Jij bent net een drug, met bijwerkingen en al

Sommige mensen komen in je leven en laten een stempel achter die je maar moeilijk weer kunt afspoelen. Net als bij een drug, zorgen deze mensen ervoor dat je allerlei buitengewone sensaties ervaart, waardoor je aan ze verslaafd raakt. Onbewust van het effect dat ze op je hebben, veranderen ze jouw samenstelling en zorgen ze ervoor dat je de controle compleet verliest. In het geval van gevoelens gaat het genot, net als bij drugs, echter gepaard met verschillende bijwerkingen.

De geest verliest zichzelf in gedetailleerde fantasieën, terwijl het lichaam de bodem onder zijn voeten probeert te vinden, zodat het stevig met beide benen op de grond kan blijven staan. Vanbinnen discussieer je met jezelf om jezelf ervan te overtuigen dat alles nog altijd hetzelfde is als het voorheen was. Je lichaam draagt de vermomming van normaliteit, om de innerlijke wervelwind die je ogen niet verborgen kunnen houden te verhullen.

Een emotionele kater

Door slechts in ons leven te verschijnen, creëren deze mensen een enorme golf die onze stille wateren in rep en roer brengt. Die vloedgolf gaat echter gepaard met een enorme kater, die vervolgens weer langzaam wegzakt wanneer de golf zich terugtrekt in de rustige stroming.

Elke actie kent een gelijkmatige, tegenovergestelde reactie. Intense, ingewikkelde emoties hebben invloed op zowel de geest als het lichaam, waardoor deze uit balans raken en jou ertoe zetten actie te ondernemen om de dingen die verstoord zijn geraakt door dit soort gevoelens, weer te stabiliseren.

Nadat de chaos die de impact veroorzaakt heeft voorbij is, moet je je best doen om alles weer op zijn plek te zetten. Sommige aardbevingen zijn in staat om zelfs de stevigste gebouwen in beweging te brengen. Ondanks de trillingen, blijft de wolkenkrabber echter overeind staan, terwijl het bovenste gedeelte heen en weer schudt, blijft de basis stevig staan.

Ik verloor mijn rede, zodat ik deze weer kon vinden

Ik hing over de rand van de afgrond, zodat ik naar beneden kon kijken, maar niet om te vallen. Ik was gebonden aan mijn rede, maar met één ruk was mijn rede plotseling in staat om via het raam te ontsnappen. Zonder waarschuwing, liet mijn rede mij daar hangen boven de afgrond, het touw los en het raam nog steeds open.

Wederom keek ik over de rand van de afgrond, en hoewel de diepte mij nog altijd hoogtevrees bezorgde, was ik mij ervan bewust dat mijn voeten nog steeds op de grond stonden. Ik deed het raam dicht, zodat er niets meer kon ontsnappen, en toen ik de deur opendeed om te vertrekken, liep ik mijn rede tegen het lijf, die bang terug was gekomen.

Mijn rede keek mij in de ogen en vroeg ‘wil je dat ik blijf, of wil je dat ik weer wegga?’ Ik deed alsof ik het antwoord wist terwijl mijn rede naar mij stond te luisteren, te doen alsof mijn mening er echt toe deed.

Jij bent de chaos in mijn geordende wereld

Jij bent net een drug die gepaard gaat met vervelende bijwerkingen. Jij bent de stof die mij opgewonden maakt, mij in beweging brengt, en ervoor zorgt dat ik dagenlang rillingen door mijn lijf voel. Jij bent de klap die mij overdondert en mijn beoordelingsvermogen belemmert, waardoor ik overgeleverd wordt aan gevoelens die hun eigen weg volgen.

Zonder het ook maar te proberen, glip je door de tralies van de kooi, onuitgenodigd, om mijn orde te veranderen in chaos. Een gezegende chaos die mij in slechts een paar seconden verheugt en tegelijkertijd overstuur maakt, doordat het mij herinnert aan dingen die ik dacht vergeten te zijn.

In deze chaos gaat echter het plezier schuil, in het overhoop brengen van alles dat ooit netjes op zijn plek stond, in het ons niet aan onze plannen houden en vanuit het hart improviseren.

De dingen die jou gedurende de nacht verleiden, die ervoor zorgen dat je voor een klein momentje alleen aan hem kan denken, kunnen de volgende dag zeer storend zijn. Drugs zonder bijwerkingen bestaan niet. Bijwerkingen die alleen met wat tijd en de juiste zorg weer weg kunnen zakken.