Als ouders zijn we er om onze kinderen te helpen

Als ouders hebben we een belangrijke taak, de taak van het helpen van onze kinderen. Dit is iets waar we niet over nadenken als we het doen. We zijn ons niet bewust van het vele werk dat ons te wachten staat.

Het is niet alleen het zorgen voor ze, of ze voeden, ze gelukkig maken… Als ouders moeten we er voor ze zijn, ze steunen, ze vormen tot mensen die om kunnen gaan met de harde wereld waarin we vandaag leven. Een wereld die obstakels op hun pad zal zetten, een wereld die hen naar beneden zal trekken als ze vechten om weer overeind te komen.

Maar wat doen we verkeerd met hen? Hoewel het moeilijk is om te herkennen, als het gaat om de opvoeding zijn er ontelbare dingen die we fout doen, maar waarvan we denken dat ze goed zijn. Laten we eens kijken naar wat dat voor dingen zijn!

Als ouders moeten we er zijn

Onze belangrijkste verplichting als ouders is om er voor onze kinderen te zijn, onvoorwaardelijk, met een liefde die alles overwint.

Maar verplaats jezelf eens in je kind, want op een bepaald moment heb je daadwerkelijk in de kinderschoenen gestaan. Hoe was jouw jeugd? Had jij goede ouders? Ontbrak er iets? Maak je niet dezelfde fouten? Het is tijd om te weten waarvoor jij er als ouder bent.

Als ouders zijn we er om onze kinderen toestemming te geven om te leven, aangezien veel kinderen geboren worden in families waarin de ouders elkaar bedriegen of waarin geweld wordt gebruikt. Jouw kind moet weten dat hij of zij het recht heeft om te leven, te hebben, te doen.

Als ouders zijn we er om onze idealen door te geven aan onze kinderen. We moeten ze inspireren, zodat als ze volwassen beginnen te worden, weten wat ze kunnen verwachten, waar ze heen kunnen, wie ze zijn. Moedig dit aan door dingen te zeggen als: “Ik weet zeker dat jij geweldige dingen gaat doen” of “Ik verwacht grote dingen van jou“.

Als ouders zijn we er om leven te geven aan onze kinderen. We zetten ze soms onder druk zetten met veel buitenschoolse activiteiten waar ze van moeten genieten. Ze moeten leven!

Als ouders zijn we er om onvoorwaardelijk van onze kinderen te houden, een liefde die niet vergelijkbaar is met ieder ander, een liefde die iedere lichamelijke hindernis overwint en ook iedere mentale hindernis. Wat ze ook doen, jouw liefde voor hen verandert niet.

Nu je weet waarom jij er als ouder bent, is het tijd om alles dat je hebt geleerd in de praktijk te brengen, maar er is iets nog belangrijkers dat je moet weten, iets waar we vaak de fout in gaan…

Laten we ophouden met het negatieve te promoten

Het is heel moeilijk om het als ouder te zien en daarom zullen we het in perspectief laten zien van toen wij zelf nog kind waren. Weet je nog hoeveel straf jij kreeg als kind? Heb je ooit gehoord dat je je kinderachtig gedroeg?

Tijdens onze jeugd werden we gestraft en kregen we standjes. Vaak kregen we die door ons kinderachtige gedrag. Maar… waren we ooit kind? Toen we ons als kind konden gedragen? Toen we ouder waren?

Vanaf de kindertijd af aan wordt ons altijd geleerd dat we ouder moeten zijn; we mogen geen kind zijn. We moeten ons altijd gedragen, leren om volwassener te zijn, maar… is dat wel de juiste manier?

We geloven dat deze indicaties de juiste zijn, maar eigenlijk is het verkeerd. In plaats van te motiveren, ontmoedigen we, zorgen we ervoor dat onze kinderen zich rot voelen. Rot over zichzelf en over ons, omdat ze niet weten hoe ze zich moeten gedragen. Het zijn kinderen, kinderen! Ze zijn nog aan het leren en nog belangrijker, op de leeftijd van 20, 30 en 40 leren we nog steeds. Wat kunnen we van hen verwachten?

Laat hen leven, zich gedragen als kinderen, laat hen fouten maken, want ook jij maakt fouten. Maar vooral, houdt op met je richten op alles wat ze verkeerd doen en begin invloed uit te oefenen op wat er goed gaat. In plaats van bijvoorbeeld te letten op alle fouten die ze maken als ze aan het verven zijn of het feit dat ze op tafel hebben getekend, laat je ze gewoon zien dat ze de volgende keer een tafelkleed moeten gebruiken of iets anders om de meubels te beschermen.

Ze weten niet wat er kan gebeuren en zelfs als je het ze vertelt, zullen ze het vast vergeten! Blijf je niet richten op het negatieve, blijf je richten op het positieve.

Welke fouten heb jij gemaakt met je kinderen? Het belangrijkste dat je in gedachten moet houden is dat je er altijd voor ze moet zijn, evenals dat je de moed moet hebben om het positieve aan te moedigen en moet stoppen met het herhalen van het negatieve. Ben je er klaar voor om een goede ouder te zijn?