Ben je eerlijk in je relaties?

De meeste relaties zijn in principe symmetrisch van aard. Als ze dat niet doen, kan het erg frustrerend zijn. Wat kun je doen als dit gebeurt?
Ben je eerlijk in je relaties?
Gorka Jiménez Pajares

Geschreven en geverifieerd door de psycholoog Gorka Jiménez Pajares.

Laatste update: 31 maart, 2023

Vind je het moeilijk om eerlijk te zijn in je relaties? Vind je dat anderen oneerlijk tegen je zijn geweest? Soms is er een groot verschil tussen wat je geeft en wat je ontvangt en omgekeerd. In feite zou je relaties kunnen vergelijken met dansen waarin de dansers gebaren, houdingen en acrobatische bewegingen uitwisselen, waardoor een prachtige show ontstaat.

Als deze gebaren en houdingen ongelijk plaatsvinden, net als wanneer er een van de partners niet eerlijk in de relatie is, kunnen de resultaten onaangenaam zijn.

In elke relatie zijn er uitwisselingen. Je wisselt gebaren en blikken uit, maar ook informatie en prosociaal gedrag of gunsten. Er moet wederzijdse zorg zijn als het gaat om het co-construeren en co-creëren van relaties.

Als de balans tussen wat de ene partner voor de andere doet niet in evenwicht is, is de relatie niet symmetrisch en kan er een intens gevoel van negatieve valentie ontstaan: ongelijkheid.

“Het leven kan in de samenleving alleen bestaan door wederzijdse concessies.”

Samuel Johnson

Man in gesprek met partner
Wanneer in een relatie ongelijkheid wordt ervaren, beginnen negatieve gevoelens en gedachten te verschijnen die de relatie kunnen beïnvloeden.

Ongelijkheid

Wanneer er ongelijkheid is in de context van een sociale relatie (Spaanse link), ervaart de ene partner meestal dat hij meer geeft dan hij ontvangt. Dit leidt tot een ongelijke, parasitaire relatie waarbij men niet eerlijk is en die hun reserves aan energie opslokt.

Aan de andere kant suggereert gelijkheid in een relatie een symmetrische uitwisseling. Het betekent dat de partner genegenheid en aandacht ontvangt op hetzelfde niveau als hij geeft.

Hoewel er misschien nooit een perfect evenwicht is op een bepaald moment, zou na verloop van tijd een evenwicht moeten ontstaan. Als jij bijvoorbeeld momenteel degene bent die tijd, aandacht en genegenheid aan je partner geeft, moet je partner zich in de toekomst beschikbaar stellen voor jou, wil er sprake zijn van gelijkheid.

“De verkregen beloningen moeten in verhouding staan tot de bijdragen of de geleverde inspanning.”

-Juan José Giraldo-

De mentale valkuilen van niet eerlijk zijn in relaties

Sommige mensen gedragen zich als zwarte gaten. Ze zuigen je energie weg en verlaten je dan. Het gevolg is dat je alleen achterblijft en je leeg en gebroken voelt. Om dit te voorkomen moet je grenzen stellen. Dit houdt in dat je assertief communiceert wat je wilt en nodig hebt. Als deze behoeften onvervuld blijven, kan het tijd zijn om de relatie te verlaten.

Er zijn enkele mentale valkuilen (Spaanse link) waar je soms in kunt vallen. Dat gebeurt omdat je geneigd bent erop te vertrouwen dat je partner op een gegeven moment meer interesse in de relatie zal gaan tonen, ook al weet je diep van binnen dat dat nooit zal gebeuren.

“A little reciprocity goes a long way.”

-Malcolm Forbes-

Hoe vaak heb je besloten om niet meer van jezelf te geven? En, hoe vaak heb je toegegeven?

Je kunt besluiten om niet meer in je partner te investeren. Dat kan goed uitpakken. Maar deze strategie, met het doel om hem te laten beseffen wat hij doet zodat hij begint te veranderen, kan voor jou frustrerend zijn. Bovendien, als deze situatie na verloop van tijd voortduurt, kun je je uiteindelijk uitgeput gaan voelen. Dat komt omdat het in je eentje onderhouden van een relatie per definitie onmogelijk is.

In een relatie, ongeacht het type (partner, vriendschap, familie), ligt de verantwoordelijkheid om die in stand te houden bij beide mensen. Als een van beiden afwezig is, is de relatie gedoemd te mislukken. (Spaanse link)

“De volgende keer zal het anders zijn” en “Ze zullen het toch niet weer doen”

Als deze zinnen de norm worden, in plaats van de uitzondering, moet je verontrust zijn. Het is een teken dat iets verre van goed is. In feite moet je erover nadenken of je inspanning, zowel lichamelijk als geestelijk, vruchten afwerpt.

Als je merkt dat je dit soort zinnen zegt, neemt je ongemak meestal af omdat je het hebt vervangen door de emotie van hoop. In feite heb je vertrouwen dat alles in de toekomst zal veranderen. Maar, dit weerhoudt je ervan te accepteren dat het nooit echt zal gebeuren.

“Ik wil graag dat je verandert, want de manier waarop je me behandelt is kwetsend”

Deze boodschap is het uitgangspunt als je bepaalde grenzen wilt stellen. Inderdaad, praten over wat je kwetst in een relatie is belangrijk als je wilt dat die zich ontwikkelt. Als je partner echter in zijn positie blijft en volhardt in het gedrag dat jou pijn doet, moet je stoppen en je bezinnen.

Stel in gesprek
Als je kiest voor de strategie van “direct ingrijpen op de andere partij in de relatie” en zij besluiten zich op dezelfde manier te blijven gedragen, wetende dat het jou pijn doet, moet je de mogelijkheid overwegen om de relatie te verlaten.

Weerstand tegen verandering

Het kan zijn dat je extreem resistent bent tegen situaties die om verandering vragen. Dit gebeurt omdat elke verandering altijd gepaard gaat met een aanpassingsproces waardoor je meer energie verbruikt dan normaal. Je weerstand neemt toe als de vereiste veranderingen een aanzienlijke invloed hebben op je zelfbeeld en gevoel van eigenwaarde.

“We hebben allemaal wel eens die angst gehad, die wanhoop om iemand te verliezen, of dat hevige verlangen omdat het niet wederkerig is. Hoe minder wederkerigheid er is, hoe meer verlangen we hebben.”

-Emmanuelle Beart-

Als je het gevoel hebt dat je partner of jij niet eerlijk bent in je relatie, omdat je veel meer geeft dan ontvangt, offer je jezelf op en bevoordeel je je partner. Het volhouden van deze situatie in de loop der tijd kan uiterst frustrerend zijn. Daarom moet je stoppen en nadenken of je wilt blijven investeren in de relatie. Vraag jezelf af: is het echt de moeite waard om vast te houden?


Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.


  • Espinosa, Y., Garzón, G., Ostos, S., Casanova, C., & Cantor, L. (2017). Revisión investigativa sobre la teoría motivacional de la Equidad de Adams.
  • Santoyo, C., & Colmenares, L. (2011). Equidad en intercambios de esfuerzo y ganancias: efectos de la información. Acta de investigación psicológica, 1(1), 77-91.
  • Giraldo, J. J., & Benítez, E. O. (2011). Psicología de la justicia distributiva: antecedentes y tipos de estudios para su comprensión. Acta Colombiana de Psicología, 14(2), 91-101.
  • Barreiro, A., & Castorina, J. A. (2006). Dos perspectivas sobre la creencia en la justicia del mundo. Espacios en Blanco. Revista de Educación (Serie Indagaciones).

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.