Hoe kun je een emotionele wond op je ziel genezen?

We hebben altijd haast, veel te veel haast. We proberen onze stress en angst in balans te brengen, die zich voeden met alle verantwoordelijkheden en druk die we op onze schouders dragen. Naarmate de tijd verstrijkt, nemen onze lasten alleen maar toe. Zonder dat we het zelf überhaupt doorhebben. En we vergeten hoe belangrijk het is om elke emotionele wond te genezen.

Dit zorgt er allemaal voor dat we losgekoppeld raken van onze essentie, van onze ziel. Een ontkoppeling die ons negatief beïnvloedt. En het is vaak erg moeilijk om een emotionele wond te genezen die voortkomt uit deze ontkoppeling. Lees verder en ontdek wat de beste manieren zijn om je ziel te helen.

We realiseren ons niet dat we simpelweg op de automatische piloot leven. Dat dit onze standaard manier van leven is geworden. Vaak handelen en reageren we gewoon impulsief, zonder al te veel na te denken en zonder van de activiteit zelf te genieten. Dit is hoe we tot de conclusie komen dat een dag niet genoeg uren bevat, en de uren niet genoeg minuten, en dat we helemaal geen tijd hebben voor onze ziel.

Ren niet, laat je ziel je inhalen

Laten we, voordat we meer uitleggen, eerst even een kleine reis maken naar Afrika en even nadenken over dit verhaal dat een goed boodschap overbrengt.

‘Heel lang geleden waagde een ontdekkingsreiziger zich in een van de meest onherbergzame gebieden van Afrika. Alleen zijn kruiers vergezelden hem. Ze droegen allemaal een machete om zich een weg te banen door de dichte begroeiing. De ontdekkingsreiziger had maar één doel voor ogen: snel door de jungle komen, ongeacht de kosten.

Als ze een rivier tegenkwamen, moesten ze deze in de kortst mogelijke tijd oversteken. Als er een heuvel was, liepen ze harder en sneller om geen minuut te verspillen. Maar plotseling stopten de kruiers met lopen.

De ontdekkingsreiziger was verrast, omdat ze maar een paar uur hadden gelopen.

“Waarom zijn jullie gestopt? Zijn jullie al moe? We zijn nog maar een paar uur onderweg “, zei hij.

Een van de kruiers keek hem aan en antwoordde:

“Nee meneer, we zijn niet moe. Maar we zijn te snel gegaan en we hebben onze ziel achtergelaten. Nu zullen we moeten wachten tot deze ons weer inhaalt”.’

Negeer de pijn van een emotionele wond niet

Dit is een prachtig Afrikaans verhaal dat het gevaar weerspiegelt om achtergelaten te worden als we alleen maar gericht zijn op hoe snel we gaan. Dit wordt ons enige doel. Als we ons alleen concentreren op het doel, kan het onze reistijd verkorten. De tijd die we verliezen ten gunste van onze zintuigen zal echter de prijs zijn die we op de lange termijn betalen.

Soms gaan we gehaast door het leven om te proberen om de pijn te negeren van alle dingen die ons gekwetst hebben. Hoezeer we ook proberen te ontsnappen en de pijn te negeren, het zal ons nooit verlaten en ons blijven beperken. We denken dat als we onze emotionele wonden negeren, ze gewoon zullen verdwijnen. In veel gevallen kan dit wel zo zijn, maar in andere gevallen moeten deze wonden nu eenmaal behandeld worden.

Wellicht moeten we onze zielen desinfecteren of de wonden op een speciale manier verzorgen. Het vereist emotionele intelligentie om dergelijke emotionele wonden van elkaar te onderscheiden.

Het vereist tijd om een emotionele wond te genezen

Hoezeer we ook ons best doen om een emotionele wond te negeren, deze zal altijd een indruk op onze hersenen achterlaten. In feite hebben we vaak de neiging om trauma’s uit de kindertijd of andere belangrijke emotionele gebeurtenissen die een impact hebben gehad op ons leven, mee te nemen naar onze volwassenheid. Als we niet kunnen zien wat er gebeurt, of niet stoppen om na te denken over wat er aan de hand is en het probleem op te lossen, zal het vrijwel onmogelijk zijn om onze wonden te genezen. Ze zullen gewoon open blijven.

Al onze negatieve ervaringen laten een diepe indruk achter op neurologisch niveau en zullen blijven bloeden, ongeacht hoe hard we ze proberen te negeren. In veel gevallen heeft sterk zijn niets te maken met de tanden op elkaar bijten en gewoon doorgaan. Het heeft meer te maken met het bestuderen van de klif en het vinden van een manier om een ​​brug te bouwen om onszelf te redden.

Hiermee bedoelen we dat we ons verdriet recht in de ogen aan moeten kijken. Dit moeten we doen om erachter te komen wat het ons probeert te vertellen. Of dat we een manier moeten vinden om de energie te verbruiken die afkomstig is van onze negatieve emoties. Zonder hiermee een ander schade te berokkenen. We moeten ook proberen om onze angst een periode van uitstel te bieden, zodat het zijn normale hartslag kan herstellen. Op die manier zal het kloppen op een frequentie die behulpzaam voor ons is en ons zal aanmoedigen, in plaats van ons te verteren.

Wat gebeurt er met onze ziel?

Wat gebeurt er met onze ziel als we niet over dingen nadenken zoals we zouden moeten en gewoon doorgaan alsof er niets gebeurd is? Welnu, als de afgrond erg steil is en onze normale stappen niet groot genoeg zijn om eroverheen te stappen, zullen we uiteindelijk erg diep afdalen. Zodoende zorgen we ervoor dat de moeilijkheden die we snel alleen hadden kunnen oplossen in zeer ernstige problemen veranderen. Problemen waar we hulp bij nodig hebben en die tijd vereisen om opgelost te kunnen worden.

De situaties die ons tot het uiterste drijven, zijn de dingen waar we het meeste van kunnen leren. Als we er echter sterker uit willen komen, moeten we in onszelf kijken.  We moeten leren van alles wat we hebben meegemaakt.

We moeten leren om onze emoties met intelligentie te evalueren. Allemaal hebben ze een boodschap voor ons en we hebben intelligentie nodig om deze boodschap te kunnen ontcijferen. Onze houding moet ons de mogelijkheid bieden om dit te doen. Zo niet, dan worden we omringd door emoties die ons een heel vreemd gevoel bezorgen. We verliezen onszelf in een zee van verantwoordelijkheden. We vegen onze problemen onder dat eindeloze tapijt.

Vooruitgaan is belangrijk, maar het is nog belangrijker om niet te missen wat er onderweg gebeurt. Tijd is wat we gebruiken om de pijn in onze ziel te negeren. En de tijd zelf is wat ontsnapt aan onze open wonden. Er is liefde voor nodig om zo’n emotionele wond te genezen, niet onwetendheid.

Afbeeldingen met dank aan Samantha Gross