Hoe je je kinderen met positieve discipline kunt opvoeden
Heb je je ooit afgevraagd of er een manier is om je kinderen op te voeden die je zelf leuk zou vinden? Of, als je op de een of andere manier zou kunnen begrijpen wat er achter het slechte gedrag van je kind zit en het op een voor jullie beiden constructieve manier zou kunnen begrijpen? Twee van de opties die je zou kunnen kiezen zijn respectvol opvoeden en positieve discipline. Ze houden in dat je opvoedt met wederzijds respect en samenwerking.
Door de hele geschiedenis heen zijn opvoedingsmethoden geworteld in het gebruik van bestraffende disciplines. Deze zijn altijd gebaseerd geweest op straffen, iets wat negatieve effecten heeft. Bij het zoeken naar alternatieven gaan ouders echter vaak naar het andere uiterste en geven het kind een overdreven toegeeflijkheid.
Als een effectief alternatief voor deze twee opvoedingsmodellen is respectvol opvoeden ontstaan. Dit is gebaseerd op de samenwerking tussen ouders en kinderen. Het is gebaseerd op respect, waarbij het kind betrokken wordt bij verantwoordelijkheid en autonomie, genegenheid, empathie en vrijheid van handelen.
Vanuit het gezichtspunt van dit nieuwe paradigma, zoals in het model van positieve discipline, zijn er geen goede of slechte kinderen, maar gewoon goed en slecht gedrag. Daarom betekent het dat we onze ideeën veranderen om onze kinderen met liefde en respect op te voeden.
Respectvol opvoeden
Respectvol opvoeden (Spaanse link) is een ethische positie in het leven die verder gaat dan zorgen en opvoeden. In feite is het een manier van leven en met respect omgaan met anderen. Als we onze kinderen willen opvoeden tot respectvolle, nederige, vrije, gelukkige en eerlijke volwassenen, moeten we ze inderdaad volgens deze waarden en principes opvoeden.
Respectvol opvoeden probeert empathisch in te spelen op de behoeften van kinderen en hun emoties te begrijpen naar gelang hun ontwikkeling. Het betekent kinderen opvoeden met respect, liefde en gelijkwaardigheid, niet met onderdrukking, bedreigingen, schreeuwen, straffen, omkopen met beloningen, vernedering, etikettering, minachting, enz.
Berna Iskandar is een van de wereldwijde promotors en verspreiders van de respectvolle opvoedingsfilosofie. Ze legt uit dat respectvol ouderschap redelijke, niet bestraffende grenzen en zinvolle regels voorstelt, naar gelang de mate van rijpheid van de kleintjes.
Voor veel ouders is het echter moeilijk in de praktijk te brengen omdat ze referenties uit hun eigen kindertijd missen. Dat komt omdat hun opvoeding waarschijnlijk managersmodellen inhield of gebaseerd was op machtsstrijd, gehoorzaamheid en training.
Opvoeden met grenzen
Soms verwarren we respectvol opvoeden met onze kinderen laten doen wat ze willen, maar positieve discipline betekent niet opvoeden zonder grenzen. Het betekent dichter bij onze kinderen staan om hen te steunen, te aanvaarden en te waarderen. Dit dient als basis voor hun groei en ontwikkeling.
Een kind heeft het nodig dat aan zijn behoeften voldaan wordt. Ze hebben het ook nodig dat hun ouders in verbinding staan met hun kinderlijke natuur, en hen met respect en liefde benaderen. Hen dwingen te leren met beloningen en straffen en hun kindertijd beheersen gaat tegen hun natuur in.
Positieve discipline
Positieve discipline is een democratisch opvoedingsmodel waarin regels en grenzen mede tot stand komen vanuit respect en genegenheid. Chantage, straf of dreigementen worden niet gebruikt. Positieve discipline smeedt veilige gehechtheid bij kinderen.
Het werd in de jaren twintig van de vorige eeuw bedacht door Alfred Adler, een kinderpsychiater, samen met Rudolf Dreikurs. Het werd verder ontwikkeld door de psychologen Jane Nelsen en Lynn Lott in de jaren 1980.
