Grafschriften van de rijken en beroemdheden

Grafschriften zijn een mooie manier om de herinnering te bestendigen van degenen die voor altijd verdwenen zijn. We bekijken er een paar.

Grafschriften zijn vooral een literair eerbetoon dat de levenden aan de doden betalen. Het zijn teksten die meestal op iemands graf of in de grafsteen worden gegraveerd. Vroeger was het heel gewoon dat mensen grafschriften bedachten, vooral als de overleden persoon een persoonlijkheid of een beroemd iemand was.

Tegenwoordig zijn begrafenisrituelen echter vereenvoudigd. Bovendien is de dood een onderwerp geworden dat maar weinigen willen weten en er wordt niet graag over gesproken.

Inderdaad, bijna iedereen wil dit specifieke probleem koste wat kost vermijden. Dat is de reden waarom grafschriften in onbruik zijn geraakt en nu zijn er op begraafplaatsen meestal alleen tijdelijke en onpersoonlijke graven te zien.

Dat is heel jammer, want naast een prachtig literair genre is het grafschrift ook een gids, een licht om die overledene te gedenken. Soms tonen grafschriften ook grote vindingrijkheid en creativiteit. Het bewijs hiervan is te vinden in die van bepaalde beroemdheden, zoals degene die we hieronder met je delen.

Grafschriften van dichters en schrijvers

Bij veel gelegenheden creëerden letterkundigen hun eigen grafschriften. Als alternatief hebben hun bewonderaars of volgers ze geschreven. Het kunnen vaak ontroerende of zelfs verwoestende zinnen zijn.

In feite zijn grafschriften bijna altijd literaire stukken op zich en herinneren ze prachtig de essentie van het werk van de overledenen. Hier zijn er een paar:

• “Hier ligt de dichter Vicente Huidobro. Open dit graf, onderaan zie je de zee“. Vicente Huidobro.
• “Als je langs het graf gaat waar mijn as verteert, Oh! bevochtig hun stof met een traan-” Lord Byron.
• “… en ik zal weggaan. En de vogels zullen blijven zingen…” Juan Ramón Jiménez.
• “Ik vraag God alleen om genade met de ziel van deze atheïst.” Miguel de Unamuno.
• “Als ik niet meer leefde, was dat omdat ik geen tijd had”. Markies de Sade.
• “Dit behang en ik vechten een duel op leven en dood. Of het gaat, of ik ga.” Oscar Wilde.
• “Meer licht, meer licht. Zet het raam open zodat er meer licht binnenkomt.” Goethe.
• “Hier ligt Molière, de koning van de acteurs. Op dit moment speelt hij dood en hij doet het echt goed.” Molière.
• “Doe het gordijn naar beneden, de farce is uitgespeeld.” Rabelais.
• “Werp een koude blik, op leven op dood. Ruiter, ga voorbij!” WB Yeats.

Grafschriften van beroemde mannen

Ofwel uit ijdelheid of om een statement te maken, veel van de grote mannen uit de geschiedenis ontwierpen hun eigen grafschriften om herinnerd te worden. Op andere momenten waren het hun vertrouwde mannen, volgelingen of zelfs hun vijanden of slachtoffers die de taak op zich namen. Hier zijn enkele voorbeelden:

• “Wat de aarde betreft, het bedekt het lichaam van Plato; aan de andere kant, wat zijn ziel betreft, het is in de rangorde van iemand die niet sterft.” Plato
• “Een graf is nu voldoende voor hem voor wie de wereld niet genoeg was.” Het graf van Alexander de Grote.
• “Aan Castilla en León: Columbus gaf een nieuwe wereld.” Graf van Christoffel Columbus.
• “Ik ben bereid om mijn Maker te ontmoeten. Of mijn Maker is voorbereid op de grote beproeving om mij te ontmoeten, is een andere zaak.” Sir Winston Churchill.
• ” Benijd de vrede van de doden niet.” Nostradamus.
• “Geroepen of niet geroepen, God zal aanwezig zijn”. Carl Gustav Jung.
• “Heb ik de rol goed gespeeld? Applaudisseer dan voor me als ik wegga.” Augustus.
• ” Ik verwacht niets, ik ben nergens bang voor, ik ben vrij.” Nikos Kazantzakis.
• “Hij griste bliksem uit de lucht en de scepter van tirannen.” Benjamin Franklin.

Anonieme en geestige grafschriften

Er zijn honderden graven en grafstenen op de wereld die verbazingwekkende grafschriften bevatten. Sommigen van hen doen verslag van bepaalde aspecten van het leven van degenen die daar liggen, of van hun familieleden. Anderen lijken bijna een soort wraak te vertegenwoordigen.

De meeste tonen grote vindingrijkheid en het vermogen om creatief met de dood om te gaan. Hier zijn enkele voorbeelden:

• “Met liefde van al je kinderen, behalve Ricardo die niets heeft gegeven.” In een graf op de begraafplaats van Salamanca.
• ” Hier ligt mijn vrouw, koud als altijd.”
• “Hier ligt iemand die toegewijd trouw was aan kunst en eer. Hij was niets groots in het leven en nu is hij absoluut niets.” (Een vriend schreef dit op Castelli’s grafsteen)
• ” Zoveel rust die je meedraagt als rust die je verlaat.“
• “We kwamen met niks, we nemen niks mee, we hebben niets verloren.”
• “Het heeft me een heel leven gekost om hier te komen.”
• “Dat is alles Mensen!”

Het grafschrift fungeert als een eeuwig afscheid. Bovendien geeft de dood tenslotte een definitieve betekenis aan elk leven, dat in het grafschrift is opgenomen.

Het zou een interessante oefening zijn om na te denken over wat ons eigen grafschrift zal zijn. Ik zou bijvoorbeeld zeggen: “Ik heb altijd al een stap verder willen gaan…” Wat zou jouw grafschrift zijn?