De waarheid over boulimia bij tieners
Was het maar zo gemakkelijk als jezelf opsluiten in een cocon en wakker worden als volwassenen. Maar iedereen moet door de puberteit heen, een periode waarin de geest en het lichaam ontzettend veel veranderingen ondergaan.
Druk van leeftijdsgenoten, weinig zelfvertrouwen, en andere factoren kunnen boulimia veroorzaken bij tieners, de leeftijdsgroep waarbij deze aandoening het meest voorkomt.
Boulimia is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door het eten van veel voedsel binnen een korte tijd, om het kort daarna weer uit te scheiden door middel van braken en/of het gebruik van laxeermiddelen.
Vanwege de aandoening gaat de persoon door een lange periode van vasten, veel beweging en saunabezoek, om zo veel mogelijk gewicht te verliezen. De oorzaak van de aandoening is de angst om aan te komen, samen met symptomen van depressie, schuldgevoelens, en het verliezen van de zelfcontrole. Negen van de tien personen die aan boulimia lijden zijn vrouwen.
Gedurende deze tijd kan de mentale ziekte veel negatieve gevolgen hebben, zoals maagbloedingen, verlies van tandglazuur, problemen met de slokdarm, duizeligheid, flauwvallen, haaruitval, ontstekingen in de mond, abnormale menstruatie, en schade aan het hart en de nieren. Naar schattig overlijdt 5% van de personen die aan boulimia lijden als resultaat van de aandoening.
Het resultaat is ook op psychologisch gebied ernstig, zoals depressies, angststoornissen, problemen met het ontwikkelen van relaties, drugs- en alcoholgebruik, en ook zelfmoordpogingen.
Het is noodzakelijk en van groot belang om boulimia zo snel mogelijk te ontdekken, omdat hoe sneller de diagnose wordt gesteld, hoe makkelijker het is om te genezen. Als dit niet lukt verandert het in een chronische stoornis. Naar schatting vechten 20% van de mensen tot wel tien jaar tegen deze ziekte.
Hoewel het waar is dat een persoon met de diagnose boulimia dit soort gedrag ontwikkelt gedurende een periode van minstens drie maanden, is het belangrijk om je bewust te zijn van het gedrag dat de aanwezigheid van een eetstoornis kenmerkt.
Mensen die lijden aan boulimia zijn meestal goed in het verbergen hiervan, omdat ze zich ervoor schamen.
De behandeling voor deze aandoening is over het algemeen ingewikkeld. In het verleden werden patiënten vaak opgenomen in het ziekenhuis totdat ze de controle over hun eetgewoonten weer terug hadden, en niet meer vastzaten in de cyclus van het eten en braken. Het probleem werd op die manier echter niet uitgeroeid, maar stak op een bepaald moment toch de kop weer op.
Vandaag de dag omvat de behandeling psychotherapie en groepstherapie, vaak gepaard met antidepressiva, zoals fluoxetine.
De patiënt gaat anders naar de werkelijkheid kijken: hij heeft een verstoord lichaamsbeeld en geen idee wat normale, gezonde voedselporties zijn, en daarin spelen de psychotherapie en angstbeheersing een grote rol.
Een aantal onderzoeken wijzen erop dat mensen met boulimia te veel testosteron aanmaken (het mannelijk hormoon, maar het bevindt zich ook in vrouwenlichamen) en dat het gebruik van anticonceptiepillen die oestrogeen bevatten de symptomen kan helpen verlichten. Maar deze behandeling wordt nog onderzocht.
We kunnen ons helaas niet verstoppen voor de veranderingen die we ondergaan tijdens de puberteit, zoals wanneer we ons zouden verstoppen in een cocon. We kunnen ons echter wel bewust zijn van de vroege symptomen van boulimia en alert blijven, zodat we opgroeien met een gezonde geest in een gezond lichaam.
