De beslissing nemen om geen kinderen te krijgen

De beslissing om geen kinderen te krijgen is een groeiende optie in de wereld van vandaag. Het is meestal te wijten aan sociaaleconomische factoren of geïnformeerd pessimisme.

De keuze om wel of geen kinderen te krijgen is geheel een persoonlijke keuze. Geen van beide beslissingen is goed of fout. Een kind krijgen verandert immers beide leden van een stel volledig, evenals hun relatie samen. Om deze reden is het een kwestie die alleen elke persoon/stel voor zichzelf kan beslissen. Bovendien moeten ze er altijd goed over nadenken en op geen enkele manier onder druk worden gezet.

Er moet altijd aan worden herinnerd dat de beslissing om geen kinderen te krijgen omkeerbaar is, terwijl de beslissing om ze te krijgen dat niet is. Een kind kan inderdaad niet uit de realiteit worden gewist, hoezeer de ouders ook besluiten afstand van hen te nemen of hen de rug toe te keren. Daarom is het altijd moeilijker om de beslissing te nemen om een nieuw leven in de wereld te brengen.

Een kind geeft gevoelens die geen andere band zo diep oproept. Ze impliceren ook verplichtingen die eeuwig duren als je goede ouders wilt zijn. Toch voelt niet iedereen zich klaar voor zulke diepe ervaringen met een ander mens, dus voor hen zou de beslissing om geen kinderen te krijgen de juiste zijn.

De beslissing om geen kinderen te krijgen is volkomen acceptabel

Tot voor kort heerste er een sterk taboe rond de beslissing om geen kinderen te krijgen. In het geval van mannen werd het geassocieerd met een handicap. Terwijl vrouwen werden gezien als egoïstisch of extreem kil.

Hoewel het aantal stellen dat kinderen krijgt tegenwoordig steeds groter wordt, neemt ook het aantal stellen dat besluit om geen kinderen te krijgen toe. Sterker nog, er is nu meer vrijheid om dit soort beslissingen te nemen. Omdat niet langer wordt aangenomen dat voortplanting een verplichting is in het leven van ieder ‘normaal’ mens.

Zoals we eerder al vermeldden, is de keuze om geen kinderen te krijgen een persoonlijke. Sommige mensen kunnen echter de beslissing nemen om ze niet te hebben omdat ze geen kind willen brengen in een wereld met steeds vijandiger wordende omstandigheden. In feite wil overbevolking ons, als soort, doen leunen op de opties die ons voortbestaan het beste garanderen.

Economische redenen

Een van de drijfveren achter het nemen van de beslissing om geen kinderen te krijgen, is de economische situatie van het individu/stel. Onderzoek (Engelse link) suggereert dat degenen die het meest resistent zijn tegen voortplanting, mannen zijn uit de meest achtergestelde klassen en vrouwen uit de midden- en hogere klassen die professioneel succesvol zijn.

In beide bovengenoemde gevallen staat de economische situatie centraal bij de beslissing. In eerste instantie omdat de financiële omstandigheden van de mannen het niet toelaten om de verplichtingen na te komen die het krijgen van een kind met zich meebrengt.

Bijvoorbeeld basisaspecten als eten of onderwijs. Aan de andere kant, in het geval van de vrouwen, is dat omdat hun carrière zo boeiend en lonend is dat er geen ruimte is voor iets anders in hun leven.

Opvallend is echter dat vrouwen met een laag inkomen minder terughoudend zijn met het krijgen van kinderen dan vrouwen uit de rijkere klassen. Waarschijnlijk vervangt een kind voor hen de voldoening die ze niet vinden in hun economische activiteiten. Bovendien hebben ze misschien niet het gevoel dat een kind zo’n grote verandering in hun leven vertegenwoordigt, en daarom zal het niet zo veeleisend zijn.

Pessimisme

De beslissing om geen kinderen te krijgen is ook heel typerend voor degenen die pessimistisch naar de toekomst kijken. Dit is niet per se een neurotische reactie op de realiteit.

Het is vaak te wijten aan een objectieve beoordeling van vele factoren die tegenwoordig op de mensheid wegen. In feite zijn er zoveel latente bedreigingen in de wereld van vandaag dat het nogal moeilijk is om met hoop naar de toekomst te kijken.

Een van de indicatoren dat een samenleving de toekomst positief ziet, is de toename van het aantal geboorten. Dit is na hun wederopbouw in veel landen gebeurd. Na de Tweede Wereldoorlog was er bijvoorbeeld de beroemde babyboom. Dat waren tijden waarin een nieuwe dageraad aan de horizon te zien was en mensen bereid waren om op de toekomst te wedden.

Tegenwoordig gebeurt echter bijna het tegenovergestelde. Het nieuws vertelt ons over crises, achteruitgang en decadentie. We navigeren dagelijks door een zee van onzekerheid en negatieve veranderingen verrassen ons voortdurend. Sterker nog, het is de ideale voedingsbodem voor redelijk pessimisme.

Toch is de belangrijkste factor bij de beslissing om geen kinderen te krijgen een diepe en gezonde reflectie. Hetzelfde geldt voor degenen die besluiten een gezin te stichten. Omdat kinderen altijd de vrucht moeten zijn van verlangen, van een beslissing die zowel met het hoofd als met het hart wordt genomen. Op deze manier zullen ze later een symbool zijn van liefde voor het leven.