Ana Julia Torres, redder van de dieren
na Ana Julia Torres is een vrouw met een speciale gevoeligheid voor dieren, vooral voor dieren die op verschillende manieren door mannen zijn uitgebuit. Haar medeplichtigheid bracht haar ertoe om een taak op zich te nemen die velen als nogal idealistisch beschouwden. Ze begon dieren te redden die het slachtoffer waren geworden van mishandeling.
Om de dieren op te vangen en ze te voorzien van alles wat ze nodig hadden, creëerde Ana Julia Torres een ruimte genaamd Villa Lorena, in een arme wijk van de stad Cali, Colombia. Daar bouwt ze al meer dan twintig jaar aan een thuis voor veel verschillende diersoorten.
Het werk van Ana Julia Torres werd niet zozeer beroemd om haar prachtige werk zelf, maar om de bijzondere relaties die ze aanging met verschillende dieren. Beelden van haar terwijl ze een enorme leeuw omhelst, werden wereldwijd beroemd.
Inderdaad, deze leeuw stak haar gehechtheid aan Ana zeker niet onder stoelen of banken en uitte deze niet alleen door unieke omhelzingen, maar ook met ‘kussen’.
“Totdat men van een dier heeft gehouden, blijft een deel van de ziel onontwaakt.”
Ana Julia Torres
Ana Julia Torres was lange tijd lerares en wilde haar leerlingen een grote liefde voor de natuur bijbrengen. Ongeveer 22 jaar geleden vroeg ze haar leerlingen om hun huisdieren mee naar school te nemen en ze aan de andere kinderen voor te stellen. Voor het eerst merkte ze dat veel mensen exotische huisdieren in huis hadden.
Een paar maanden later gaf een vriend van haar haar een uil die hij op een illegale markt had gekocht. De man had hem gekocht omdat hij hem fascinerend vond, maar hij was hem al snel zat. Omdat hij wist dat Ana Julia van dieren hield, gaf hij hem aan haar. Dat wekte bij haar het verlangen om exemplaren te gaan redden die in soortgelijke situaties verkeerden.
Geleidelijk aan begon ze veel land te verwerven in een arme wijk van Cali. Er was genoeg en het was niet te duur. Ze stelde voor om zoveel mogelijk dieren te redden die door hun eigenaren waren verstoten of uitgebuit. Uiteindelijk lukte het haar om het opvangcentrum te bouwen op een stuk land van 25 hectare. Vandaag de dag heeft ze meer dan 900 dieren.
De verhalen van de geredde dieren
Ana Julia Torres richtte haar zoektocht vooral op een omgeving waar meestal dieren in slechte conditie te vinden waren: het circus. Ze gaf ook bekendheid aan haar project, zodat iedereen die iets wist van mishandeling, het zou melden. Door de jaren heen heeft ze veel liefdes- en leedverhalen over haar beschermelingen verzameld.
Ana herinnert zich bijvoorbeeld met speciale tederheid ‘Yeyo’, een spinaap die bij een alcoholistische man woonde. Ze hoorde over hem omdat de buren vertelden dat ze het dier bijna dagelijks hoorden schreeuwen. Ze meldde de zaak zelf bij de politie en die bevestigde dat de man de aap vaak schopte. Over het hele lichaam van het dier werden bloedsporen en wonden gevonden.
Ze vertelt ook emotioneel over een olifant die ze uit een circus redde. Het dier was blind aan één oog, had verwondingen aan zijn poten, geen staart en één oor was afgesneden. Ana Julia Torres moest een groep vrienden vinden om elke dag voor het circus te protesteren totdat ze ermee instemden om haar de olifant te geven. Nadat ze hem gered had, omhelsde de olifant haar met zijn slurf.
Jupiter, de leeuwin
De beroemdste gast van Ana Julia Torres was een leeuwin met de naam Jupiter. Ze was gered uit een circus toen ze nog maar drie maanden oud was. Toen waren haar klauwen al uitgetrokken en vertoonde ze tekenen van mishandeling. Ana adopteerde haar, gaf haar te eten en werd haar beste vriendin.
Naast Ana Julia zag Jupiter eruit als een huisdier. Ze groeide op als een liefdevol, gezellig en dartel dier. Maar toen ze 16 jaar oud was, bezocht de milieudienst het opvangcentrum Villa Lorena en stelde vast dat het geen geschikte omgeving was om een leeuwin als Jupiter te huisvesten. Daarom besloten ze dat ze overgeplaatst moest worden naar een staatsopvang in een andere stad in het land.
Een paar jaar later besloot Ana Julia haar oude vriendin op te zoeken. Tot haar verbazing vond ze haar ernstig ziek en nogal afstandelijk. Toen Jupiter van haar werd afgenomen, woog ze 240 kilo; nu was haar gewicht niet meer dan 90 kg. Ze leek niet geïnteresseerd in Ana en ging niet eens rechtop zitten omdat ze daar de kracht niet voor had.
Ana Julia zocht steun bij de media en slaagde erin Jupiter terug te krijgen. Ze bracht haar terug naar Villa Lorena en na een week lukte het haar om haar weer enigszins normaal te laten eten.
Ze werd ook weer vriendelijk tegen Ana. Twee weken later stierf ze echter. De zaak wordt onderzocht. Natuurlijk was Ana Julia bedroefd toen ze deze strijd verloor, maar ze weet dat haar strijd door moet gaan.
Alle siterte kilder ble grundig gjennomgått av teamet vårt for å sikre deres kvalitet, pålitelighet, aktualitet og validitet. Bibliografien i denne artikkelen ble betraktet som pålitelig og av akademisk eller vitenskapelig nøyaktighet.
Seguel, P. A. V. (2009). El discurso de los y las jóvenes ambientalistas, veganos, vegetarianos y animalistas; y la construcción de la identidad juvenil (Doctoral dissertation, Universidad de Chile).
