Waarom hebben muzikanten meer psychische problemen?

Van Kurt Cobain en Amy Winehouse tot Avicii en Sinead O'Connor, de muziekindustrie staat vol met verhalen van briljante artiesten wier worstelingen met depressie ons eraan herinneren dat succes en emotioneel lijden hand in hand kunnen gaan.

Voor veel artiesten is muziek een middel om intense emoties te kanaliseren en die dingen uit te drukken die moeilijk te begrijpen of onder woorden te brengen zijn. Deze diepe verbinding met gevoelens en de eisen die de artistieke omgeving stelt, maken muzikanten echter vatbaarder voor psychische problemen.

Daarbij komen zelfeisen en perfectionisme, constante publieke blootstelling, onregelmatige levensstijlen, instabiele inkomsten en, in veel gevallen, middelenmisbruik om het tempo aan te kunnen of om een goede nachtrust te krijgen. Een gevaarlijke combinatie die in een oogwenk een einde kan maken aan hun leven en carrière.

Verhoogd risico op depressie

Studies ondersteunen dat muzikanten meer psychische problemen hebben in vergelijking met andere beroepen. Onderzoek geleid door twee professoren aan de Universiteit van Westminster (Engelse link) suggereerde dat muzikanten drie keer meer kans hebben op depressies dan de algemene bevolking.

Ondertussen meldde de Britse Help Musicians Foundation in 2016 dat meer dan 70% van de ondervraagde muzikanten last had of had gehad van psychische problemen. Het is dus een echt en zorgwekkend probleem. Muziek op zich is therapeutisch. Het is ook een manier van diepe emotionele expressie die onopgeloste innerlijke conflicten aan de oppervlakte kan brengen.

Muzikanten hebben een heel bijzondere gevoeligheid en zijn emotioneel meer doordringbaar, wat deel uitmaakt van hun talent. Maar constante kritiek, druk van de industrie en de angst om vergeten of vergeleken te worden zorgen voor instabiliteit in hun relaties. Dit alles kan leiden tot chronische emotionele uitputting.

Uit de neurowetenschap weten we dat creatieve mensen een grotere connectiviteit hebben tussen hersengebieden die te maken hebben met emotie, geheugen en divergent denken. Hierdoor kunnen ze emoties intenser ervaren en vatbaarder zijn voor bepaalde stoornissen.

Roem, drugs en zelfmoord

Podiumangst, sociale angst, paniekaanvallen en het gevoel van leegte tijdens tournees en concerten kunnen verwoestend zijn. Sommige artiesten zijn openhartig geweest over hun depressie, gegeneraliseerde angststoornissen of paniekaanvallen, aandoeningen die vaak worden verergerd door chronische stress en het gebruik van psychoactieve stoffen.

Een van de redenen waarom veel artiesten uiteindelijk drugs gebruiken is om hun angst onder controle te houden. Anderen gebruiken stimulerende middelen zoals cocaïne om hun emotionele toestand te activeren of vanwege de mentale en fysieke uitputting van het toeren. Er zijn er ook die een zeer veeleisend niveau van energie of creativiteit willen behouden…

Het probleem is dat velen van hen uiteindelijk verslaafd raken aan drugs, waarvan de afhankelijkheid hun geestelijke gezondheid schaadt. In de meest extreme gevallen kan verslaving uitmonden in een ernstige depressieve episode en suïcidale acties die tot zelfmoord kunnen leiden als er niet tijdig psychiatrische zorg wordt verleend.

Wat betreft het effect van de emotionele toestand van muzikanten, heeft Adele bijvoorbeeld haar grootste hits gecomponeerd na crises die verband hielden met haar relatie met haar partner.

Een emotionele crisis kan inderdaad leiden tot diepgaande creatieve processen. Als iemand echter lijdt aan een ernstige depressieve stoornis en het risico loopt om zelfmoord te plegen of de basiszorggewoonten loslaat, is het essentieel om psychologische hulp te zoeken.

De twee gezichten van muziek

Omdat muziek een buitengewone therapie is om ons te helpen bij veel pathologieën, is het paradoxaal dat artiesten lijden aan depressieve stoornissen. Muziek heeft een echte therapeutische kracht. Muziektherapie reguleert emoties, activeert plezier- en beloningscircuits, bevordert welzijn, mentale soepelheid, etc.

Maar voor professionele musici is het anders omdat hun relatie met muziek vaak vol is van druk, zelfeisen en financiële steun, wat het beschermende effect kan verstoren. Volgens deskundigen hebben mensen die in de muziekindustrie werken hogere niveaus van angst en depressie dan de algemene bevolking.

Velen zijn terughoudend om hulp te vragen uit angst voor stigma of het tonen van zwakte, maar we hebben de afgelopen jaren ook gezien dat grote artiesten hebben geaccepteerd dat ze depressieve symptomen hebben, zoals Selena Gomez, J. Balvin en Chris Martin.

Zij zijn het voorbeeld dat ze, ondanks dat ze succesvol zijn, ook worstelen met hun geestelijke gezondheid door psychische problemen. Die kwetsbaarheid is heel menselijk.

Psychologische hulp kan muzikanten behoeden voor depressie

Muziek is een krachtig therapeutisch middel. Maar voor veel muzikanten kan die gevoeligheid hen blootstellen aan een dichte en onhandelbare innerlijke wereld. Daarom is praten over psychische problemen bij muziekanten het zichtbaar maken van die innerlijke strijd. Die gaat soms schuil achter een prachtig lied, maar heeft professionele ondersteuning nodig om overwonnen te worden.

Geschreven door de neuropsychiater Juan Manuel Orjuela, professor van de Master in Neuromusic aan het NUS Agency (Spaanse link).