Depressie en angst zijn geen tekenen van zwakte

Depressie en angst staan niet gelijk aan zwakte, noch zijn ze het resultaat van een persoonlijke keuze. We kunnen niet bepalen of we ons wel of niet door deze geestesziekten laten vergezellen.

Nee. Zo werkt het niet bij emotionele problemen. Het is niet zo zwart-wit als ‘ik voel me slecht en stort mezelf in een afgrond van verdriet of angst om te kijken of ik te pletter zal vallen’. Emotionele problemen zijn geen tekenen van zwakte of kwetsbaarheid of slechte wil, noch zijn het tekenen van opgeven of verwaarlozing.

Eigenlijk zouden we kunnen zeggen dat het tekenen zijn van strijd, van een gevecht met tegenslag of ongemakkelijke en pijnlijke persoonlijke situaties, verliezen, slechte ervaringen en onzekerheden.

Depressie en angst zijn geen persoonlijke keuzes

Het kan ieder van ons overkomen. Op een dag besef je dat alles zijn betekenis verloren heeft, dat er niets is dat jou aanmoedigt en motiveert, dat je moeite hebt om je bed uit te komen en dat je je diep bedroefd of geïrriteerd voelt.

Of misschien versnelt plotseling je ademhaling en ervaar je een onvermogen om op een ‘vlotte en makkelijke’ manier met het leven om te gaan. Op de één of andere manier voel je je overweldigd door de omstandigheden, krachteloos of verlangenloos. Deze staat komt en gaat of blijft permanent bij je.

Vervolgens begin je te denken dat je misschien een deskundige moet raadplegen om te bevestigen dat je ‘overvallen’ bent door diepe bedroefdheid of enorme zorgen die je het gevoel geven alsof je het dagelijkse leven niet aankunt.

Misschien heb je een sterk persoonlijk verlies ervaren en gebeurt er plotseling iets wat de emmer doet overlopen en stort je jezelf in de wanhoop.

Als gevolg begeef je je in een staat van angst, depressie of een mengeling hiervan. Je vermijdt anderen, blijft liever thuis, hebt het gevoel dat je de taken of activiteiten die je eerder goed uitvoerde niet meer kan uitvoeren.

Kortom: alles is verschrikkelijk, maar je kunt er niet uitkomen. Op dit punt heb je een deskundige nodig om je te ondersteunen met een uitleg die emotionele samenhang aan deze situatie geeft en die je helpt om hem te overwinnen.

Het is van cruciaal belang dat we de belangrijkste stappen in het proces volgen: vragen om psychologische steun om onze emotionele toestand in evenwicht te brengen en onze gedachten te ‘genezen’.

Opmerkingen die ons verstikken

Wanneer we lijden aan depressie of angst verandert onze relatie met onze omgeving en de mensen om ons heen. Deze situatie is voor niemand makkelijk en het kan dan ook zo zijn dat sommige mensen kritisch op je zullen reageren en je niet zullen steunen. Misschien zul je geconfronteerd worden met onbegrip of gemene opmerkingen.

‘Jij bent zo omdat je daarvoor kiest’, ‘Kom op, sta op en doe iets met je leven’, ‘Je bent een nietsnut’, ‘Je bent te oud om je zo onzinnig te gedragen’, ‘Niet huilen, zo erg is het niet’, ‘Je bent een lafaard’, ‘Wees eens een keer sterk en houd op met die onzin’…

Dit voedt het verdriet, de apathie en angst ten opzichte van het leven alleen maar meer. Laten we ons bedenken dat dergelijke opmerkingen en houdingen bijdragen aan de negatieve gedachten die onze geest vervuilen. Als gevolg zal onze geest alleen maar nog meer verduisterd raken.

Blijkbaar zorgt het er indirect voor dat we nog dieper in onze gewoonten verwikkeld raken en dat we onszelf nog meer afzonderen en versterkt het de vicieuze cirkel die ons in eerste instantie in deze val gedreven heeft. Verre van het bieden van duidelijkheid over onze toestand en het hebben van de juiste informatie erover, wordt onze atmosfeer steeds gespannender en waziger.

In onze samenleving bestaan er ontzettend veel misopvattingen en zelfs wreedheid rondom psychologische en emotionele pijn. Echt, de wijze waarop we psychologische gezondheidskwesties  ontwijken en minachten is werkelijk beangstigend.

Een wond die geïnfecteerd geraakt is of die niet stopt met bloeden negeer je toch ook niet, of wel? Nee, dit doe je niet. Net zoals we lichamelijke pijn niet kunnen negeren, mogen we psychologische pijn ook niet negeren. We moeten onze emotionele wonden het belang geven dat ze verdienen, want psychische nood vereist behandeling en steun om te genezen.

Met andere woorden: we kunnen niet verwachten dat de tijd ons zal helen, want het risico bestaat dat dit niet gebeurt. Konden we er maar voor kiezen om geen problemen te hebben door van elk moment te genieten en zich altijd goed te voelen… Maar we kunnen het niet vermijden en dit gevaar bestaat uiteraard voor iedereen.

Hoe eerder we dit begrijpen, hoe eerder we zullen leren om voor onszelf te zorgen op de manier die we verdienen en om depressie en angst niet te voeden.