Het leven van Isabel Allende, een uitzonderlijke schrijfster
Ontdek in dit artikel meer over het leven van Isabel Allende. Isabel Allende is een Chileense schrijfster wiens werk in 35 talen vertaald is. Ze heeft meer dan 70 miljoen boeken verkocht. Om die reden beschouwt men haar als de meest gelezen Spaanstalige auteur ter wereld.
Zij is ook de dochter van de diplomaat Tomás Allende Pesce. Hij was een neef van de vroegere president van Chili, Salvador Allende. Op 11 september 1973 werd Salvador Allende omvergeworpen door een militaire staatsgreep.
Door haar schrijven onthult Isabel Allende een schitterende schoonheid in alles wat vrouwelijk is. Op een magische manier roept ze bij haar lezers deze eigenschappen op die meestal onderdrukt en latent aanwezig zijn.
In een tijdsperiode van enorme politieke onrust koos ze voor het literaire activisme tegen de patriarchale ideologische richtlijnen. Ze gaf vrouwen een geweldig manifest voor hun persoonlijke bewustwording en zelfontdekking.
Een liefde voor schoonheid
Met voortreffelijke gevoeligheid is Isabel Allende erin geslaagd om een onvoorwaardelijke liefde voor schoonheid over te brengen. Het is een liefde voor alle het mooie in de wereld en voor mensen. We kunnen in alle eerlijkheid zeggen dat het lezen van haar werk of ernaar luisteren de geest kan verheffen.
De focus van Allende was altijd te proberen om de wereld een betere plek te maken. Nog meer dan een schrijfster was zij een activiste die liefde en schoonheid als haar wapens gebruikte.
In dit artikel zullen we het over haar reis en enkele van haar werken hebben. Het is onze bedoeling om hulde te brengen aan deze geweldige vrouw die vele mensen geïnspireerd heeft.
De vroege jaren in het leven van Isabel Allende
Allende werd geboren in Lima in Peru. Daar woonde ze tijdens de periode dat haar vader als diplomaat in Peru werkte. Haar ouders scheidden. Het gevolg was dat ze met haar moeder en haar broers en zussen naar Chili verhuisde. Ze woonden een tijdje in het huis van de grootvader langs moederszijde.
Deze man was een autoritaire figuur die in heel belangrijke aspecten het leven van Isabel Allende beïnvloed heeft. Nadat ze haar studies beëindigd had, huwde ze met haar eerste man, Miguel Friás. Samen kregen ze twee kinderen, Paula en Nicolás.
In 1967 werd Isabel de uitgever van Paula, een tijdschrift voor vrouwen. Haar artikels behandelden de rol die vrouwen in de Chileense maatschappij speelden. Ze waren op een hilarische manier ironisch.
Dat was ook de reden dat ze heel omstreden waren. In die tijd vonden in Chili vele veranderingen plaats. Er was een moderne revolutie en een beweging voor de bevrijding van vrouwen in een katholieke, behoudsgezinde en patriarchale samenleving.
Haar carrière en verbanning
Na de beroemde militaire staatsgreep werd Isabel Allende gedwongen in ballingschap te gaan in Venezuela. In dat land woonde ze gedurende 13 jaar. Ze werkte er bij een krant en op een school. Tijdens haar verblijf in Venezuela kreeg ze het nieuws dat de gezondheidstoestand van haar grootvader heel ernstig was.
Ze kon niet naar Chili terugkeren om aan zijn zijde te staan. Isabel ging een brief schrijven die uiteindelijk voor deze Latijns-Amerikaanse vrouw een ongekend literair succes werd: The House of the Spirits. In 1993 bracht Bille August dit werk van Isabel Allende op het grote doek. De film was enorm succesvol.
Na het succes van haar eerste roman schreef Isabel Allende nog twee boeken. Opnieuw waren die een absoluut succes: Liefde en Schaduw en Eva Luna. Later, korte tijd na de publicatie van haar derde roman, besloot Isabel om haar job op de school te verlaten en zich volledig aan het schrijven te wijden.
Na de scheiding van haar eerste man huwde Isabel met de Amerikaanse advocaat William Gordon en verhuisde naar de Verenigde Staten. Daar woont ze sinds 1988.
