Hechtingsstijl in de kindertijd en je romantische relaties
Hechtingsstijl tijdens de kindertijd is een variabele die een cruciale rol speelt bij het aangaan van gezonde en evenwichtige romantische relaties op volwassen leeftijd. Meer relatietherapeuten dan ooit zien in dat je hechtingsstijl uit je kindertijd een grote invloed heeft op je hechtingsstijl als volwassene.
De gehechtheidstheorie van John Bolby definieert gehechtheid als de emotionele verbindingen die je tijdens je leven met de mensen om je heen creëert. Eerst maak je ze samen met je ouders tijdens de kindertijd.
Later, met andere figuren zoals broers en zussen, verdere familie, vrienden en partners. De emotionele band die je creëert met je verzorgers heeft een directe impact op hoe veilig en beschermd je je voelt.
Het niveau van veiligheid en vertrouwen dat je met je ouders ervaart, bepaalt je hechtingsstijl uit je kindertijd. Tegelijkertijd kan diezelfde hechtingsstijl van invloed zijn op het soort romantische relaties dat je als volwassene aangaat. Laten we eens kijken naar de verschillende soorten gehechtheid en hoe ze romantische relaties beïnvloeden.
De veilige hechtingsstijl in de kindertijd: vertrouwde en positieve relaties
Veiligheid en vertrouwen vormen de basis van de veilige hechtingsstijl in de kindertijd. Onze zorgverleners zijn degenen die deze gevoelens inspireren.
Bij de veilige hechtingsstijl begrijpen ouders de emotionele behoeften van hun kinderen en reageren ze op die behoeften. Deze dynamiek zorgt ervoor dat jongeren zich geliefd en beschermd voelen. Het is een veilige omgeving waar ze hun gevoelens kunnen uiten, omdat er een klimaat van vertrouwen is. Ze kunnen zichzelf zijn zonder angst voor afwijzing.
Als de gehechtheidsfiguren deze twee basiskenmerken (veiligheid en vertrouwen) aanmoedigen, zullen ze een kind opvoeden dat zelfverzekerd is en anderen vertrouwt. Hun kind zal ook het vermogen om hun emoties te reguleren en goede sociale gewoonten te ontwikkelen. Dit is hoe Rafael Guerrero, psycholoog en directeur van Darwin Psychology Services, het zegt:
“Het is waarschijnlijk dat degenen die in hun jeugd een veilige gehechtheid hebben ervaren, gezondere en evenwichtigere romantische relaties zullen hebben.”
Het is waarschijnlijker dat ze hun partner zullen vertrouwen, waardoor afhankelijkheidsproblemen worden vermeden. Het zal ook gemakkelijker voor hen zijn om goed te kunnen communiceren en elkaars behoeften te identificeren.
Vermijdende hechtingsstijl: onzekere en afstandelijke relaties
Kinderen met deze hechtingsstijl hebben te lijden gehad van afwijzing door hun ouders en er is onvoldoende rekening gehouden met hun behoeften (Engelse link).
Omdat hun verzorgers niet beschikbaar waren, vertoonden hun relaties met de ouders emotionele afstand en een gebrek aan beschikbaarheid. Ze waren er niet om hen te ondersteunen of te helpen wanneer ze het nodig hadden.
- Ze hebben geleerd om emotioneel contact en intimiteit met anderen te vermijden. Dit is het gevolg van het feit dat ze hebben geleerd dat ze niet kunnen rekenen op hun gehechtheidsfiguren.
- Ook hebben ze moeite met het uiten van hun emoties. Ze zijn namelijk bang dat ze afwijzing of onverschilligheid zullen ervaren. Dit komt omdat ze op dezelfde manier hebben geleden onder de handen van hun referentiepersonen.
- Ze vormen uiteindelijk een soort onzichtbaar schild en bouwen een schijnbare autonomie op gebaseerd op een reeks aangeleerde strategieën. Deze strategieën zijn aangeleerd uit angst voor afwijzing.
Romantische relaties met een vermijdende hechtingsstijl zijn vaak afstandelijk, omdat de ene persoon het gevoel heeft dat hij de ander niet echt kan vertrouwen. Ze vermijden emotionele verbondenheid vanwege angst voor hun partner en zichzelf. Daarnaast is het erg moeilijk voor hen om hulp aan anderen te vragen of te accepteren.
Vermijdende gehechtheid: onstabiele en afhankelijke relaties
Bij vermijdende gehechtheid hebben kinderen onstabiele ouders. Ze wijzen de kinderen soms af zonder enige consistentie in hun motieven.
Dit soort onzekerheid zorgt ervoor dat kinderen met deze stijl de wereld niet willen verkennen omdat ze niet weten of aan hun eisen zal worden voldaan als ze om hulp vragen.
Mensen met deze hechtingsstijl hebben een grote kans om emotionele afhankelijkheid te ontwikkelen en leren in relaties met angst en onzekerheid te leven. Ze hebben vaak een negatief zelfbeeld en een laag gevoel van controle over wat er gebeurt.
Ze zijn bang om in de steek gelaten te worden en vragen veel aandacht. Ook hebben ze anderen nodig die constant hun liefde te tonen.
Kortom, dit alles verklaart het verband tussen hechtingsstijlen en romantische relaties. De relaties die je in je jeugd met de eerste hoofdpersonen in je leven hebt opgebouwd, lijken van invloed te zijn op het type partner dat je later in het leven kiest. Het heeft ook invloed op de soorten relaties die je aangaat. En ook op de kwaliteit van de verbinding die je hebt met degenen die het dichtst bij je staan.
