Weglopen als een lange reis zonder terugkeerdatum

Elke reis wekt de illusie dat je wegloopt van je routine. In sommige gevallen kan dit ertoe leiden dat je denkt dat je al je ongemak kunt oplossen door een lange reis te maken zonder terugkeerdatum. Dit gebeurt echter zelden.

We leven in een complexe wereld. Een waarin het idee dat je geen ongemak moet tolereren volkomen ondenkbaar is. Hoewel dit een natuurlijk onderdeel van het leven is, dringen bepaalde stromingen erop aan dat mensen hun realiteit onder ogen moeten zien. Weglopen is een oplossing voor mensen die op zoek zijn naar verandering. Sterker nog, ze voeren dit soms uit in de vorm van een lange reis (Engelse link).

Het is heel gewoon om iemand te horen zeggen dat ze alles beu zijn en willen weglopen. Sommige mensen doen dit ook echt. Ze gaan een reis ondernemen en laten alles achter zich. Met andere woorden, ze maken deze reis vooral om te ontsnappen aan hun realiteit.

Mensen reizen om verschillende redenen. Sommigen doen het voor hun eigen persoonlijke groei, terwijl anderen het doen om te ontsnappen. De eerste reden is geworteld in een gezond verlangen om iemands horizon te verbreden en de wereld te zien. Dit laatste komt meestal voort uit een idealisering van iemands lot als gevolg van ontgoocheling met het huidige leven en misschien zelfs door verwarring.

Weglopen – afstand en reizen

Er is een subtiel maar diepgaand verschil tussen afstand nemen van een probleem om terug te kunnen komen en het vanuit een ander perspectief te bekijken. Het is namelijk heel iets anders om te weigeren de confrontatie aan te gaan door weg te lopen. Het ingewikkelde is dat mensen zich niet altijd realiseren of ze het eerste of het laatste doen.

Een reis is een van de gelegenheden die zich leent om van perspectief te veranderen of weg te lopen. Op de een of andere manier ontkoppelt elke reis iemand van zijn gebruikelijke routine en bijbehorende problemen. De ontkoppeling is veel ingrijpender wanneer iemand aan een lange reis begint, maar niet wil terugkeren.

Hoe gezond of neurotisch die optie is, kan afhangen van zowel hun motivaties (Spaanse link) als hun doelen. Als de motivatie is om te breken met alles wat ongemak veroorzaakt, dan loopt die persoon waarschijnlijk weg onder het mom van een trip. Als het je doel is om die gelukkige plek te vinden waar alles perfect zal zijn, dan loop je waarschijnlijk gewoon weg.

Weglopen en reizen

Mensen maken reizen voor persoonlijke groei, wanneer ze iets nieuws willen, of wanneer ze nieuwsgierig zijn naar de wereld en deze willen ontdekken. Het heeft niets te maken met hun dagelijkse problemen, maar met een sterk verlangen om hun perspectief te verbreden.

Ze willen leren en leven omdat ze plannen hebben gemaakt en ervan houden om te plannen. Hun reis heeft niets te maken met een verlangen om weg te lopen voor conflicten en is alleen voor persoonlijke groei.

Daartegenover zijn er mensen die een reis plannen om weg te lopen vanwege uitputting. Ze doen dit voornamelijk uit de wens om hun problemen niet maar aan te hoeven pakken en alles opzij te zetten wat ze niet leuk vinden. Ze proberen niet om ‘een nieuwe bladzijde te schrijven’. In plaats daarvan proberen ze juist eerdere bladzijden te ‘verwijderen’.

Het plannen van een reis is relatief overbodig en heeft veel meer te maken met momentum dan met reden. De precedenten zijn meestal ontoegankelijke stiltes, geschreeuw en dichtslaande deuren.

De echte moeilijkheid hier is dat een persoon van bijna alles kan weglopen, behalve zichzelf. Het komt vaak voor dat de problemen die ze willen achterlaten zich voortplanten op hun nieuwe bestemming. Ja, het scenario verandert, maar de essentie van wat er met hen gebeurt blijft hetzelfde. Alles zal in feite waarschijnlijk alleen maar erger worden.

De innerlijke reis

Er zijn momenten waarop mensen zich verzetten tegen introspectie omdat ze bepaalde fantasieën niet willen opgeven. Ook omdat ze bang zijn om in die open wonden te graven waarvan ze denken dat ze nooit zullen genezen. Natuurlijk ontsnappen ze niet uit lafheid of omdat ze zwak zijn. Ze doen het omdat ze het als een effectieve oplossing zien. Dat is het echter niet.

Nieuwigheid is geweldig wanneer je reist, omdat je de illusie krijgt een ander leven te hebben. Maar dingen veranderen met het verstrijken van dagen, weken en maanden. Geen enkele plaats op deze aarde is vrij van verdriet, teleurstelling, egoïsme, afgunst, woede en al het andere dat je op het eerste gezicht niet ziet.

Uiteindelijk, wanneer de nieuwigheid eindigt, komt het ongemak snel weer naar boven. Het kan zich op andere manieren manifesteren, maar het is aanwezig. Daardoor zou je kunnen denken dat je het verkeerde lot volgt, dat je verborgen schat zich op een andere plaats, in een ander land of op een ander continent bevindt. Zo kun je weer aan een andere reis beginnen om weg te lopen.