De dood van haar dochter Paula en haar bewustwording
Op een tragische manier overleed haar dochter Paula in 1992 op de leeftijd van 28 jaar in een ziekenhuis in Madrid. Dit had een enorme impact op Isabel. Ze kwam op een punt dat ze in een toestand van diep verdriet en wanhoop terechtkwam waaruit ze niet leek te kunnen uitraken.
Het was een langdurige en pijnlijke periode in het leven van Isabel Allende. In die tijd schreef ze Paula, een hulde aan haar geliefde dochter. Het werd nog een grote hit. Dit had te maken met het feit dat vele andere vrouwen zich ermee konden verbinden.
Net als Het huis met de Geesten begon Paula met een brief, een liefdesverklaring. Tegelijkertijd was het voor haar een manier om te leren de dood van haar dochter te accepteren.
Ze begon met schrijven terwijl ze voor haar dochter zorgde in het ziekenhuis. Paula is niet alleen een brief aan haar dochter. Het is ook een autobiografisch verhaal waarmee Allende het verhaal van haar familie vertelt.
“‘Er is geen dood, dochter. Mensen sterven alleen wanneer we hen vergeten’ legde mij moeder uit, kort vóór ze mij verliet. ‘Als jij mij kan herinneren, dan zal ik altijd bij jou zijn'”.
-Isabel Allende, Paula–
Het boek Paula en het leven van Isabel Allende
In deze roman liet Allende alles naar buiten komen. Het verhaal volgt onder andere de context van de situatie in haar land, de drama’s in haar familie, de familie-uitstapjes. Vaak heeft ze het gehad over de helende kracht van schrijven. Het heeft haar geholpen om met de dingen om te gaan die ze ervaren heeft.
Door middel van Paula zien we hoe Allende zelf de omstandigheden en de dood van haar dochter accepteert. Je kan zeggen dat het schrijven van Paula op één of andere manier een therapeutische oefening en een reality-check was.
Met het geld van de verkoop van Paula richtte ze de Isabel Allende Foundation op als een hulde aan haar dochter. Vier jaar later schreef Isabel Aphrodite terwijl ze het proces doormaakte om haar depressie te boven te komen.
Dit boek gaat volledig over het leven vieren: je levendig voelen en genieten van de zintuigen. Velen zien Aphrodite als een “ode aan het leven.” De belangrijkste tonen van dit levenslied draaien rond dankbaarheid en sensualiteit.
De fantastische bespiegeling over vrouwelijkheid
Alle werken van Isabel Allende herinneren ons aan de geliefde muze van Dante, Beatrice (Bice). Zij was de weergave van de ongelooflijk geïdealiseerde “dame achter het scherm.” Ze was een dame die enkel en alleen door te bestaan haar geliefde beter maakte.
Beatrice was de verwijzing naar die vrouwen die als een weerspiegeling dienden voor de mensen die van hen hielden. De zogenaamde “grote andere” door middel van wie iemand in verbinding komt met zijn eigen goddelijke natuur.
De bron achter de spiegel waar creativiteit, inspiratie en de beste aspecten van zichzelf tot uiting komen, zich verheffen en het menselijk potentieel overstijgen. Dante zag zijn Beatrice als de “dame achter het scherm.”
Vrouwen als hoofdpersonage
Op een persoonlijke én professionele manier is Isabel Allende erin geslaagd om dat traditionele archetype van de “dames achter het scherm” dat we geleerd hebben, om te vormen.
Met haar literaire werk heeft ze integendeel een nieuwe spiegel gecreëerd die vrouwen weerspiegelt die uiteindelijk op een onbaatzuchtige manier verliefd worden op zichzelf.
Door heen het werk van Isabel Allende vinden we een ontelbare vrouwelijke hoofdpersonages. In De Stad van de Wilde Goden bijvoorbeeld is het hoofdpersonage geen vrouw.
Toch speelt ze een fundamentele rol in het verhaal. We moeten hier ook aan toevoegen dat de vrouw in De Stad van de Wilde Goden een oudere vrouw is. Desondanks houdt niets haar ooit tegen.
“Schrijf wat niet vergeten mag worden.”
-Isabel Allende-
Een ander opvallend kenmerk van deze Chileense auteur zijn haar bespiegelingen over Latijns-Amerika. De gebruiken, tradities, de bestaande dualiteit en de inheemse stammen hebben haar altijd geïnspireerd. Isabel Allende waardeert de schoonheid van de wereld en het betoverende aspect van elke samenleving.
