Een mooi Afrikaans verhaal! Hoe geef je je ziel de tijd om jou in te halen?

Soms raakt een verhaal je ziel meer dan om het even wat. We willen je hier laten kennismaken met een oud Afrikaans verhaal. Het vertelt je over een manier van leven waarbij handelingen één kant opgaan en het hart de andere kant, omdat ze geen tijd hebben om elkaar te ontmoeten.

Lees verder en ontdek hoe dit verhaal loopt…

Er was eens een man die het lef had om naar de onherbergzame streken in Afrika te reizen. Zijn enige gezelschap waren de dragers. Elk van hen hield een machete vast en vocht zo zijn weg door de dichte vegetatie. Hun doel was om tot elke prijs verder te gaan.

Wanneer ze voor een rivier stonden, gebruikten ze zo weinig mogelijk tijd om die over te steken. Verscheen er een heuvel, dan versnelden ze hun stappen om geen enkele minuut te verspillen. Maar plots stopten de dragers. De ontdekkingsreiziger reageerde verrast. Want ze waren pas enkele uren aan het lopen. Dus vroeg hij hen: “Waarom stoppen jullie? Zijn jullie al moe? We hebben slechts enkele uren gelopen.”

Toen keek één van de dragers hem aan en zei: “Nee mijnheer, we zijn niet moe. Het is alleen zo dat we zo vlug verdergegaan zijn dat we onze ziel achtergelaten hebben. Nu moeten we wachten tot onze ziel ons weer ingehaald heeft.”

Dit verhaal nodigt je uit om met jezelf in contact te komen

We zijn allemaal wel eens het contact met onszelf kwijtgeraakt. Net alsof de persoon die opstond, ging werken en praatte, niet wijzelf waren maar een vreemde. We ervaren dit gevoel vaak wanneer we volledig opgeslorpt worden door een druk leven en geen uitweg vinden.

Alles draait dan om het terugvinden van ons centrum. Net zoals het verhaal zegt: we geven “onze ziel” de kans om terug te keren. Soms is het alleen nodig dat we wat zorgvuldiger over een situatie nadenken. Maar op andere momenten is er meer nodig.

Als we die verbinding en die relatieve controle over ons leven niet ervaren, dan kan het gebeuren dat we onze motivatie verliezen. Dit gevoel kan dan veranderen in verdriet of angstgevoelens. Op dit punt begint alles ingewikkeld te worden. Maar er is goed nieuws. Er bestaat een eenvoudige manier om dit te herstellen. Bovendien heb je slechts enkele minuten per dag nodig. We leggen je hier uit hoe je dat doet.

Ga eventjes aan de kant van de weg zitten

Net als de dragers in het Afrikaanse verhaal is een pauze nemen de juiste aanpak wanneer je je niet langer verbonden voelt met je centrum. Waarschijnlijk ben je te haastig bezig. Dat heeft je tegenhouden om de geur van de rozen te ruiken. Maar het meest belangrijke is dat het je belemmerd heeft om je ziel te verenigen met het pad waarop je je bevindt.

Het beste wat je dan kan doen, is een rustig moment zoeken. Een ideaal tijdstip is iets later op de dag. Het is jouw intieme moment met jezelf. Je bent het waard. Ontspan en stel jezelf gewoon de vraag: hoe was je dag? Doorloop dan de dingen die gedurende de dag gebeurd zijn.

Denk niet alleen maar aan de dingen die je gedaan hebt. Maar denk ook aan de gedachten en de gevoelens die opgetreden zijn. Wat was jouw eerste gedachte toen je wakker werk? Hoe voelde je je tijdens de dag toen je te maken kreeg met andere mensen, situaties en met jezelf? Wijd minstens vijf minuten aan dit geestelijke overzicht van je dag.

Richt je aandacht op reflectie en laat je ziel terugkeren

Waarschijnlijk zal je eerst alleen maar een opeenvolging van mechanische activiteiten en gevoelens waarnemen. Maar net als het Afrikaanse verhaal zegt, zal je ziel je stap voor stap inhalen. Alles op een rijtje zetten is een basistechniek om dichter bij jezelf te komen. Maar het is slechts het begin. Het zijn de eerste stappen.

Je hoeft geen gedetailleerde lijst te maken van alles wat je gedaan hebt. Laat je gedachten gewoon stromen, ook al is het één grote warboel. Zonder het te beseffen zal je verschillende ervaringen horen fluisteren waarvan je je niet eens bewust was. Het zijn echo’s van die emoties die je ontkend hebt en van die ongemakkelijke gevoelens die je verdrongen hebt.

Doe dit en je ziel zal je inhalen. Geleidelijk zal je in staat zijn om je evenwicht terug te vinden. De beloning voor deze kleine dagelijkse inspanning is meer rust en meer vrede. Je zal ook meer halen uit de dingen die je meemaakt en jezelf beter leren kennen. Maar het belangrijkste is dat je nu een hulpmiddel hebt om je leven te bekijken en erachter te komen wat je werkelijk wil.