Positieve discipline helpt volwassenen het onaangepaste gedrag van kinderen te begrijpen. Het bevordert een positieve houding en leert ze goed gedrag, verantwoordelijkheid en intermenselijke vaardigheden.
Ouders en leraren kunnen niet als bazen blijven fungeren en moeten zich het vermogen eigen maken om democratische leiders te zijn. Deze opvoedingsmethode is ingekaderd binnen de ethiek van respectvol opvoeden. Ze reikt technieken aan voor volwassenen die bij de opvoeding van kinderen betrokken zijn, of het nu ouders, leerkrachten, of beroepskrachten op het gebied van gezondheid en opvoeding zijn.
We kunnen zeggen dat het een effectieve discipline is die op zoek gaat naar de redenen die kinderen ertoe brengen zich op een bepaalde manier te gedragen. Het geeft volwassenen ook de middelen om aan die redenen te werken.
Criteria voor positieve discipline
Respectvol opvoeden wordt geleid door de principes van onvoorwaardelijke liefde, respect, gelijkheid, horizontale hechting, empathie, responsiviteit, en ook het stellen van gezonde grenzen. Positieve discipline valt onder deze principes. Bovendien:
- Helpt kinderen een gevoel van verbondenheid te hebben (erbij horen en belangrijk zijn).
- Betekent tegelijkertijd vriendelijk en streng zijn (respectvol en aanmoedigend zijn). Genereus zijn is voor sommige ouders gemakkelijk, maar het is moeilijk om streng te zijn. Dat komt omdat we geneigd zijn gezag te verwarren met overheersing.
- Is op de lange termijn effectief (straffen werkt op de korte termijn, maar heeft op de lange termijn negatieve resultaten).
- Houdt in dat je meer aanmoedigt en minder prijst. Bemoedigen betekent minder aandacht besteden aan gebreken en de nadruk leggen op deugden. Het betekent het kind met ‘positieve ogen’ zien, zonder het afhankelijk te maken van lof.
- Leert waardevolle sociale en levensvaardigheden voor de ontwikkeling van een goed karakter. Bijvoorbeeld respect, zorg voor anderen, problemen oplossen, samenwerken, enz.
- Nodigt kinderen uit hun eigen waarden te ontdekken en moedigt het constructief gebruik van persoonlijke kracht en autonomie aan.
- Ziet fouten als bronnen van leren.
Fouten zijn gelijk aan leren
De manier waarop een opvoeder op de fouten van een kind reageert, weerspiegelt de kwaliteit van de band tussen de volwassene en het kind. Kinderen moet namelijk getoond worden dat ze van hun fouten kunnen leren. Ze moeten er namelijk zeker geen slecht gevoel over krijgen.
Opvoeders en gezinnen moeten manieren vinden om het gedrag van kinderen te begrijpen, zodat ze veelbelovende vaardigheden leren. Kortom, ze moeten het gevoel van erbij horen en belangrijk zijn bereiken dat de basis vormt van leren. Dit betekent dat ze een gezond gevoel van eigenwaarde en zelfbesef zullen smeden voor hun groei.
Een goede relatie tussen een kind en een volwassene vergt tijd en ook communicatieve vaardigheden. Deze maken het mogelijk banden van vertrouwen en emotionele veiligheid te scheppen. Zowel respectvol opvoeden als positieve discipline stellen ons in staat de sociaal-affectieve omgeving van samenleven en leren te onderzoeken en te verbeteren.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
- Barocio, R. (2004). Disciplina con amor: cómo poner límites sin ahogarse en la culpa. Editorial Pax México.
- Coto, M. G., & Cubillo, N. S. (2020). Crianza Respetuosa: Hacia una parentalidad centrada en las niñas y los niños. Estudios, (41), 428-450.
- Goleman, D. (2000). Educar con inteligencia emocional. España: Plaza Janés Editores SA.
- Nelsen, J. (2007). Cómo educar con firmeza y cariño: disciplina positiva. Medici.
