijkt op een verslaving

Het kenmerk van een internetgamingstoornis is het buitensporige en langdurig spelen van games op het internet. Dit leidt tot een reeks cognitieve en gedragsmatige symptomen.

Voorbeelden zijn een voortschrijdend verlies aan controle over het gamen, tolerantie en ontwenningssymptomen. Ze lijken dus op de symptomen van een stoornissen als gevolg van middelengebruik.

Net als in stoornissen die te maken hebben met middelengebruik blijven mensen met een internetgamingstoornis achter een computer zitten. Ze blijven dus online games spelen, ook al zijn ze zich ervan bewust dat ze andere belangrijke activiteiten verwaarlozen.

Meestal brengen ze ongeveer 8 tot 10 uren per dag en minstens 30 uren per week door met deze activiteit. Als ze een beperking opgelegd krijgen op het gebruik van een computer of op het spelen van games op het internet, dan worden ze onrustig en boos. De ernst van deze verslaving kan er zelfs voor zorgen dat nauwelijks eten of slapen.

Sociale games die het dagelijks leven verstoren

Er is nog een ander symptoom die de mensen met een internetgamingstoornis vertonen. Ze negeren hun normale verplichtingen zoals het schoolwerk of hun taken in het gezin.

Het fundamentele kenmerk van deze stoornis is een aanhoudende en terugkerende deelname aan games op het internet en dit gedurende vele uren na elkaar en meestal in groep.

De bedoeling van deze games zijn wedstrijden tussen groepen of tussen verschillende spelers (die zich vaak in verschillende delen van de wereld bevinden). Ze nemen deel aan ingewikkelde en gestructureerde activiteiten waarbij sociale interactie nodig is.

De motivatie achter internetgaming

Bij deze stoornis lijkt de teamgeest een motiverende sleutel te zijn. Mensen met deze stoornis bieden automatisch weerstand wanneer andere mensen proberen om hen weer op hun schooltaken of persoonlijke activiteiten te richten. Op die manier wijst het individu de persoonlijke, familiale of beroepsmatige bezigheden af.

Anderzijds zeggen de betrokkenen vaak dat ze de computer meer gebruiken om “verveling te vermijden” dan om te communiceren of informatie op te zoeken.

Bij sommige onderzochte mensen stelden de onderzoekers een activering van de hersenen vast. Die werd uitgelokt door een blootstelling aan de games op het internet. De activering deed zich in specifieke hersengebieden voor die zich niet alleen beperkten tot het beloningssysteem.

Een onderzoek in China zorgde voor de beschrijving van de criteria die verbonden zijn met deze aandoening. De optimale criteria en de drempelwaarde om de diagnose te stellen moet nog steeds op een empirische manier bepaald worden. We bevelen je dus aan om niet te zwaar te tillen aan de informatie in dit artikel.

Als je denkt dat je een internetgamingstoornis hebt, dan kan je best professionele hulp zoeken. Aarzel dus niet om een psycholoog te raadplegen. Ze zullen je immers kunnen helpen om deze verslaving te overwinnen en de invloed op je leven te verminderen.