Je overleveren, glimlachen en genieten: drie stappen op weg naar vrijheid

Deze regel van drie stappen biedt ons een eenvoudige maar waardevolle les. Volgens dit idee moet je in het leven je leren over te geven. Want wanneer je loslaat, maak je de weg vrij voor je eigen potentieel. Daarna moet je glimlachen en jezelf toelaten in verbinding te komen met je innerlijke zelf. Op die manier breng je optimisme en vertrouwen voort. En dan geniet je van het moment en open je jezelf voor alles wat nog moet komen.

Jose Luis Sampedro heeft gezegd dat we allemaal de plicht hebben om op zoek te gaan naar vrijheid. Maar we weten allemaal dat vrijheid soms een zekere dosis moed vereist. En we zijn niet altijd hierop voorbereid. Als kind leren ze ons dat we de straat mogen oversteken wanneer het licht groen is. We leren het minst gemeenschappelijk getal te vinden van twee of andere gemeenschappelijke getallen. Ze vertellen ons het verschil tussen eukaryotische en prokaryotische cellen. We krijgen duizenden andere stukjes informatie die op lange termijn niet veel bijdragen aan ons geluk en persoonlijke groei.

Volharding en verandering

De psycholoog James O. Prochaska is vooral bekend door zijn stelling die bekend is als het veranderingsmodel van Prochaska en DiClemente. Volgens Prochaska moeten begeleiders ons al heel vroeg laten kennismaken met twee belangrijke begrippen. Eigenlijk zijn deze begrippen twee cruciale peilers voor het begrijpen. We hebben het hier over volharding en over het gezonde proces van verandering.

Aan de ene kant is er volharding. Dat is het vermogen om onszelf in te zetten voor een doel. Het is de combinatie van hulpbronnen en motivatie. Bovendien houdt het in dat die persoon tijd en energie steekt in dat doel of in die droom. Soms heeft die verbintenis geen zin meer. Dat gebeurt wanneer er geen voordeel uit te halen valt. We bedoelen hiermee dat je jezelf meer met valse illusies voedt dan met de werkelijkheid. Dit is het moment dat je deze bekende regel van de drie stappen moet toepassen. Laten we nu eens kijken wat het inhoudt.

Drie stappen naar persoonlijke groei

We hebben het eerder al vermeld. In ons onderwijs of in onze opvoeding thuis is er niemand die ons voorbereidt op verandering. Niemand leert ons wat we moeten doen wanneer woede, ontgoocheling of frustratie ons overvallen. Die verwarde en moeilijk op te lossen emotionele puzzel werd ons onder de dwang ingelepeld. Het werd daar achtergelaten alsof er niets gebeurd was.

Dit veelvoorkomend fenomeen deed zich niet voor in een Hawaïaanse stad in de negentiende eeuw. Zij begrepen dat de geest, het lichaam en de ziel op een integrale manier met elkaar verbonden waren. Want zij zagen dat iedereen die negatieve emoties opbouwde en innerlijke gevechten op zijn eentje streed, uiteindelijk ziek werd. Om de stress te vermijden die tot lichamelijke en psychologische kwalen leidde, ontwierpen ze dus een levendige en prachtige praktijk. David Kaonohiokala Bray beschreef deze praktijk. Hij was de priester die een groot deel van zijn inheemse cultuur met de wereld gedeeld heeft.

De praktijk heeft te maken met de zwarte tas en de regel van de drie stappen. We zullen die hier in het kort bespreken.

De zwarte tassen en de behoefte om los te laten

Wanneer een lid van de gemeenschap door een moeilijke periode ging, kwam de groep samen en voerde de ceremonie van de zwarte tas uit. Die persoon sprak gewoon alles hardop uit dat hem ergerde of zorgen baarde. Elke gedachte werd gesymboliseerd door een steen die dan in de tas gelegd werd.

Na de ceremonie begroef iemand de tas op een geheime plek. Pas nadat het groepslid met problemen de regel van de drie stappen uitgevoerd had, werd de tas vernietigd. Dit stond symbool voor zijn bevrijding. En voor hen was de eerste stap leren loslaten.

Deze praktijk is een sleutel voor onze persoonlijke groei. Want het veroorzaakt een emotionele reiniging. De Hawaïaanse gemeenschap verklaarde het op de volgende manier. Net als je je kleding, huis of schotels schoonmaakt, moet je ook jezelf schoonmaken en reinigen van de emoties die je gevangen houden. Want ze maken je van binnen ‘vies’.

Glimlach oprecht

De volgende stap van de regel van de drie stappen is glimlachen. Glimlachen is geen gemakkelijke opdracht als we er niet in slagen om bepaalde dingen los te laten. Maar toch is het noodzakelijk dat we het proberen. De reden is duidelijk. Wanneer je jezelf durft bevrijden van negatieve emoties en de banden durft verbreken met dingen die niet langer nuttig voor je zijn, dan ervaar je vaak leegheid.

Het is net als in de lucht hangen. We beseffen dat er achter ons veel bagage en stenen op de weg gelegen hebben. Maar wat we nu voor ons hebben, is een blanco doek. Om ervoor te zorgen dat dit lege doek of deze leegheid je niet bang maakt, moet je durven glimlachen. Wat nog moet komen, moet je met optimisme omarmen.

Ervaar het genot van de vrijheid

De laatste sleutel van de regel van de drie stappen is de meest hoopvolle en de krachtigste: de vrijheid voelen. Laten we hier even bij stilstaan. Wanneer was de laatste keer dat jij je echt vrij voelde? Dit overweldigende gevoel verschijnt wanneer er van binnen geen emotionele last meer is die je moet onderdrukken. Er zijn geen zwarte tassen meer die onze gedachten vergiftigen en ons lichaam in hun greep hebben. Je bent hersteld en gezond. Geniet ervan.

Voelen is het heden omarmen. Het is vertrouwen hebben in jezelf en naar jezelf luisteren, en afgestemd zijn op je omgeving. Voelen is leven zonder angst. Dat is iets dat we in het dagelijks leven moeten toepassen net als die oude gemeenschap in Hawaï deed. Want alleen wanneer de persoon met problemen de laatste stap bereikte en zich emotioneel vrij voelde, kwam de groep opnieuw samen en vernietigde de zwarte tas. Met deze daad vernietigden ze op een symbolische manier de zorgen, ongerustheid, angstgevoelens en blokkades van die persoon.

Denk hier even over na. Pas de regel van de drie stappen elke dag toe.